به گزارش خبر ف به نقل از نیویورک تایمز، طی روزهای اخیر 2 نکته به شکل جدی به همه افراد تاکید می شود. 1. مرتب دستان خود را بشویید. 2. وقتی بیمار هستید بهتر است سر کار نروید. فرزندانتان را نیز هنگام بیماری به مدرسه نفرستید.

عکس های افرادی که در خیابان های چین ماسک می پوشند بسیار چشمگیر اما به خاطر داشته باشید که اگر ماسک شما واقعا چند ساعت اولیه توانایی مبارزه با ویروس و باکتری ها را داشته باشد، بالاخره آلوده می شود و نباید مدام استفاده شود.  بنابراین حتی در تئوری استفاده از ماسک به شکل مداوم نمی تواند متضمن سلامت شما باشد.

البته استفاده از ماسک بی فایده نیست، اما همه انواع ماسک ها مؤثر نیستند، زیرا مهر و موم خوبی ندارند. ماسک های N95 از بهترین ماسک های محافظ محسوب می شوند اما حتی این نوع ماسک ها هم محدودیت هایی دارند، برای مثال این ماسک ها محدودیت های تنفسی و محدودیت های صحبت  کردن را ایجاد می کنند.

اگرچه ویروس ها از طریق قطرات پراکنده در هوا پخش می شوند، اما درباره ویروس کرونا، نگرانی بزرگتر، انتقال از طریق آن چیزی است که پزشكان آن را  "آلودگی سطوح" می نامند.  یک ویروس روی یک سطح عادی می تواند بسیار خطرناک باشد.  برای مثال یک کفش یا سطحی که شما در طول روز لمس می کنید(مانند میز، صندلی و...) می تواند بسیار خطرناک باشد. بسیار مهم است بدانید که پس از هر بار بیرون رفتن و پیاده روی باید به سرعت کفشهای خود را از پا خارج کرده و دستانتان را ضدعفونی کنید.

در تجربه مواجهه با SARS در چین، بسیاری از خارجی ها تصمیم به ترک پکن یا حداقل بازگرداندن فرزندان خود به ایالات متحده گرفتند. اما بسیاری دیگر نیز به این نتیجه رسیدند که خطر قرار گرفتن در معرض ویروس  SARS در هواپیما یا فرودگاه بیشتر از اقامت در پکن است. طبیعتا بسیاری از والدین ورود بچه های خود را به زمین های بازی سرپوشیده یا مراكز شلوغ یا رستوران های محله ممنوع کردند.

تعطیلات خانوادگی خود را لغو کردند و در قرنطینه طولانی مدت در چین گیر کرده بودند. با گذشت زمان ، در حین شیوع سارس ، دولت تئاترها و مدارس پکن را تعطیل كرد ، همانطور كه هم اكنون  نیز در سایه کرونا دولتها همین کار را انجام می دهند. مدارس معدودی که در چین در شرایط شیوع SARS باز بودند، یک یادداشت سختگیرانه به والدین ارسال کردند. این یادداشت شامل دستورالعملهای سنجش تب کودکان، وضعیت غذا خوردن، مکرر دستان در طول روز و مواردی مشابه بود.

اگر خانواده ای پکن را ترک کرده و به خانه برمی گشت ، کودک باید قبل از بازگشت به کلاس برای مدت طولانی در خانه می ماند تا اطمینان حاصل  شود که آنها SARS را از جای دیگری دریافت نکرده باشند.  با وجود این اقدامات احتیاطی ، یک معجزه از سلامت عمومی رخ داد. نه تنها هیچ کودکی پس از این بسیج بهداشت عمومی،  SARS  نگرفت، بلکه به نظر می رسید هیچ دانشجویی نیز بیمار نشد و به مرور زمان تعداد بیماران روندی کاهشی را تجربه کرد.

شاید بهترین تجربه ای که از شیوع SARS داریم این است که شستشوی متعدد دست ها و البته رعایت بهداشت شخصی و اجتماعی تنها سپر دفاعی واقعی برای پیشگیری از ابتلا است.