در ایران نیز به‌رغم انتقاداتی که به برخی تصمیمات دیرهنگام مدیریت بحران وارد است، اما در مجموع بسیج امکانات دولتی و مردمی برای مبارزه با این ویروس مانعِ خارج شدن بیماری از کنترل و یا روبه روشدن با صحنه‌هایی همچون رها شدن بیماران در خیابان‌ها یا غارت فروشگاه‌ها شد. مانند آنچه در برخی کورهای اروپای و آمریکا روبه‌رو بودیم.
بیشتر بخوانید:
چرا باید کواکبیان همصدا با سخنگوی وزارت خارجه آمریکا باشد؟
بااین‌وجود بلوکه بودن برخی منابع مالی و تحریم‌های آمریکا قاعدتاً کار ایران را در بعضی حوزه‌ها خاص‌تر می‌کند و یکی از خواسته‌های مقامات کشور و دستگاه دیپلماسی در روزهای گذشته برداشته شدن تحریم‌ها از سوی آمریکا و آزاد کردن اموال بلوکه‌شده ایران بود تا به‌راحتی تجهیزات لازم را خریداری کند. این مسئله واکنش حتی برخی شخصیت‌های آمریکایی را هم در پی داشت و برخی اعضای سنا و کنگره آمریکا خواستار لغو فوری تحریم‌ها از سوی ترامپ شدند.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز که کشورش با فشار افکار عمومی در داخل و خارج آمریکا روبه‌رو است، در توئیتی نوشت که تحریم‌ها علیه ایران پابرجا است و ایران برای مقابله با کرونا از بودجه ستاد اجرایی فرمان امام استفاده کند.
اگرچه دامن زدن به این دوقطبی کاذب از سوی دشمنان ملت ایران امری بدیهی است اما در داخل نیز مصطفی کواکبیان عضو فراکسیون امید نیز در روزهای گذشته در توئیتی نوشت، "می‌توان به‌جای استفاده از صندوق توسعه ملی، کمک‌های بین‌المللی را جذب و از اموال بنیادمستضعفان، آستان قدس رضوی، ستاد اجرایی فرمان امام (ره) و سازمان اوقاف بهره جست!" این توئیت بعدازآن بود که روحانی از رهبر انقلاب درخواست یک میلیار دلار اعتبار برای حل بحران کرونا کرده است.
اینکه آیا در شرایط فعلی تنها راه‌حل دست به دامن صندوق توسعه ملی است یا خیر و اینکه آیا دولت راه دیگری برای تأمین منابع دارد یا ندارد، نیاز به بررسی اقتصادی از سو کارشناسان دارد، اما اینکه به این بهانه همصدا با دشمنان به دوقطبی سازی دست بزنم، تنها به نفع دشمنان و بیگانگان تمام خواهد شد.
نهادهایی که کواکبیان از آنها می‌برد، از آغاز مبارزه با کرونا به کمک دولت آمده و امکانات خود را در اختیار قرار دادند. برای مثال، آستان قدس رضوی 1/5 میلیارد ریال برای مقابله با کرونا در مشهد تخصیص داد و علاوه بر این، 6 هزار کیت تشخیص کرونا، یک میلیون ماسک N95 و 500 هزار لیتر الکل طبی بین بیمارستان‌های سراسر کشور توزیع کرده است.
بنیاد مستضعفان در ابتدای شیوع کرونا 40 میلیارد تومان برای خرید بسته‌های بهداشتی و مراقبتی برای مددجویان بهزیستی و کمیته امداد اختصاص داد و تجهیزات و کمک‌هایی را برای استان‌های درگیر کرونا و به‌ویژه استان‌های شمالی کشور ارسال کرد. همچنین 24 دستگاه آمبولانس نیز به شبکه درمانی کشور از سوی این بنیاد اهدا شد.
ستاد اجرایی فرمان امام اقدامات وسیعی انجام داد که مورد تقدیر وزیر بهداشت قرار گفت که شامل تأمین داروهای نایاب و تحریمی بیماران کرونایی و تحویل آن به مراکز درمانی، تأمین و تولید بیش از 25 میلیون ماسک 3 لایه و n95 و راه‌اندازی خطوط تولید ماسک بهداشتی، تولید کیت ایرانی تشخیص کرونا،ساخت و تولید روزانه 50 دستگاه اکسیژن‌ساز و بای‌پپ موردنیاز ضروری بیماران کرونایی، تولید روزانه 400 هزار لیتر محلول و ژل ضدعفونی‌کننده، تولید ماهیانه 60 هزار لباس ایزوله پزشکان و تحویل تمام این اقلام به وزارت بهداشت و... می‌شود.
علاوه بر نهادهای مورد اشاره کواکبیان، سایر ارگان‌های غیردولتی همچون ارتش، سپاه و بسیج و گروه‌های جهادی همگام با کادر درمانی کشور در خط مقدم مقابله با این ویروس بودند که اقداماتشان شامل راه‌اندازی کارگاه‌های تولید ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده تا گندزدایی از خیابان‌ها و مراکز عمومی بود.
اینها بخشی از اقدامات این نهادها در ماه اول شیوع کرونا است که همچنان ادامه دارد و باید اقدامات جدید و حجم گسترده فعالیت‌ها اطلاع‌رسانی شود بااین‌حال برخی در داخل با سوءاستفاده از شرایط بحرانی کشور تلاش دارند تا افکار عمومی را به سمت یک دو قطبی کاذب پیش ببرند.
دوقطبی‌ای که در یک سمت آن دولت قرار دارد و در سوی دیگر برخی نهادهای حاکمیتی؛ درحالی‌که واقعیت این است که همین نهادها از ابتدای شیوع ویروس کرونا تمام امکانات خود را در اختیار دولت و ستاد ملی مقابله با کرونا قرار دادند. و اگر این کمک‌ها نبود معلوم نبود که آیا این بحران تا اینجا قابل کنترل می‌شد یا خیر؟
کواکبیان درحالی با توئیت خود به این دوقطبی کاذب دامن زده است که مجلس در مقایسه با سایر نهادهای کشور بدترین عملکرد را داشت و با تعطیلی کردن پارلمان پیش از همه ارگان‌ها حتی حاضر به تصویب بودجه 99 نشدند و به برگزاری چند جلسه آن‌هم به‌صورت مجازی اکتفا کردند. البته این عملکرد مجلس دهم منحصر به ماجرای کرونا نیست و در طول این 4 سال، جایگاه مجلس از سوی نمایندگان تنزل داده شد.
این رفتار و رو در روی هم قرار دادن دولت و نهادهایی همچون ستاد اجرایی، بنیاد مستضعفان و آستان قدس و... یادآور همان سکانس فیلم مختار است که شخصیتی همچون "مُهَلب بن ابی صُفره" با دسیسه‌هایش دعوای کاذب عرب و عجم را در سپاه مختار راه انداخت و جنگ را به نفع زبیریان پایان داد.
در شرایطی که دولت آمریکا برای فرار از فشار افکار عمومی برای برداشته شدن تحریم‌های ایران صحبت از اموال زیر نظر رهبری می‌کند، شخصیت‌های داخلی نیز نباید بازیچه دست مهلب های خارجی شوند و به دوقطبی سازی هایی دامن بزنند که برنده نهایی آن دشمنان خواهند بود.