به گزارش مشرق، « غلامرضا صادقیان» در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:
فرض منطقی آن است که اگر به چیزی ملزم یا توصیه شدیم، یعنی از آن چیز محرومیم یا در آن کاستی و سستی داشته‌ایم و اگر به چیزی سرزنش شویم یعنی آن چیز را با خود داشته‌ایم و باید کنار بگذاریم.
پیام رهبر انقلاب به مجلس یازدهم با این فرض منطقی نشان می‌دهد که مجلس گذشته از بسیاری چیزها غفلت داشته یا در آن سستی کرده است و حالا پیام برای احیای نداشته‌هاست.
بیشتر بخوانید:
ضرورت ترمیم اعتماد عمومی توسط مجلس یازدهم
فیلم/ نمایندگان جنجالی مجلس در شبکه‌های اجتماعی
مجلس دهم، مجلسی ضعیف بود. ضعف مجلس از همان آغاز با غلیان وکیل‌الدولگی روشن شد، اما وقتی به وضوح رسید که نمایندگان در ماه‌های آخر از همان مقدار مختصر فعالیتی که با «اولویت حاشیه» متحمل می‌شدند، دست کشیدند و در چند روز آخر به فوریت‌های عجیبی وارد شدند. در واقع با آنکه ماه‌ها پیش ۹۰ نفر از ایشان به دلایل مالی و اخلاقی و ... رد صلاحیت شده بودند، در روز آخر طرحی را برای چگونگی تأیید صلاحیت نامزدهای نمایندگی به صحن آوردند!
مجلس ما ساختمان با شکوهی دارد، شاید بزرگ‌ترین و یکی از زیباترین ساختمان‌های پارلمانی در جهان. در برخی کشورها نمایندگان اندک و چسبیده به هم را در ساختمان کوچک پارلمان می‌بینیم، اما در مجلس ما صدا به صدا نمی‌رسد و ساختمان، هرم بزرگ و باشکوهی است. با این حال از این دم و دستگاه باید «قانون درست و بسنده و قابل اجرا بیرون بیاید و از ضمانت‌های اجرای آن به درستی استفاده شود تا کشور به هدف‌های والای خود دست یابد. این است شأن والای مجلس و این است تکلیف حیاتی و مهم آن.» وگرنه هزینه‌های روزی چند میلیارد یک مجلس ناتوان از قانونگذاری، چه سودی به حال کشور دارد؟!
مجلس به صرف یک انتخاب و یک افتتاحیه و یک دور هم نشستن، در رأس امور نمی‌شود و نمی‌ماند، اما «آن که می‌تواند مجلس را در این جایگاه شایسته بنشاند، خود نمایندگان‌اند. آنگاه که نمایندگان مجلس با شناخت درست از شرایط و اولویت‌های کشور و با کارشناسی و با حضور فعال و منظم و با پاک‌دستی و امانت‌داری، وظیفه قانونگذاری و دیگر وظایف را انجام دهند، مجلس، نقطه امید مردم و نقطه اتکای مجریان و به معنی حقیقی، در رأس امور کشور خواهد بود.»
نماینده با چه هدفی باید به مجلس بیاید؟ برخی این پرسش ساده را از خود نمی‌پرسند یا پاسخی کج در نهانگاه خود برای آن دارند، بسیاری به حرص صندلی و از همان دم به طمع طعمه پا به مجلس می‌گذارند؛ لذا «آفت عمده مجلس، سرگرم شدن نماینده به حواشی زیان‌بار یا وارد کردن انگیزه‌های ناسالم شخصی و جناحی، یا سهل‌انگاری در کار یا دسته‌بندی‌های احیاناً ناسالم قومی و منطقه‌ای و قبیله‌ای و امثال آن است.»
اگر از نمایندگان ادوار مجلس بخواهیم در باب فرهنگ فقط پنج دقیقه بی‌لکنت زبان صحبت کنند و از عناصر فرهنگ اسلامی و ملی ایران سخن بگویند، بیشتر آنان را، چون گنگ خواب دیده خواهی دید و اگر چنین پرسشی را در باب اقتصاد باز کنید، اوضاع همان خواهد بود، با این حال نمایندگان مجلس باید بدانند «در حال حاضر، اقتصاد و فرهنگ در صدر فهرست اولویت‌های کشور است. در باب اقتصاد، علاوه بر مشکلات عمده مشهود، باید اذعان کنیم که در دهه پیشرفت و عدالت، نمره مطلوبی در باب عدالت به دست نیاورده‌ایم. این واقعیت ناخواسته باید همه را به تلاش فکری و عملی در باب معیشت طبقات ضعیف، به مثابه اولویت، وادار سازد.»
در حین نگارش این نوشته، یکی از نمایندگان مجلس دهم که از راهیابی به مجلس یازدهم بازمانده است و روزنامه جوان به رانت‌جویی او اعتراض داشت، به دفتر روزنامه آمد تا از خود دفاع کند!
در میان صحبت گفت: «این مجلس ساختار قانونگذاری ندارد! بروید از زعمای همین مجلس دهم بپرسید که راه ورود به مجلس، چمدان پول است! در چنین مجلسی نمی‌شود کار کرد! نمی‌شود موثر بود! نمی‌شود قانونگذاری کرد!»
پرسیدم چرا در چنین ساختار فاسد، چهار سال ماندی و هیچ نکردی و حقوق گرفتی؟! اندکی مکث کرد و گفت: «در روزهای آخر مجلس فهمیدم که نمی‌شود با این ساختار خراب کار کرد!»
پرسیدم اگر بالاخره فهمیدی چرا برای مجلس یازدهم دوباره نامزد شدی (و رأی نیاوردی)؟! پاسخ او تأسف‌بارترین چیزی است که می‌توان از زبان یک وکیل مردم شنید: «تو خودت بودی چه کار می‌کردی؟!»
مرگ مفاجا از شنیدن چنین عبارات نابجا شیرین‌تر است!
این است که فقط یک راه وجود دارد تا مردم بدانند این بار هم در انتخاب خود اشتباه نکرده‌اند: «همکاری نمایندگان با یکدیگر، درهم‌تنیدگی تجربه مجربان با شور و حرارت جوانان و تازه‌واردان، مسابقه در عمل پاکیزه و نیکو و عدم مسابقه در احراز این یا آن جایگاه، موضع‌گیری‌های انقلابی در حوادث مهم جهانی و داخلی، اهتمام به مرکز پژوهش‌ها و دیوان محاسبات، صدور آرامش و اطمینان به افکار عمومی کشور در نطق‌ها، تعامل برادرانه با قوای مجریه و قضائیه، نسخ قوانین زائد و مزاحم، و اجتناب از تکثر و تراکم قوانین. رعایت این سرفصل‌ها به ملت ایران ثابت خواهد کرد که انتخاب آنان درست بوده است.»
مجلس یازدهم کاری کند مردم نگویند اشتباه کردیم. سرفصل‌ها مشخص است. مجلس با نطق‌های نمایشی و با رفتار پوپولیستی و عوام فریب در برخی ادوار به قعر شعور و امور رفت، شما آن را برکشید وگرنه ملت شما را پایین خواهد کشید.