جاناتان کوییک، استاد دانشگاه دوک و یکی از مدیران سابق بخش سیاست‌گذاری داروهای اساسی در بخشی از مصاحبه خود با گاردین گفت: بدترین سناریو ممکن این است که این بیماری در همه جای دنیا شیوع پیدا کند و در مناطق مختلف به یک بیماری بومی تبدیل شود، به این معنی که بیماری به سرعت در جمعیت جهان زیاد شود.

او افزود: به نظر می‌رسد، احتمال وقوع این سناریو بیشتر باشد، ما هم اکنون این بیماری را در ۶ قاره مشاهده کرده‌ایم و ویروس خارج از چین به شکل پنهان، در حال شیوع از انسانی به انسانی دیگر است. در هفته گذشته هم سرعت شیوع بیماری در کشورهای مختلف مثل ایران، ایتالیا و کره‌جنوبی افزایش پیدا کرد. اگر این بیماری همه‌گیر شود، آن‌ گاه این سوال پیش می‌آید که چقدر شرایط بد می‌شود و این ویروس چقدر دوام خواهد داشت؟

کوییک توضیح داد: میزان مرگ‌ومیر ناشی از این بیماری تنها بیش از ۲ درصد و بسیار کمتر از نرخ مرگ‌ ناشی از ابتلا به سارس است، با این وجود این عدد ۲۰ برابر، خطر مرگ ناشی از آنفلوآنزا فصلی است. هنوز موارد ناشناخته زیادی وجود دارد و ممکن است در بسیاری از موارد ویروس را دست کم گرفته باشیم.