به گزارش مشرق، «حسن رشوند» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:

اگر گوش جان بسپاریم چه سریع صدای پای گذشتن ضیافتی را می‌شنویم که خوان بی ریای خود را بر دل‌های اهل حق و ایمان گسترانده است؛ ضیافتی به وسعت همه ملک و ملکوت و زمین و آسمان. در رمضان همه چیز رنگ و بوی خدایی دارد و گویی نوری سبز از افق رحمت به همه دیوارهای عالم خلقت تابیدن گرفته و فروغی مقدس از پنجره‌ها و روزنه‌های درون هر خانه که این روزها به جهت میهمان ناخوانده کرونا بوی غربت به خود گرفته، در فضای سینه هر نجواگری فرود آمده است.

رمضان فصل بهار نزول باران رحمت و مغفرت الهی است تا آینه زنگار گرفته قلوب آدمیان جلا و صفا یافته و جان و روان غبار گرفته انسان‌های مقهور در فرهنگ و تمدن جاهلی عصر مدرن به زلال این بارش لطیف پاکیزه گردد. رمضان ماه به نمایش گذاشتن نفس پاک انسان در مصاف با شیطان وسوسه کننده درون است. اما صد افسوس که فراموشی ذهن فراموشکار انسان، مانع از درک عمیق قله رفیع و تعالی بخش است. از این رو اکنون که نیک می‌دانیم این ماه پرفیض و برکت در اندک زمانی سپری می‌شود، شایسته است این چند روز باقیمانده آن را به نسیان و غفلت نگذرانیم که در صورت غفلت، به ناگهان در خواهیم یافت که یک ماه جز رنج گرسنگی و تشنگی چیزی نصیب ما نگردیده و در پایان باز همانیم که بودیم. رمضان فرصت مغتنمی است تا بتخانه وجود را از لوث تمامی اصنام و آلودگی‌ها پیراسته و جان را تهی از زهر آلایش نفسانیت کنیم. رمضان هنگامه سفر از خود زمینی به خویش است تا مقدمه‌ای گردد برای حضور همیشگی در خانه ملکوتی دوست و جرعه نوشیدن از خوان بیکرانش. رمضان یعنی از بامداد تا شامگاه در پی تزکیه نفس و تهذیب اخلاق دویدن و از هوای نفس دوری کردن و دل را با سبوی عارفانه دوست جلا دادن.

در رمضان، درهای معرفت و مغفرت سحر تا سحر باز است تا ساکنان حریم خلوت دل، افطار تا افطار بر حلقه دَر آن متوسل شوند و دیده روی حضرت حق بگشایند که اهل دل را یک چنین درختی در پایان به ثمر خواهد نشست. رمضان ماه خدا و ولایت است. در رمضان، ولایت خون رقم می‌خورد و به قله رفیع خود نائل می‌شود و دوستداران آن مستمراً به حمایت از چنین خط سبزی دعوت می‌شوند. رمضان ماه محبت، مهرورزی و کمک به هم‌نوع است و چه خوب امسال یک ویروس بهانه‌ای شد تا کمک به هم‌نوع و مهرورزی به نیازمندان در نقطه نقطه سرزمین ایران اسلامی در قالب طرح «کمک مؤمنانه» تبلور یابد و برق شادی را در چشم محرومان به درخشش در آید. رمضان بهترین فرصت برای تمرین حسن خلق است. تمرین برای اینکه این فضیلت اخلاقی، ملکه رفتارهای ما شود.

امسال رمضانی متفاوت را تجربه کردیم. رمضانی که از حضور در مساجد و بقاع متبرکه محروم بودیم و یک ویروس چند گرمی آنچنان دست و پای‌مان را بست که فقط نماز، مسجد و زیارت را از پشت صفحه تلویزیون دیدیم و حسرت این نعمت بزرگ را که هر سال خداوند بر ما ارزانی می‌داشت خوردیم. شب‌های رمضان امسال غریبانه بود و اکنون هم که برای شب‌های قدر، درهای مساجد باز شده باید به گونه‌ای رفتار کنیم که خطری برای خود و دیگران ایجاد نشود. رمضان امسال آزمون بزرگ بندگی در نوع خود بود و شاید در هیچ رمضانی در آینده چنین تجربه‌ای را نداشته باشیم.

امسال با حالی که داریم باید شب‌های قدرش را بیش از گذشته قدر بدانیم و از درگاه معبود بخواهیم آنچه بر ما و ملت‌های مسلمان مقدّر نموده خیر، عزت و سربلندی و آنچه بر کفّار مقدّر کرده ذلت، شکست و سرافکندگی باشد. در رمضان امسال با دل شکسته‌ای که در تک تک ما ایجاد شده، از خدا بخواهیم اگر تاکنون شنیدن ناله مستمندان، دل‌های گرفتار در خودبینی‌های ما را تغییر نداده، چنان تحولی در ما رخ دهد که بدون هیچ حجابی درد مظلومان را درک و برای رفع آن تلاش کنیم.