سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** خباز: مشکلات کنونی ریشه در دولت احمدی نژاد دارد

«محمدرضا خباز» استاندار سابق سمنان که کارنامه بسیار ضعیفی از خود بجای گذاشت و در یک نمونه، برگزاری مراسم «رونمایی از پلاک منزل پدری روحانی»، از سوی وی با واکنش بسیار منفی مردم و کارشناسان مواجه شد، در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«انصاف داشته باشیم،مشکلات کنونی ریشه در دولت احمدی نژاد دارد».

خباز در ادامه گفت:«در خصوص روحانی فرار به جلو رخ داد و دولت او را مقصر بحران‌های دولت قبل دانستند. تمام بحران‌های دولت احمدی‌نژاد به گردن روحانی افتاد و حتی زمانی شروع به تخریب کابینه و دولت روحانی کردند که آنها به‌طور جدی شروع به کار نکرده بودند. بنابراین به راحتی می‌توان نتیجه گرفت چه میزان حسادت در برخی رفتارها علیه روحانی موثر بوده است».

روحانی در سال 92 گفته بود:«والله‌العلی العظیم (قسم جلاله) اگر مشکلات این کشور که بسیار و بسیار و بسیار پیچیده است، راه‌حل نداشت کاندیدا نمی‌شدم. بدانید برادران و خواهران عزیز، همه آن‌هایی که کلید را تکان دادید، واقعاً برای این قفل‌ها کلید وجود دارد»!

برخی دولتمردان و اصلاح طلبان در توجیه این اظهارنظر گفتند که آقای روحانی در سال 92 نمی دانست که آنچه تحویل می گیرد بسیار بدتر از آن چیزی است که تصور می کرده است. این ادعا در حالی است که اولا آقای روحانی از ابتدای انقلاب تاکنون همواره در پست های ارشد حاکمیتی حضور داشته و به خوبی به جزییات آگاه بوده است. ثانیا بر فرض محال اگر بگوییم ایشان واقعا در سال 92 غافلگیر شده است، پس چرا روحانی دوباره در سال 96 مجددا کاندیدا شد و همان وعده های سال 92- و از جمله وعده گشایش اقتصادی در 100 روز- را مطرح کرد؟!

اکنون هفت سال از عمر دولت سپری شده است. اما با اینحال حامیان دولت بجای ارائه گزارش عملکرد، با توهین به شعور مردم، قصور و تقصیرهای خود را همچنان به گردن دیگران می اندازند.

طیبه سیاوشی:عضویت در فراکسیون امید موجب افتخارم است

«طیبه سیاوشی» نماینده عضو فراکسیون امید مجلس دهم و کاندیدای ردصلاحیت شده انتخابات مجلس یازدهم در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:«باید بگویم که عضویت در فراکسیون امید در طول 4 سال گذشته به‌رغم تمام مسائل و مشکلات و تهمت‌های وارد شده،موجب افتخارم است...فراموش نکنیم مطالباتی که از سوی اعضای فراکسیون امید مطرح و پیگیری شد، مطالباتی کلان و در نوع خود بسیار با ارزش بود».

سیاوشی در ادامه نوشت:«مردم باید بدانند که در مسیر ایفای وظایف نمایندگی تنگناهای بسیاری وجود دارد که در طول 4 سال، بارها و بارها دست و پای نمایندگان را می‌بندد...در طول 4 سال گذشته به عنوان یک نماینده و عضوی از پارلمان ایران نهایت تلاش خود را برای حل مشکلات و معضلات یکایک شهروندان ایرانی از طریق نظارت و قانونگذاری انجام دادم و امیدوارم این اقدامات بتواند باری از روی دوش مردم عزیز بردارد و برای اندکی هم که شده موجبات تسلی خاطر آنان را فراهم آورده باشد».

فراکسیون امید مجلس دهم، دو ایراد جدی داشت. یکی وکیل الدوله بودن اکثریت مطلق اعضای آن بود که این امر مانع از اجرای وظیفه آنان در نظارت بر دولت می شد؛ دیگری آلوده بودن این فراکسیون به رفتار قبیله ای و حزبی بود.

طیبه سیاوشی پیش از این گفته بود «مجلسی که در حال حاضر وجود دارد، حامی دولت و در راستای سیاست های دولت قرار دارد». وی در اظهارنظری دیگر گفته بود «ما به دنبال جذب حداکثری مطالبات بانوان هستیم و از طرق قانونی، اصلاحات را در بخش‌های فرهنگی جامعه پیگیری می‌کنیم».

