در حال حاضر دستورالعمل‌های موجود درباره خروج بیماران مبتلا به کرونا از قرنطینه بسیار محدود است و در نتیجه برخی از این بیماران دچار سردرگمی شده اند. افرادی که با علائمی نه چندان شدید در خانه بهبود یافته اند، اما نمی‌دانند ناقلند یا خیر. این همان موضوعی است که نشریه ورج به سراغش رفته و ماجرای این نوع افراد را بررسی می‌کند. در مقاله ورج می‌خوانیم: ریحان هرمانچی یکی از افرادی است که دوران بیماری را با سردرد، تب و حالت تهوع پشت سر گذاشته و اکنون علائم وی فروکش کرده است. اما او به همراه همسرش، که هنوز بیمار است، و بچه‌های خردسالش در بروکلین نیویورک همچنان در حالت قرنطینه قرار دارند و نمی‌دانند دقیقا تا چه زمانی باید از جامعه دور باشند.

در ادامه این مقاله می‌خوانیم: هرمانچی می‌گوید که هنوز در تلاش است تا بفهمد چه موقع برای خروج از خانه امن است بدون اینکه به دیگران آسیب برساند. او می‌گوید: «هر فردی یک دوست پزشک یا یکی از بستگان پزشک را دارد احتمالا از او شنیده است که باید هفت روز بدون تب، یا هفت روز بدون هیچ گونه علائمی در خانه بماند تا مطممئن شود بیماری تمام شده است، اما حرف‌ها ضد و نقیض است و گاهی تا ۴۰ روز دوری گزینی نیز دیده می‌شود.»، به گفته جیمز هادسپت، مدیر بخش بستری بیماران ۱۹COVID در مرکز پزشکی بوستون در حال حاضر، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) می‌گوید که افراد اگر ۷۲ ساعت عاری از تب بودند می‌توانند از قرنطینه خارج شوند و اگر سایر علائم آن‌ها بهبود یافته است، و حداقل هفت روز از شروع بیماری می‌گذرد همه چیز خوب است. به نظر می‌رسد اطلاعات محدود در مورد چگونگی بهبودی بیماران از همین نوع دستورالعمل‌ها پشتیبانی می‌کند، اما بیمارانی مانند Harmanci هنوز هم با توصیه‌های متضاد روبرو هستند، زیرا هنوز اطلاعات دقیقی در دست نیست که نشان می‌دهد تا چه مدت افراد مبتلا به COVID-۱۹ می‌توانند بیماری را سرایت دهند هستند. هادسپت می‌گوید: «بسیاری از سؤالات بی پاسخ مانده اند»

یکی از مطالعاتی که در آلمان انجام شده نشان داد افرادی که COVID-۱۹ داشتند، اما در بیمارستان بستری نبودند، در اوایل بیماری، سطح بالایی از کروناویروس جدید را در دستگاه تنفسی خود داشتند. در این سطح علائم پس از چهار یا پنج روز کاهش یافته و تا روز دهم پس از بیمار شدن کمتر ویروسی باقی مانده است. با این حال، مطالعه بیماران بستری در چین نشان داد که ویروس تا ۲۰ روز پس از شروع علائم قابل تشخیص است. اگرچه با شروع علائم، سطح ویروس نیز کاهش یافته است.

پزشکان هنوز نمی‌دانند که چه مقدار از ویروس برای آلوده کردن شخص دیگری کافی است. اما هادسپت گفت که آن‌ها معمولاً حدس می‌زنند که اگر افراد دارای ویروس کمتری باشند، احتمال ابتلا به ویروس نیز کمتر است. وی می‌گوید: «این داده‌ها باعث شده تا نسبت به راهنمایی‌های CDC اطمینان بیشتری داشته باشیم. عقول است که آن‌ها اکثر موارد را ضبط می‌کنند و مطمئن می‌شوند که اکثر بیماران تا حد معقول پاکسازی می‌شوند.»

الکسی واگنر، معاون درمان اورژانس بزرگسالان در بخش فوریت‌های پزشکی استنفورد می‌گوید که وی به استثنای مواردی خاص به طور گسترده از دستورالعمل‌های CDC پیروی می‌کند. او می‌گوید: «گاهی اوقات ساده‌ترین کار این است که تا هفت روز پس از ابتلا صبر کردهن و علائم را بررسی کنیم. این یک تعبیر محافظه کارانه‌تر از دستورالعمل‌های اصلی است». اما تکیه بر علائم می‌تواند چالش برانگیز باشد، زیرا بیماری کرونا می‌تواند روندی کاهش و افزایشی داشته باشد. هارمانچی می‌گوید تب او چند روز بعد از ابتلا از بین رفته، اما برخی علائم مثل ضعف یا خستگی بیش از حد با وی همراه است.

هادسپت می‌گوید، COVID-۱۹ می‌تواند طیف گسترده‌ای از علائم را ایجاد کند و پزشکان پاسخ خوبی در مورد زمان یا چرایی بروز علائم ندارند. وی می‌گوید: «ما می‌دانیم که بعضی از بیماران احساس بهتری دارند، ولی روز بعد دوباره سرفه و تنگی نفس دارند. با این حال، پس از قطع علائم، انتظار سه روزه می‌تواند معیاری مناسب برای سنجش شرایط باشد.»

در بعضی موارد، ممکن است افراد بعد از بهبود علائم خود، آزمایش کنند تا در صورت پاک شدن ویروس از بدن خود احساس بهتری پیدا کنند. سی دی سی یک سری دستورالعمل ثانویه دارد که می‌گوید اگر دو آزمایش منفی داشته باشید می‌توانید قرنطینه را ترک کنند. اما هنوز هم این آزمایش برای اکثر افراد دشوار است که بتوانند تایید کنند بیمار هستند و آزمایش‌های کافی برای انجام این کار پس از بهبودی وجود ندارد. هادسپت می‌گوید: «اگر آزمایش‌های نامحدودی داشتیم، توصیه می‌کنم افراد مجدداً آزمایش شوند تا تأیید کنند بهبود یافته اند.»

استفاده از آزمایش به عنوان معیاری برای رهاسازی افراد از قرنطینه چندان ساده نیز نخواهد بود. به هر حال مراجعه به مراکز درمانی می‌تواند خطرناک باشد.