به گزارش مشرق به نقل از ایندیپندنت، پیدایش ویروس کرونای جدید نگرانی گسترده ای در سطح جهان ایجاد کرد و این رویداد، پیامدهای متعددی دارد که هنوز ابعاد آن مشخص نشده است هرچند درباره خطر این ویروس برای سلامتی انسان اتفاق نظر وجود دارد و ممکن است شیوع این ویروس پیامدهایی منفی داشته باشد که نحوه زندگی ما را در قرن ۲۱ تهدید می کند.
بیشتر بخوانید:
آخرین آمار مبتلایان و فوتی‌های کرونا در جهان +جدول
این رسانه می نویسد: تردید دولت ها در تعامل با شیوع کرونا، انتقال سریع ویروس از مرزهای زمینی و هوایی و دریایی و بستن مرزها در واکنش به شیوع کرونا از جمله چالش هایی است که این ویروس ایجاد کرد و موجب شد برخی طرف ها در کشورهای بزرگ و کوچک در عصر جهانی سازی خواستار بستن مرزها و دوری گزیدن از سایر مناطق جهان شوند. همه این مسائل نشان می دهد جهان با «کرونای سیاسی» مواجه شده است و نظام بین المللی کنونی که پس از جنگ دوم جهانی بر اساس توازن قوا بین پیمان ناتو و پیمان ورشو و گروه سومی به نام غیرمتعهدها، ایجاد شد اکنون با چالشی جدی مواجه است.
ایندیپندنت آورده است: واکنش های خودجوش به شیوع ویروس کرونا شبیه همان واکنش هایی سیاسی و اقتصادی بود که در دهه‌های گذشته در برابر چالش های جهانی سازی شاهد آن بودیم. همچنین بهترین شیوه تعامل پزشکی با چالش جدید، شباهت زیادی به شیوه‌های درست تعامل سیاسی و اقتصادی و اجتماعی با چالش های عصر جهانی سازی داشت که همان همکاری بر اساس قوانین بین المللی و پذیرفته شده بود چرا که در زمان وقوع بحران های بهداشتی و اضطراری، وجود شفافیت بین دولت ها و کشورها و جوامع و همکاری و تعامل طبق قوانین بین المللی، مانند احترام گذاشتن همه کشورها به قوانین بهداشتی بین المللی، ضروری است.
این رسانه می نویسد: نحوه مواجه شدن جهان با شیوع کرونا نشان داد پیشرفت های فناوری و جهانی سازی و ملاحظات بازار آزاد، به رغم نکات مثبت و منفی آنها، همگی بخشی از معادلات آینده باقی خواهند ماند. ما در جهانی همگرا زندگی می کنیم و به یکدیگر متکی هستیم از این رو همکاری با یکدیگر یک ضرورت است و انزوا و تصمیم های یکجانبه در درازمدت با شکست مواجه خواهد شد. پس بهتر است مبانی عادلانه برای تعامل بین المللی بین دولت ها و جوامع ترسیم شود و قوی و ضعیف به آن پایبند باشند. شیوع کرونا نشان داد تعامل با مسائل در چارچوب بین المللی و به شکلی پیشگیرانه و راهبردی، یک ضرورت است و رسیدگی به مسائلی مانند تغییرات آب و هوایی و کمبود آب سالم و افراط گرایی و تروریسم و نظامی کردن مفاهیم امنیتی و زیاده روی در توسل به زور برای حل مناقشات و به خدمت گرفتن فناوری پیشرفته برای توسعه قدرت نظامی -از جمله در فضا-، نیازمند تعامل بین المللی است.