عواملی که در کم شدن بزاق دهان دخالت دارند، کدامند؟ چه طور می‌توان خشکی دهان را درمان کرد؟ و عوارض وابسته به سندروم دهان خشک کدامند؟

اغلب اوقات، دهان افراد مسن خشک است

با افزایش سن، تولید بزاق به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. اغلب اوقات دهان افراد مسن خشک است، و احساس می‌کنند زبان شان حالت "چسبندگی" دارد.

اما این پدیده ممکن است با استفاده از برخی داروها (آنتی هیستامین ها، ضد افسردگی ها، آرام بخش ها، مسکن ها، داروهای فشار خون بالا، داروهای شیمی درمانی و...) تشدید شود، داروهایی که ممکن است برخی سالمندان هم زمان تعدادی از آنها را مصرف کنند؛ علاوه بر این باید برخی بیماری ها (سندروم دهان خشک، بیماری های خود ایمنی، بیماری پارکینسون، صدمات قلبی عروقی، بیماری آلزایمر، افسردگی، اضطراب و...) را نیز به عوامل خشکی دهان اضافه کرد. 

درمان خشکی دهان اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا دهان خشک باعث می‌شود که فرد توانایی احساس عطرها، طعم ها و بوهای خوش را در دوره ای از زندگی که در آن احتمال سوءتغذیه بسیار زیاد است، از دست بدهد.

توصیه هایی عملی برای مبارزه با خشکی دهان
برای بهبود وضعیت، توصیه هایی وجود دارند. این ترفندهای ساده می‌توانند به کاهش خشکی دهان کمک کنند.

مایعات زیاد بنوشید، آب، حتی آب یخ، و البته آب میوه ها، جوشانده ها و... را زیاد بنوشید. زمان هایی که زیاد صحبت می‌کنید، باز هم میزان نوشیدنی های تان را افزایش دهید. مصرف نوشیدنی ها و خوراکی هایی که آب را جذب می‌کنند، کم کنید، نوشیدنی هایی مانند الکل، قهوه، و خوراکی های پر از ادویه و خیلی شور. 

میوه های تازه و آب دار بخورید (آناناس، پرتقال، خربزه و...). یخ بمکید، این یخ می‌تواند تکه های آب یخ زده و یا شربت یخ زده باشد.

آدامس بدون قند  (ضد پوسیدگی) بخورید، گاهی اوقات هم آب نبات بدون قند بمکید. 

یک دستگاه بخور در اتاق تان بگذارید.

مرتب دهان تان را با آب بشویید.

اگر لازم است، به بزاق مصنوعی متوسل شوید و آن را بخور ‌دهید و یا به طور مرتب دهان تان را با بخار آب مرطوب کنید. 

عوارض خشکی دهان چیست؟

زمانی که بزاق کافی نیست، باقی مانده های مواد غذایی کمتر تخلیه می‌شوند، و این امر باعث ایجاد پوسیدگی دندان ها و عفونت های دهانی می‌شود. بنابراین مراجعۀ منظم و در صورت بروز مشکلات دهانی دندانی، مراجعۀ فوری به دندانپزشک، بسیار مهم است. 

مسلماً، رعایت کامل بهداشت دهان و دندان بسیار ضروری است، یعنی، مسواک زدن بعد از هر وعدۀ غذایی، که با استفاده از نخ دندان تکمیل می‌شود.