به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
سردبیر آفتاب یزد نوشت: بنده کوچکتر از آن هستم که بخواهم من‌باب باید و نبایدهای اصلاح‌طلبی سخنی بگویم و یا نکته‌ای قلمی‌کنم؛ الحمدلله این جریان بزرگ، عاقل و دانشمند در درون خود زیاد دارد که به فراخور زمان عرض اندام می‌کنند. خوشبختانه هواداران این جریان هم به نیکی می‌دانند کدام اصلاح‌طلب واقعی است کدام غضنفر و کدام نان به‌نرخ روز خور.
بیشتر بخوانید:
پیش‌بینی عضو حزب اعتماد ملی از انشعاب در جبهه اصلاحات
روزنامه منتسب به محمدرضا عارف می‌نویسد: دولت حسن روحانی حاصل دسترنج اصلاح‌طلبان بوده و هست. جریان چپ سال ۹۲ به این نتیجه درست رسید که برای شکستن فضا چاره‌ای جز سرمایه‌گذاری بر روی یک گزینه غیر اصلاح‌طلب اما معقول ندارد.
آن زمان منهای محمدرضا عارف، اصلاح‌طلب شاخصی که بتوان پشت آن قرار گرفت نبود بنابراین نتیجه حمایت از شیخ دیپلمات بود. در انتخابات سال ۹۴ مجلس باز هم اصلاح‌طلبان ترجیح دادند برای آنکه در مجلس نفوذ بیشتری داشته باشند بر روی چهره‌های گمنام و ائتلافی سرمایه‌گذاری کنند. باز هم به‌نظر می‌رسید با توجه به شرایط آن زمان تصمیم بهتری نمی‌شد اتخاذ کرد.
در حالی که اصلاح‌طلبان بالغ بر ۴ فهرست انتخاباتی ارائه کرده‌اند، آفتاب یزد مدعی شد: همواره در انتخابات مختلف طی سال‌های اخیر دست اصلاح‌طلبان برای انتخاب گزینه مورد نظر بسته و تنگ بوده. همانطور که امروز هم شرایط به‌قدری خاص بود که شورای عالی قید انتشار لیست را زد. این روزنامه ادامه می‌دهد: طبعا تصمیم‌گیری در شرایط خاص و غیر طبیعی ریسک و خطا را بالا می‌برد.
بعد از سال ۸۸ اصلاح‌طلبان برای بازگشت به قدرت و حضور نسبی در نهادهای انتخابی چاره‌ای غیر از این نداشتند. به هرحال این انتخاب‌های از روی ناچاری موجب شده امروز اصلاح‌طلبی دچار چالش شود چرا که دولت فعلی و نمایندگانی که به نام اصلاح‌طلبی وارد مجلس شدند بعضا عملکردی داشتند که به جریان اصلاح‌طلب آسیب‌هایی را وارد کرده و چهره این جریان را احتمالا دچار خدشه کردند.
در گعده‌های مختلف حتما این جملات به گوش‌تان خورده: «این هم از مجلس اصلاح‌طلب‌تان!»، «دولتی که از آن دم می‌زدید همین بود؟» و... این جملات کنایه‌آمیز که مایه‌های تحقیر در آن وجود دارد به‌خوبی نشان می‌دهد تصمیم‌گیران جریان اصلاح‌طلبی مسیر دشواری برای ترمیم وجهه جریان فوق در جامعه دارند. در واقع بایستی پس از انتخابات مجلس و تا قبل از سال ۱۴۰۰ کارشناسان آن حوزه گردهم آیند و تدابیری بیاندیشند.
نویسنده در ادامه خاطرنشان کرده است: مبادا ناکارآمدی فلان مسئول با برند اصلاح‌طلبی و فساد فلان نماینده که به نام اصلاح‌طلبی در مجلس بوده باعث شود اصل ماجرا زیر سؤال برود.
اصلاح‌طلبی سخت است زیرا درست کردن همیشه سخت بوده. تاریخ بخوانید و رجوع کنید به شخصیت‌های شاخص مذهبی و ملی‌مان که در سر سودای اصلاح داشتند. در مثل مناقشه نیست اما مگر هدف و نیت امیرکبیرِ دانا غیر از اصلاح‌طلبی بود؟ زدن زیر میز و میز را دو دستی چسبیدن ساده‌ترین راه‌حل است که از همه برمی‌آید.
دلداری دادن این نشریه به اصلاح‌طلبان در حالی است که طیف مذکور ریل گذار گفتمان و شعارها و وعده‌های اصلی دولت بوده‌اند و نمی‌توانند همه چیز را پای آقای روحانی و دولت وی بنویسند. بی‌اعتنایی به ظرفیت‌های داخلی، انفعال و اعتماد بی‌پایه در قبال دشمنان ملت ایران، فراهم کردن بستر فساد و رانت‌خواری، کوتاهی در نظارت بر دولت از طریق مجلس و اصرار بر سیاسی‌کاری و حاشیه‌بازی، سیاهی اقدامات طیف مدعی اصلاح‌طلبی است که از یاد مردم نمی‌رود.