حجت الاسلام سید هادی خسرو شاهی محقق و دانشمند اسلامی دعوت حق را لبیک گفت.
فرید مدرسی فعال رسانه‌ای نزدیک به حوزه در توئیتی نوشت: صبح امروز، استاد سید_هادی_خسروشاهی به دلیل ویروس کرونا در بیمارستان مسیح دانشوری درگذشت. به فرزندشان و خانواده محترم ایشان تسلیت عرض می‌کنم.
به گزارش خبرگزاری خانه ملت، حجت الاسلام سید هادی خسروشاهی دعوت حق را لبیک گفت.
محقق و دانشمند اسلامی، حجت الاسلام و المسلمین سیدهادی خسروشاهی در ۸۱ سالگی در بیمارستان مسیح دانشوری دعوت حق را لبیک گفت.
گفتنی است، تألیفات و آثار وى به زبان فارسى و عربى (علاوه بر صدها مقاله در نشریات اسلامى ایران و جهان اسلام) منتشر شده است. آثار وى که بالغ بر هشتاد جلد مى‌شود، بیش از چهل جلد آن‌ها تاکنون بارها در داخل و خارج کشور چاپ شده است. علاوه بر تألیفات و ترجمه‌ها، 120 جلد کتاب دیگر نیز با تحقیق، توضیح و یا مقدمه و اشراف ایشان در ایران، ایتالیا و مصر چاپ و منتشر شده است.
از جمله این آثار، عبارتند از: ترجمه و تحقیق کتاب امام على(ع) صداى عدالت انسانى تألیف استاد جرج جرداق؛ جمع‌آورى، تحقیق و نشر مجموعه آثار سید جمال‌الدین حسینى (افغانى)، مجموعه حرکت‌هاى اسلامى معاصر، اسناد نهضت اسلامى ایران، مجموعه آثار استاد علامه طباطبایى.
استاد علاوه بر تألیفات و ترجمه‌هاى خود، تبویب، تنقیح و نشر آثار اساتیدى چون: آیت‌الله کاشف‌الغطاء، علامه طباطبایى، حاج سراج انصارى، سید محمد محیط طباطبایى، سید غلامرضا سعیدى و... کوشا بوده و خدمات ارزنده‌اى در حفظ فرهنگ و نشر اندیشه اصیل اسلامی‌نموده است. به همین دلیل استاد محمدرضا حکیمى ایشان را «فرهنگ‌بان کوشا» نامیده است.
وى از سال 1332ش تاکنون، با اغلب مطبوعات اسلامى از جمله: مکتب اسلام، مکتب تشیع، معرف جعفرى، راه حق، نداى حق، وظیفه، مجموعه حکمت، نور دانش آیین اسلام، مسلمین، آستان قدس، نسل نو، نسل جوان، استوار پیکار، اندیشه، مهد آزادى و... همکارى داشته است که مجموع مقالات مندرج در آن‌ها بالغ بر صدها مقاله مى‌گردد.
وى پس از پیروزى انقلاب، بیشترین همکارى قلمى را با روزنامه اطلاعات داشت و در سطح جهانى با شرکت در کنفرانس‌ها و کنگره‌هاى اسلامى، در کشورهاى اروپایى و اسلامى از جمله: پاکستان، مصر، الجزایر، عربستان، سوریه، قطر، ترکیه، لبنان، ایتالیا، انگلیس، آلمان، سوئیس و... به عنوان نماینده امام خمینى(ره) و یا نماینده حوزه علمیه قم فعال بوده است.
وى در سال 1352ش مرکز «بررسى‌هاى اسلامى قم» را به مثابه واحدى از حوزه علمیه قم، تأسیس و به ثبت رساند و سپس در سال 1361، مرکز «فرهنگى اسلامى اروپا» را در رم (ایتالیا) تأسیس نمود که هر کدام از این دو موسسه ده‌ها کتاب ارزشمند در زمینه‌هاى اسلامى از جمله: قرآن مجید و نهج‌البلاغه را به زبان‌هاى: عربى، انگلیسى، ایتالیایى، آلمانى و غیره ترجمه و منتشر ساخته‌اند. این اقدام در نشر فرهنگ اسلامى در سطح دنیا، از ارزش بالا و والایى برخوردار است.
