زلزله امشب تهران یادآوری خوبی برای هشدارهای قدیمی پیرامون تکرار زمین لرزه در کشوری است که از کشورهای زلزله خیز جهان به شمار میرود.
براساس آمار موسسه زمین شناسی آمریکا (USGS)، سالانه به طور متوسط حدود یک میلیون و 444 هزار و 469 زلزله با بزرگی بیش از 2 در مقیاس امواج درونی زمین در دنیا رخ میدهد که بزرگی حدود 144 هزار و 469 زمین لرزه بیش از سه ریشتر و بزرگی حدود هزار و 470 زمین لرزه، بیش از پنج ریشتر است.
براساس اطلاعات موسسه زمین شناسی آمریکا، هر ساله به طور متوسط یک زمین لرزه با بزرگی 8 در مقیاس امواج درونی زمین یا بالاتر، 15 زمین لرزه با بزرگی 7 تا 7.9، 134 زلزله با بزرگی 6 تا 6.9، هزار و 319 زلزله با بزرگی 5 تا 5.9، 13 هزار زلزله با بزرگی بین 4 تا 4.9 و 130 هزار زلزله با بزرگی بین 3 تا 3.9 در مقیاس امواج درونی زمین در مناطق مختلف سراسر جهان به وقوع میپیوندد.
شمار زمین لرزه های با بزرگی 2 تا 2.9 هم بالغ بر یک میلیون و 300 هزار مورد در سال است.
در ایران هم به طور متوسط هر ساله حدود 250 زلزله با بزرگی ٤ تا ٤.٩ در مقیاس امواج درونی زمین، 25 زلزله با بزرگی بین ٥ تا ٥.٩ و دو زلزله با بزرگی ٦ تا ٦.٩ رخ میدهد. احتمال رخداد زلزله با بزرگی ٧ تا ٧.٩ هم حدودا ٠.٢ است یعنی هر پنج سال یک مورد از چنین زلزله ای به وقوع میپیوندد.
به گمان صاحبنظران، احتمال رخداد زلزله ای با بزرگی بیش از 8 در کشور بسیار نادر است، اما وقوع یک یا دو زمین لرزه با بزرگی بیش از ٨ در هر سده (قرن) در محدوده فلات ایران محتمل است.
براساس اطلاعات مرکز لرزهنگاری کشوری موسسه ژئوفیزیک ایران سالانه حدود 10 تا 12 هزار زمین لرزه با بزرگی بیش از یک در مقیاس امواج درونی زمین در مناطق مختلف کشور رخ میدهد اما وقوع همزمان این زمینلرزهها در استانهای مختلف، کمتر رخ میدهد.
این درحالیست که امشب علاوه بر فعال شدن گسل مشا که ۱۷۴سال پیش زلزله ۷ ریشتری را رقم زده، در کرمان و خرمآباد نیز شاهد وقوع زمین لرزه بودیم.
اینکه وقوع زلزله همزمان در سه استان با شدت بالای ۳ ریشتری طبیعی است یا میتواند منشاء مرموز بیرونی داشته باشد، سکالی است که نگاهها را به پروژههای خاص سیاسی و امنیتی جلب میکند.