خانم سیاوشی بر پیگیری جدی مطلبات بانوان تاکید کرده بود. اما وقتی نجفی، همسر دوم خود را با سلاح غیرمجاز به قتل رساند، این نماینده اصلاح طلب مجلس در واکنش به قتل یک زن گفت:«اظهارنظر درخصوص پرونده‌های این‌چنینی که زوایایی پنهان از زندگی خصوصی و حقوق فردی افراد دارد، در تخصص و حیطهٔ وظایف همه نیست! بنابراین سکوت این‌جانب در این فقره، به هیچ عنوان متأثر از ملاحظات سیاسی نبوده و نخواهد بود».

سلفی حقارت، کمیته رفع حصر، اروپاگردی، طرح دوفوریتی بستن دهان مردم، کاسب کاری در ماجرای سهمیه بندی بنزین، سیاه نمایی و تشویق مردم به آشوب و اغتشاش، مردودی در دفاع از حقوق زنان و موارد متعدد دیگر در کارنامه فراکسیون امید، به خوبی نشان می دهد که دستاورد لیست امید در مجلس دهم، تقریبا هیچ است.

** کوچک شدن سفره مردم بخاطر عدم گشایش در سیاست خارجی است

«مصطفی هاشمی طبا» فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه شرق نوشت:«چگونه است کشوری که به تصدیق همه آمارها به صورت بالقوه از ثروتمندترین‌هاست، بخشی از مردمش در عسرت به‌ سر می‌برند؟ آیا این حاصل تصمیمات اتخاذشده -‌اعم از سیاسی، اقتصادی و اجتماعی- سال‌های نزدیک نیست؛ تصمیماتی که معلوم نیست اگر اتخاذ نمی‌شد، وضع بهتری در نتیجه اهداف مربوطه نصیب نمی‌شد؟».

هاشمی طبا در ادامه نوشت:«حتما باید اذعان کرد تصمیمات متخذه در کشور، عامل بسیاری از توفیقات و حتی جهش‌ها بوده است؛ اما روند رو به تزاید محرومان و فقرا و کوچک‌ترشدن سفره عموم به دلیل تورم و مسائل دیگر، فقط به دولت حاضر برنمی‌گردد، بلکه ریشه در تصمیماتی دارد که فضای اشتغال، کسب‌وکار و مراودات بین‌المللی را تحت تأثیر قرار داده است. مصلحت کشور کدام است؟».

هاشمی طبا چندی پیش گفته بود:«اگر می‌خواهیم کشوری باشیم که اقتصاد بین‌المللی داشته باشیم، GNP  کشور افزایش پیدا کند و مردم از مواهب مختلف بیشتر بهره‌مند شوند، یکی از عوامل اصلی آن سیاست خارجی ماست. یعنی اگر بخواهیم در این جهت گام برداریم باید روابط خود را با کشورهای مختلف از جمله آمریکا بهبود ببخشیم».

وی همچنین در دفاع از لوایح مرتبط با FATF گفته بود:«اگر ما به خاطر خواست اروپا و آمریکا الحاق به این کنوانسیون‌ها را نپذیریم به خود آسیب زده‌ایم. حرف‌های دیگری نیز مطرح می‌شود که این نوع لوایح دخالت بیگانه در کار ما را تسهیل می‌کند که به گمان من وقتی ما وارد اقتصاد جهانی شدیم و خواهان باقی‌ماندن در آن هستیم، باید شرایط و قوانین بازی را بپذیریم».

ایده ای که هاشمی طبا بارها برای بهبود اوضاع اقتصادی کشور مطرح کرده است، هفت سال است که توسط دولت روحانی به صورت جدی پیگیری و اجرا شده است.

دولت روحانی در مذاکرات هسته ای به صورت مستقیم با آمریکا مذاکره کرد. در ادامه برجام امضا و اجرا شد. اما به دلیل متن بسیار ضعیف توافق و قصور و تقصیرهای دولت در اجرای 28 شرط ابلاغی، این توافق نه تنها دستاوردی برای مردم ایران نداشت، بلکه آنان را متضرر کرده و مشکلات عدیده معیشتی به بار آورد.

وقتی برجام امضا شد، دلار حدود 3 هزارتومان و سکه نیز حدود یک میلیون تومان بود. اما اکنون و در مقطعی که دولتمردان و اصلاح طلبان آن را موعد برداشت سیب و گلابی های برجام نامیده بودند، دلار حدود 18 هزارتومان و سکه نیز بیش از هفت میلیون تومان است!

غفلت دولت آقای روحانی از ظرفیت های عظیم داخلی و اعتماد به آمریکا و عدم اهتمام جدی در اجرای اقتصاد مقاومتی، سفره مردم را کوچک کرد.