فعالیت‌های سیاسى استاد از سال 1332ش پس از آشنایى نزدیک با آیت‌الله کاشانى، آیت‌الله طالقانى و شهید نواب صفوى، آغاز گردید. به همین دلیل از همان دوران تا زمان پیروزى انقلاب اسلامى، بارها در قم، تهران و تبریز دست‌گیر، زندانى و یا تبعید شده است که آخرین بار در «انارک» یزد، به مدت سه سال بود که با آغاز انقلاب اسلامى، همراه دیگران آزاد شد. (در تبعید به انارک یزد همراه مرحوم آیت‌الله پسندیده، آیت‌الله مکارم شیرازى بود).
استاد پس از پیروزى انقلاب اسلامى، نخست به مدت دو سال نماینده امام خمینى(ره) در وزارت ارشاد اسلامى بود. آن‌گاه به سفارت ایران در واتیکان انتخاب شد و مدت پنج سال در خارج از کشور به فعالیت پرداخت. تأسیس مرکز «فرهنگى اسلامى اروپا» در رم و تاسیس ماه نامه‌اى به زبان انگلیسی «انکوائرى» و هفته نامه‌اى به عربى «العالم» در لندن- با همکارى وزارت ارشاد اسلامى- از آثار این دوران است. در ایتالیا، علاوه بر چاپ و نشر ترجمه قرآن مجید و نهج‌البلاغه به زبان ایتالیایى و نشر ماه‌نامه‌اى به نام جهان نو- به زبان ایتالیایى- جمعا در مدت پنج سال 162 نوع کتاب و نشریه به زبان‌هاى: فارسى، عربى، انگلیسى، ایتالیایى و فرانسوى، منتشر نموده که در سراسر جهان توزیع گردیده است.
در مدت اقامت سه ساله در قاهره نیز علاوه بر حضور بر محافل علمى- سیاسى، سخنرانى و مصاحبه تلویزیونى و مطبوعاتى و ده‌ها بار ملاقات با شیخ الازهر و مقامات علمى- سیاسى مصر، بالغ بر پنجاه جلد کتاب و نشریه، درباره ایران، تشیع و اهل‌بیت(ع) با همکارى و مساعدت ایشان در مصر منتشر گردید که این خود خدمت بزرگى در راستاى وحدت و تقریب بین مذاهب اسلامى است. مهمترین این آثار: نهج‌البلاغه با مقدمه خود و شرح شیخ محمد عبده، اهل‌البیت(ع) فى مصر، صحیفه سجادیه، حقیقة علاقة عبدالناصر بالثورة الاسلامیة فى ایران، عبدالله بن سبا بین الواقع و الخیال، ادعیه اهل‌البیت(ع)، الامام على بن ابى‌طالب(ع)، الامام الحسین(ع)، الامام جعفر الصادق(ع) و الطریق الى مذهب آل البیت(ع) و عقیدتنا و... مى‌باشد.
وى علاوه بر زبان ترکى (آذرى و اسلامبولى)، فارسى و عربى، با زبان انگلیسى و ایتالیایى هم آشنایى دارد. پس از مراجعه به ایران از واتیکان، ضمن ادامه اشتغال در وزارت امور خارجه، (مشاور وزیر) در دانشگاه‌هاى تهران، از جمله دانشکده حقوق، دانشکده روابط بین الملل و غیره، به تدریس پرداخت.
ایشان مدت سه سال هم رئیس نمایندگى جمهورى اسلامى ایران در مصر (قاهره) بود و در سال 1382ش به ایران مراجعت نمود و به عنوان مشاور وزیر در دفتر مطالعات سیاسى و بین المللى به تحقیق و بررسى پرداخت. وى در قسمت ارتقاى مقام اعضاى وزارت خارجه، راهنماى بعضى از برادران در تألیف رساله آنان بود و مدت شش سال نیز با نشر فصل‌نامه با ارزش تاریخ و فرهنگ معاصر به نشر حقایق و روشنگرى زوایاى تاریک تاریخ معاصر ایران و جهان اسلام پرداخت.