وبسایت یکپزشک - میثاق محمدیزاده: اگر این روزها به آیفونهای پیش از iOS ۷ نگاه کنید؛ باور نخواهید کرد چطور کاربران برای سالهای زیادی از این رابط کاربری استفاده کردند.
رابط کاربری که بسیار زشت بود و آنقدر اجزای گرافیکی و مصنوعی در برنامهها و طراحیها دیده میشد که جایی برای نمایش اطلاعات واقعی خود اپلیکیشن نبود. طرحهای چوبی جعلی، پلاستیکهای براق و گرادیانتهای خاکستری مواد غالب در طراحی اپلیکیشنها و رابطهای کاربری موبایل بودند.
اپل با عرضه iOS ۷ سبک جدیدی از طراحی رابط کاربری را به نمایش گذاشت که با فاصله زیادی زیباتر از نسخههای پیشین بود. کلیدها و متنها مسطحتر و صافتر شدند؛ صفحات سفید بیشتری مشاهده میکردیم و متنها لاغرتر بودند. طراحی در جهت مخالف سبک پیشین که این دفعه مشکلات جدیدی پیشروی کاربران قرار میداد.
مثلا، نمیتوانستند یک کلید را از لینک و متن تشخیص دهند. آیا باید روی آن ضربه بزنند یا فقط یک متن خالی است؟ یک برچسب است یا لینکی که وارد صفحه و پنجره دیگری شویم؟
در حالیکه اپل iOS ۱۳ را هم منتشر کرده است، ولی هنوز همان رابط کاربری iOS ۷، اما بهینهتر استفاده میشود و همان مشکلات پابرجا هستند. متنها ضخیمتر شدند، ولی هنوز برخی اوقات تشخیص یک متن از کلید یا لینک سخت است.
در واقع، اپل از دو سبک طراحی رابط کاربری افراط شده در iOS استفاده کرده است. برخی طراحان موبایل اعتقاد دارند میان این دو سبک میشود از یک سبک جدید و معتدلتر پیروی کرد. سبکی به نام «نئومورفیسم» (neumorphism) که دقیقا میان رابط کاربری پیش و پس از iOS ۷ است.
سبک طراحی «نئومورفیسم»
«نئومورفیسم» یک رویکرد طراحی نوظهور است و از ترکیب دو کلمه neu به معنای جدید و اسکومورفیسم (skeuomorphism) شکل گرفته است. اسکومورفیسم سبک طراحی قدیمی رابطهای کاربری گرافیکی است که همهچیز حجمدار و دارای بعد بود.
برخلاف سبک طراحی معروف اسکومورفیسم که بیش از حد سعی داشت دنیای واقعی را تقلید کند و عناصر فیزیکی جهان را به رابطهای کاربری بکشاند؛ «نئومورفیسم» میخواهد المانهای فیزیکی را به رابطهای کاربری مسطح امروزی اضافه کند.
جلوههای نوردهی و سایهزنی ظریف، بافتها و عمقهای دیدنی به سطوح صاف، رنگهای کمرنگ برای حاشیهها و پیمایشها، کلیدهایی که سریعا نشان میدهند روشن یا خاموش هستند و کاربر متوجه میشود باید آنها را بالا و پایین کند. نگاهی به عکسهای این مطلب به خوبی سبک طراحی «نئومورفیسم» را نشان میدهد.
«نئومورفیسم» هماینک استفاده میشود
در حالیکه از «نئومورفیسم» به عنوان یکی از سبکهای طراحی UI در سال ۲۰۲۰ نام برده میشود؛ اما برخی از طراحان از نوامبر ۲۰۱۹ در حال استفاده از آن در طراحی نرمافزارهای موبایل هستند. اپلیکیشنهایی مانند Dribbble و Stark که روی اپاستور هم هستند؛ از طراحی «نئومورفیسم» سود میبرند.
از دیگر اپلیکیشنهای دارای این طراحی که بسیار زیبا و دلنشین درآمده، اپلیکیشن Hillman با طراحی Klevgrand است. این اپلیکیشن برای آیفون و آیپد طراحی شده است و در عین زیبایی، نحوه کار آن هم ساده و قابل درک است.
«نئومورفیسم» و حالت تاریک
یکی از مشکلات UI اخیر اپل در Dark Mode یا حالت تاریک است. اپل رویکرد اخیر در حالت تاریک را پذیرفته و در macOS و iOS از آن پیروی میکند، اما در این طراحیها هیچ خبری از سایهها نیست و اصولا نمیشود سایهها را نمایش داد. در واقع، در iOS و حالت تاریک شاهد هیچ عمقی نیستیم و همهچیز صاف و مسطح است. حتی در Mac که شاهد یک سایههای ظریف با رنگهای ضعیفتر هستیم؛ کار دشوارتر میشود.
«نئومورفیسم» میتواند در اینجا هم مشکل طراحیهای رابط کاربری را حل کند و سایههای سه بعدی بسیار نازک و ظریف را شاهد باشیم. این سایهها میتوانند کمک کنند که عنصری را از متن و بدنه تشخیص دهیم و شاهد یک Dark Mode بهتری باشیم.
آیا اپل از طراحی «نئومورفیسم» استقبال میکند؟
احتمالا کاربران از دیدن اپلیکیشنهای «نئومورفیسم» ذوقزده باشند و نیازی به هیچگونه رمزگشایی درباره کار با آنها نداشته باشند. همهچیز تمیز و ظریف، از نظر بصری بسیار غنی و برای چشمان آشنا است.
اما آیا باید امیدوار باشیم که در iOS ۱۴ از چنین رابط کاربریهایی استفاده شود؟ جواب تا حدودی منفی است. اپل از رابط کاربری iOS ۱۳ راضی است و هیچ خبر و نشانههایی برای تغییر آن تا کنون مشاهده نکردیم.
در این شرایط باید از توسعهدهندههای مستقل و آزاد انتظار داشته باشیم نرمافزارهای بیشتری با رابط کاربری «نئومورفیسم» طراحی کنند. حتی، هماکنون روی iOS ۱۳ شاهد نرمافزارهایی طراحی شده با «نئومورفیسم» هستیم.
ایدهآلترین حالت زمانی است که سراسر iOS و macOS را با این سبک طراحی ببینیم، ولی تا رسیدن به این نقطه باید منتظر تولید اپلیکیشنهای بیشتری با «نئومورفیسم» باشیم.