باور فعلی پژوهشگران این است که از هر هزار نفری که به ویروس کرونا مبتلا میشوند، بین پنج تا چهل نفر جان خود را از دست میدهند. دقیقترین تخمین ۹ نفر در هر هزار نفر است - حدود یک درصد.
عوامل زیادی در احتمال مرگ در صورت مبتلا شدن به ویروس کرونا دخیل است: سن، جنس، وضعیت سلامت و البته نظام خدمات درمانی محل زندگیتان.
یافتن نرخ مرگومیر چقدر مشکل است؟
در حد یک پروژه دکترا. حتی شمردن موارد نیز کار راحتی نیست.
بیشتر موارد ابتلا به بیشتر ویروسها کشفنشده باقی میمانند، چرا که خیلی از کسانی که علائم خفیفی دارند هرگز به پزشک مراجعه نمیکنند.
ما شاهد تفاوت نرخ مرگومیر در سراسر دنیا بودهایم، اما خیلی بعید است که این تفاوت به خاطر وجود نسخههای متفاوت ویروس در نقاط مختلف باشد.
تحقیقاتی که در امپریال کالج لندن صورت گرفته است نشان میدهد که این تفاوت ناشی از برتری بعضی از کشور در یافتن موارد خفیفتر آلودگی به ویروس است.
لذا عدم کشف تمامی موارد ابتلا باعث میشود تا نرخ مرگومیر بیش از حد زیاد تخمین زده شود. اما احتمال کم تخمین زدن نرخ مرگومیر نیز وجود دارد.
طول میکشد تا عفونت بهبود یابد یا باعث مرگ بیمار شود. برای همین اگر همه مواردی را که هنوز به سرانجام نرسیدهاند در جامعه آماری خود بگنجانید، تخمینتان از نرخ مرگومیر کمتر از واقعیت خواهد بود، چرا که بعضی از این موارد ممکن است در آینده به مرگ منجر شوند و شما آنها را در نظر نگرفته باشید.
دانشمندان برای ترسیم تصویری کامل از نرخ مرگومیر، همه اسناد و مدارک مربوط به این پرسشها را با یکدیگر ترکیب میکنند.
برای نمونه، آنها برای تخمین مقدار مواردی که علائم خفیف دارند از گروههای کوچکی استفاده میکنند که به خوبی تعریف شدهاند و با دقت تحت نظر قرار دارند، مثل افرادی با یک پرواز به کشور بازگشتهاند.
اما تفاوتهای کوچک در پاسخهایی که از این اسناد و مدارک به دست میآید، منجر به تغییرات بزرگی در کلیت تصویر میشود.
مثلا اگر تنها از دادههای مربوط به استان هوبی در چین، با نرخ مرگومیری به مراتب بالاتر از باقی استانها، استفاده کنید، نرخ کلی به مراتب بیشتر میشود.
لذا دانشمندان هم یک بازه تعریف میکنند و هم دقیقترین تخمین موجود را ارائه میدهند.
اما حتی این روایت هم کامل نیست، چون تنها یک نرخ مرگومیر نداریم.
خطر برای افراد شبیه من چقدر است؟
احتمال مردن بعضی از مردم به خاطر ابتلا به ویروس کرونا بیشتر است: سالخوردگان، بیماران و شاید مردان.
در اولین تحلیل بزرگی که با استفاده از اطلاعات ۴۴ هزار مورد ابتلا در چین صورت گرفت، نرخ مرگومیر سالخوردگان ده برابر میانسالان بود.
کمترین نرخ مرگومیر در بین افراد زیر ۳۰ سال دیده میشد - ۸ مرگ در بین ۴۵۰۰ مورد ابتلا.
و مرگومیر بین افرادی که دیابت، فشار خون بالا یا مشکلات قلبی و تنفسی داشتند نیز ۵ برابر دیگران بود.
در عین حال نرخ مرگومیر مردان به مقدار کمی بیشتر از زنان بود.
از آنجایی که تمامی این موارد به نوعی بر یکدیگر تأثیر میگذارند، ما نمیتوانیم مشخصا بگوییم که گروههای مختلف در نقاط مختلف چه اندازه در خطرند.
خطر برای مردم در محل زندگی من چقدر است؟
خطراتی که مردان ۸۰ ساله را در چین تهدید میکند، ممکن است با مردان همسنشان در اروپا یا آفریقا متفاوت باشد.
در عین حال کیفیت درمان نیز میتواند بر سرنوشت شما تاثیر بگذارد. کیفیت درمان نیز به امکانات موجود و مرحله همهگیری بستگی دارد.
اگر همهگیری شدت بگیرد، نظام خدمات درمانی شاید توان رویارویی با همه موارد ابتلا را نداشته باشد، چرا که تعداد بخشهای مراقبت ویژه و دستگاههای تنفس مصنوعی موجود در هر منطقه محدود است.
آیا این ویروس از آنفلوآنزا خطرناکتر است؟
مقایسه نرخ مرگومیر غیرممکن است، چرا که خیلی از کسانی که آنفلوآنزای خفیف میگیرند هرگز به پزشک مراجعه نمیکنند.
لذا ما اطلاعات دقیقی از تعداد موارد ابتلا به آنفلوآنزا یا هر ویروس جدید دیگری نداریم.
اما آنفلوآنزا هر سال در زمستان باعث مرگ مردم میشود.
هر چه اطلاعات آماری ما تکمیلتر شود، تصویر ما نیز از تهدیدی که همهگیری ویروس کرونا متوجه گروههای مختلف خواهد کرد کاملتر میشود.
سازمان بهداشت جهانی میگوید که مؤثرترین راه برای محافظت در برابر بیماریهای تنفسی شستن دستها، دوری کردن از افرادی که سرفه و عطسه میکنند و عدم دست زدن به چشمها، بینی و دهان است.