محمدرضا خدایی روانپزشک درباره نحوه برخورد با کودکان عصبی و پرخاشگر گفت: وقتی ما با کودکی ارتباط برقرار می‌کنیم نباید این تصور برایمان به وجود بیاید که کودک همان انسان بزرگی است که تنها از نظر جسمی با افراد بزرگسال متفاوت است.

او افزود: خواسته ها، نیازها، هیجانات، منطق، قدرت تصمیم گیری، دیدگاه، بیان خواسته‌ها و بیان احساسات کودکان با افراد بزرگسال بسیار متفاوت است.

این روانپزشک تصریح کرد: افرادی که کمتر از ۱۰ سال سن دارند کودک به حساب می‌آیند که  به علت احساس همه توانی کودک بسیار اهمیت دارد.

خدایی تصریح کرد: بررسی علت پرخاشگری اولین روش برای برخورد با کودکان پرخاشگر و عصبی است که مهم‌ترین آن‌ها یادگیری است. برای مثال کودک با الگو برداری و تقلید پذیری از بزرگسالانی که در خانواده با پرخاشگری به خواسته‌های خود می‌رسند همین راه را ادامه می‌دهد و با عصبانیت قصد رسیدن به اهداف خود را دارد.

او افزود: دومین معیار برای ایجاد عصبانیت و پرخاشگری کمبود اعتماد به نفس است. در این حالت کودک نمی‌تواند خواسته‌های خود را بیان کند و به سرعت عصبی می‌شود. اگر کودکی با داد زدن قصد به دست آوردن خواسته‌های خود را داشت و خانواده به سرعت نیاز‌های او را رفع کرد باید انتظار ایجاد رفتار پرخاشگرانه را در فرزندان خود بیش از پیش داشته باشد.

این روانپزشک درباره تاثیر رقابت‌ها بر افزایش عصبانیت در کودکان گفت: با وجود رقابت‌های فامیلی یا خانوادگی به خصوص وقتی کودک کوچک تری متولد می‌شود که حکم خواهر یا بردار را برای این کودک دارد به علت تصور اشتباه او در تقسیم بندی عواطف والدین بین فرزندان باید انتظار پرخاشگری را از او داشت.

او افزود: گرسنگی و نیاز‌های جسمانی کودک مانند: سرما یا گرما، پرکاری تیروئید، بیش فعالی، درد‌های بدنی، افسردگی کودکان، احساس حقارت و احساس تفاوت با هم سالان باعث تحریک پذیری، زود رنجی و عصبانیت در کودکان خواهد شد.

راه‌های مقابله با پرخاشگری کودکان چگونه باید باشد؟
خدایی با اشاره به راهکار‌های مقابله با پرخاشگری کودکان اظهار کرد: واکنش نشان ندادن به رفتار‌های بد کودک مهم‌ترین راه مقابله با پرخاشگری اوست. در صورتی که بیشتر والدین با نشان دادن توجه به رفتار‌های منفی فرزندان خود عصبانیت را در آن‌ها پرروش می‌دهند.

او افزود: والدین نباید نصیحت گر باشند بلکه با شنیدن نیاز‌ها و خواسته‌های کودکان باید عصبانیت را از آن‌ها دور کنند.

این روانپزشک تصریح کرد: بازی‌های فکری و افزایش مهارت کودک یعنی ترغیب آن‌ها به نقاشی کشیدن، نواختن موسیقی، ورزش کردن و ... باعث جلوگیری از پرخاشگری شان خواهد شد.

خدایی ادامه داد: در صورتی که رفتار‌های کودکان به سمت و سوی پرخاشگری می‌رود بهترین روش این است که مانع این کار بشویم. برای مثال بعضی از والدین با دیدن رفتار‌های بد کودکان خود تمامی شخصیت آن‌ها را نادیده می‌گیرند، اما بهترین کار در این روش این است که بگوییم: «تو کودک خوبی هستی، اما این رفتارت به هیچ عنوان مورد پسند نبود».

این روانپزشک درباره جریمه کودکان متناسب با رفتار بد آن‌ها گفت: در صورتی که کودکی رفتار زشتی انجام داد والدین باید او را متناسب با رفتاری که انجام داده است جریمه کنند. برای مثال او را کمی دیرتر به پارک ببرند یا اگر رفتارش خیلی زشت است آن روز رفتن به پارک را حذف کنند.

خدایی گفت: والدین باید صبر، حوصله و توان خود را در مقابل کودکان افزایش دهند. چرا که عصبانیت‌های دو طرفه باعث رساندن ضرر و زیان تنها به بزرگتر‌ها خواهد شد و در آخر این والدین هستند که ممکن است با بروز رفتار زشت کودکان خود به آن‌ها اذیت شوند.