به گزارش مشرق، اواخر سال ٩٨ و روزهای نخست سال جدید، برای باشگاه پرسپولیس با التهاب‌های فراوانی پشت سر گذاشته شد. پرسپولیسی که در یک سال سه مدیرعامل به خود دید، هیچ وقت تا این اندازه درگیر حواشی نشده بود. آمدن انصاری‌فرد آن‌قدر سریع رخ داد که کسی فرصت نکرد درباره عملکردش در سال‌های گذشته نظر بدهد. در نهایت هم آقای مدیرعامل با یک استعفای تلویزیونی و مصاحبه‌های پی در پی، پرسپولیس را وارد سیلاب حواشی کرد.
بیشتر بخوانید:
لطفاً کمتر دروغ سرهم کنید، آقای هاشمی!
در چند روز اخیر و پس از استعفای انصاری‌فرد از مدیرعاملی پرسپولیس، این مدیر با مصاحبه‌های خود مطلب قابل تاملی را مطرح کرده که نشانگر آتش زیر خاکستر پرسپولیس بود. او از کارشکنی هیات‌مدیره در امور جاری باشگاه سخن گفت که البته صحت و سقم آن هنوز مشخص نشده است. در مقابل، مهدی رسول‌پناه در مقام رئیس هیأت‌مدیره باشگاه هم انصاری‌فرد را "دروغگویی" معرفی کرد که "به خاطر بدهی‌های فراوان از باشگاه جدا شده است."
از طرف دیگر مهرداد هاشمی دیگر عضو هیات‌مدیره هم در یک مصاحبه تفصیلی از نقاط تاریک مدیرعاملی انصاری‌فرد پرده برداشت. او در اظهارات خود به صراحت عنوان کرد که "مدیرعامل مستعفی باشگاه حتی در ارائه یک چارت پیشنهادی ناتوان بوده" و به همین خاطر انصاری‌فرد را در یکی از جلسات هیأت‌مدیره «بی سواد» خطاب کرده است. البته هاشمی در اظهارات خود نکات دیگری را هم مطرح کرد که بسیار قابل تامل است.
پیش از این ایسنا در گزارشی با عنوان «گاف عجیب پرسپولیس در ماجرای کالدرون» از بندی در قرارداد کالدرون پرده برداشته بود که طبق آن اگر پرسپولیس پیش از پایان نیم فصل (که در قرارداد پایان ماه دسامبر ذکر شده بود) پرداخت ٣٠٠ هزار دلار کالدرون را تکمیل می‌کرد (یعنی ١٢۵ هزار دلار باقی‌مانده را می‌پرداخت) مربی آرژانتینی نمی‌توانست علاوه بر فسخ یک طرفه قرارداد، کل پول درج شده در قرارداد، یعنی ٨۵ هزار دلار را طلب کند. مهرداد هاشمی هم با تایید این موضوع در اظهارات خود از انصاری‌فرد سوال می‌کند چرا وقتی تمایل به همکاری با کالدرون نداشته، پیش از پایان نیم فصل با او قطع همکاری نکرده که حالا مجبور به پرداخت کل مبلغ قرارداد نباشد؟
اظهارات بی پرده مهرداد هاشمی نشان دهنده این است پرسپولیس در واقع در دو جزیره مختلف اداره می‌شد. به طور مثال هیات‌مدیره برای ایجاد پست معاونت مجوزی صادر نکرده بود اما انصاری‌فرد برای سه نفر حکم معاون صادر کرد و حتی این معاونان را پیش از صدور حکم به هیأت‌مدیره معرفی نکرد به طوری که هاشمی می‌گوید "از طریق رسانه‌ها" متوجه صدور حکم معاونت برای برخی افراد شده است. جزیره‌ای اداره شدن پرسپولیس شاید در کوتاه مدت روی نتایج تیم تاثیری نداشت اما باعث شد برنامه‌های درآمدزایی باشگاه به درستی اجرا نشوند تا با از دست رفتن زمان، حالا باشگاه درگیر یک بحران بزرگ مالی برای پرداخت بدهی‌ها و مطالبات بازیکنان شود.
درباره اظهارات مهرداد هاشمی نکات پر ابهام زیادی وجود دارد اما مهم‌ترین پرسشی که ایجاد می‌شود این است که چطور اعضای هیأت‌مدیره که از ریز مشکلات و البته ضعف‌های مدیرعامل باشگاه خبر داشتند، شش ماه سکوت کردند و حالا که زمان از کف رفته است، لب به سخن گشوده‌اند؟ یعنی اگر انصاری‌فرد مصوبه هیأت‌مدیره برای برکناری مدیر روابط عمومی باشگاه را اجرا می‌کرد و از سمت خود استعفا نمی‌داد، اکنون اعضای هیأت‌مدیره باز هم چشم روی ضعف‌های مدیرعامل می‌بستند؟ هاشمی انصاری‌فرد را به دروغگویی متهم کرده اما به این سوال پاسخ نمی‌دهد که چرا اعضای هیأت‌مدیره چهار ماه چشمشان را روی اختلاف سرمربی و مدیرعامل بستند؟
البته مهرداد هاشمی درباره قرارداد کارگزار هم نظرات جالبی ارائه می‌کند. او می‌گوید این قرارداد را انصاری‌فرد و دوستانش آماده انعقاد کردند و پس از مطرح شدن در گروه واتس‌اپ هیأت‌مدیره، باشگاه آماده امضای آن شد. البته او پیش از امضای قرارداد ١۵ نظر (خودش می‌گوید کامنت) به بندهای قرارداد داشته که هیچ‌کدام از این نظرات اجرایی نشده و حتی خودش هم این قرارداد را امضا نکرده اما این قرارداد بسیار خوب بسته شده و افرادی (مدیر روابط عمومی باشگاه) در اجرای آن سنگ‌اندازی کردند. چطور ممکن است افرادی که خودشان مذاکرات را انجام دادند و حتی یک عضو هیات مدیره را به جلسه مذاکرات راه ندادند و پس از تنظیم قرارداد آن را به هیأت‌مدیره ارائه کردند، در اجرای آن سنگ‌اندازی کنند؟ هاشمی پاسخ روشنی به این ابهام ارائه نکرد.
ابهامات زیادی در اظهارات انصاری‌فرد، رسول‌پناه و همین‌طور هاشمی وجود دارد که قطعا روزی این ابهامات برای همه روشن خواهد شد اما نکته بسیار مهم این است که هر دو طرف موضوع (هیأت‌مدیره و مدیرعامل) دست به دست هم دادند که در شش ماه خاکستری روی آتش بریزند تا کسی از اختلافات آنها خبر نداشته باشد. حاصل این سیاست هم سنگین شدن بدهی‌های پرسپولیس و از دست رفتن فرصت‌های درآمدزایی بود.