به گزارش مشرق، کانال تلگرامی مرکز پاسخگویی به شبهات نوشت: «ابن ملجم (بهمن جازویه) سردار بزرگ ایرانی»
(بهمن جازویه)سردار و دلاورِ ایرانی و یکی از فرماندهان ساسانی
شاید خیلی هاتون این فرد رو نمیشناسید، خیلی ها هم قطعا ایشون رو یک کافرِ بالفطره میدونن، خیلی ها نفرینش میکنن و خیلی ها هم روز ۲۱ ماه رمضان بر روان پاکش درود میفرستند
بگذریم…
... بگفته تاریخ، بعد از اینکه بهمن بدست اعراب اسیر می شود، او را بهمراه سایر اسرا برای بیگاری و بردگی و یا فروش به دربار خلیفه می فرستند. از آنجائیکه فردی بسیار توانا و هنرمند و صنعتگر بوده، خلیفه از فروش او صرفنظر و او را بکار می گمارند. نام او را می پرسند: میگوید «بهمن جازویه»، اما تلفظ نام او برای اعراب تازی بسیار مشکل بود...
... اما آنچه که برای بهمن جازویه مهم بود، اینکه مقاومت کند تا سر فرصت انتقام خونهای ریخته شده ایرانیان بی گناه و بریدن سر هزاران جوان پاک و وطن پرست را از علی بگیرد که در تجاوز به دختران و قتل عام فرزندان ایران نقش عمده ای داشته و اینجاست که در روز موعود به عهد خویش در برابر خونهای بناحق ریخته شده هموطنانش عمل می کند و علی را با یک ضربه شمشیر در مهراب مسجد، آلوده بخون و به زندگیش پایان می دهد. و ننگ بر ما که برای ۱۴۰۰ سال فریب شیادان و دکانداران روضه خوان را خورده و در ماههای رمضان گفته ایم «لعنت بر ابن ملجم که علی را کشت» ننگ بر ما که برای ۱۴۰۰ سال نخواستیم که بدانیم این ابن ملجم چه کسی بوده و چرا علی را کشت؟
بخشی از اسناد:
۱٫ کتاب الطبقات الکبری نوشته: ابن سعد، در جلد پنجم صفحه ۲۶۳۲ و ۲۶۳۳ به طراحت کشنده خلفای راشدین را توضیح داده و نام برده البته نام جاذویه را ( زاذویه) نوشته
۲٫ کتاب المورد ( الکامل) جلد دوم صفحه ۵۴۹
۳٫ کتاب تاریخ الحضارة الإسلامیة ( تاریخ و تمدن اسلامی) ....»
پاسخ اجمالی:
متن مذکور یک مطلب بی پایه و اساس و از توهمات یک شخص دین ستیز است و اینکه ابن ملجم مرادی را همان بهمن جازویه سردار ایرانی معرفی کرده است صرفا برای برانگیختن همان دعوای جاهلی بین فارس و عرب است، که البته ایرادات بسیاری دارد که تنها به بیان برخی از آن ها می‌پردازیم؛
1. در کتاب «طبقات الکبری» کلمه «زاذویه» یافت نشد و جلد ۵ این کتاب هم در چاپ های مختلف، کمتر از 700 صفحه دارد؛ یعنی صفحه 2633 وجود ندارد. علاوه برآن در همان کتاب طبقات الکبری که شبهه کننده به آن استناد کرده است ابن ملجم را عرب خوانده است؛ «ابن سعد نسب او را از اعراب حِمیری و از قبیله مراد معرفی می‌کند که با بنی‌جبله از قبیله کنده هم پیمان بودند.» (طبقات الکبری، ج۳، ص۳۵)
2. در «الکامل فی التاریخ» هم اثری از زاذویه یا جاذویه نیست و در آدرس ادعایی شایعه هم اثری از داستان ابن ملجم نمی‌باشد.
3. «تاریخ الحضارة الإسلامیة» کتاب معتبر تاریخی نیست و چاپ سال ۲۰۰۳ و کاملا معاصر است. آخرین منبع شایعه هم ناقص و غیرقابل بررسی است.
4. «مولی» معانی مختلفی دارد از جمله سرور و غالبا عبارت مولی الموالی که لقب حضرت علی(ع) است را به معنای سرور سروران دانسته اند که هیچ معنای بدی ندارد.
5. برخلاف ادعای شبهه، عرب دانستن ابن ملجم مختص شیعیان نیست و مورخان سنی هم او را از قبایل عرب دانسته اند.
6. در تاریخ طبری نیز از ابن ملجم بنام عبدالرحمن بن عمر ملجم مرادی از قبیله کنده از یمن یاد شده است قبیله وی بعد ها در مصر ساکن می‌شود. اثری از ایرانیت او دیده نمی‌شود. بلاذری به نقل از کلبی او را عبدالرحمان بن عمرو بن ملجم خوانده است. گفته اند تبار وی به اعراب حمیری می‌رسد.
7. در مورد ایرانی بودن ابن ملجم مرادی هیچ نوشته ای در میان مورخان عرب وجود ندارد و از او بعنوان یک عرب از قبیله مراد یا کنده یا از تبار اعراب حمیری و یا اهل یمن یاد می‌شود هیچ نوشته ای در مورد ایرانی بودن وی ذکر نشده است.
8. نه امام علی(ع) و نه هیچ یک از معصومین(ع) در نبردهای ایران شرکت نداشتند و موارد منتسب به ایشان ابدا صحت ندارد.
9. گزارشات تاریخی مرگ «بهمن جاذویه» سردار ایرانی را در جنگ قادسیه در سال ۱۵ هجری نقل کرده اند؛ یعنی او ۲۵ سال پیش از شهادت حضرت علی(ع) از دنیا رفته بود.
10. عظمت شخصیت امیرالمومنین علی(ع)، علاوه بر شیعیان و اهل سنت، اندیشمندان غیرمسلمان را هم به ستایش واداشته و با چنین ادعاهای سخیف و فاقد سندی، خدشه ای به شخصیت ایشان وارد نمی‌گردد.
