به گزارش مشرق، کانال تلگرامی مطالعات خرد معاصر نوشت: مشکلات روحی و روانی و بحران هویت در تلاقی سنت و مدرنیته یکی از مشکلات فرهنگی و اخلاقی جوامع در حال توسعه است. در چنین حالی است که هر ندای رهایی‌بخش و آرامش‌آفرینی که شنیده شود، افراد به سوی آن متمایل می‌شوند. با اینکه بعضی از آموزه‌های فرقه‌های نوظهور آن‌چنان سطحی و بی محتوا است که بطلان آن‌ها بدیهی به نظر می‌رسد ولی شخصیت‌های اصلی این فرقه‌ها آن‌چنان با جادوی کلام و بازی با کلمات ذهن مخاطب را تحت تأثیر قرار می‌دهند که به راحتی جذب آثار مکتوب این فرقه‌ها می‌شود و چه بسا متوجه انحراف آموزه‌های آن‌ها نشود در حالی که این آثار مملو از انحراف است.
وجود جریانات ضد فرهنگ اصیل و پذیرفته شده هر کشور و ملت امری انکارناپذیر است که در طول تاریخ هر ملتی به سهم خود با آن دست و پنجه نرم کرده است در کشورهایی که گرایشات دینی در آن شدید است یکی از آسیب های مهم فرهنگ دینی وجود فرقه‌های متفاوت شبه مذهبی است.
براساس آخرین آمار و اطلاعات به دست آمده «چهار هزار فرقه شبه مذهبی در جهان وجود دارد که دو هزار و پانصد فرقه به طور رسمی به ثبت رسیده است. از این تعداد تن‌ها در ایالات متحده آمریکا بیش از هزار فرقه، در انگلستان هفتصد فرقه، در سوئد و نروژ بیش از صد فرقه به ثبت رسیده است» (۱) در سال‌های اخیر فرقه‌های نوظهور معنویت گرا در ایران رشد قارچ‌گونه‌ای داشته‌اند که خاستگاه بیشتر آن‌ها خارج از ایران بوده است.
بعضی از این فرقه‌ها خاستگاه شرقی دارند مانند اشو، دالائی لاما، سای‌بابا و راما... و بعضی خاستگاه غربی دارند ماننده اکنکار، سرخپوستی ساحری، شیطان پرستی، کابالا، تی اس‌ام، پائولو کوئیلو.
۱.شفیعی سروستانی، «فرقه‌سازی در جهان معاصر»، فصلنامه پیام، بهار ۱۳۸۸