به گزارش مشرق، فیلم مستند «سیاره انسان‌ها» که مایکل مور آن را تهیه کرده توسط «جف گیبز» کارگردانی شده و روایت پشت‌پرده پدیده انرژی‌های تجدیدپذیر را که مدتی است صنایع آن در بسیاری از کشورهای جهان به راه افتاده، به تصویر می‌کشد.
فیلم «سیاره انسان‌ها» در واقع بازنمایی تحقیق جف گیبز به‌عنوان یک فعال محیط‌زیست است که با رفتن به سراغ کارشناسان و پژوهشگران دیگر، پرده از دروغین بودن سرمایه‌گذاری انبوه بر انرژی‌های تجدیدپذیر برداشته و نشان می‌دهد که چطور صنعت سوخت فسیلی در پس پرده صنعت انرژی تجدیدپذیر قرار داشته و اثبات می‌کند که حرف‌ها و شعارها درباره گذار به انرژی تجدیدپذیر در اکثر مواقع بزکی است برای آراستن چهره صنعت سوخت فسیلی.
در فیلم مستند «سیاره انسان‌ها» نشان داده می‌شود که باتری‌های خورشیدی خودشان از یک فرآیند غیرپایدار و آلاینده تولید بیرون می‌آیند و محصولات نفتی در آنها به کار رفته است.
روایت فیلم همچنین از روابط نزدیک حامیان استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر با سرمایه‌دارها و بانکدارها پرده برداشته. به گفته خود جف گیبز، تماشاگر با این نکته انتقادی اصلی در این فیلم آشنا می‌شود که اگرچه وضعیت به‌خاطر تغییرات اقلیمی بسیار خطرناک است اما «قرار دادن بیلیونرها، بانکدارها، صنعت‌گراها، و بنیادهای متعلق به آنها (به عبارت دیگر، سرمایه‌داری و انگیزه سودآوری) در قلب برنامه نجات سیاره زمین، اشتباه بود».
گیبز می‌نویسد: «واقعیت این است که برای فراهم کردن انرژی سبز یا استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، استخراج معدنی، ذوب فلز، ساخت‌وساز، تراشیدن کوه‌ها، پاکسازی جنگل‌ها، حفاری، آلوده‌کردن هوا، مسموم‌کردن آب، استثمار انسان‌ها و سوزاندن سوخت فسیلی ضروری هستند و این مسئله کوچکی نیست.»
فیلم جدیدی که مور تهیه کرده، اکنون پس از میلیون‌ها بار دیده‌شدن از یوتیوب حذف شده است. مایکل مور با «بولینگ برای کلمباین» (درباره تیراندازی‌ها در مدرسه‌های آمریکایی)، «فارنهایت ۹/۱۱» (درباره «جنگ علیه ترور») و «سیکو» (درباره سیستم درمانی سرمایه سالارانه آمریکا) به شهرت رسید. فیلم جدیدی که مور تهیه کرده، اکنون پس از میلیون‌ها بار دیده‌شدن از یوتیوب حذف شده است.
به‌نظر می‌آید این‌بار افشای یکی از پروژه‌های پنهان نظام سلطه جهانی برای عقب نگه داشتن کشورهای در حال توسعه باعث شد که برخورد خشن‌تری با افشاگری مایکل مور شود. قابل ذکر است که از سال ۱۹۹۷بر اساس «پیمان توکیو» قرار براین شد کشورهای جهان برای کاهش گازهای گلخانه‌ای و کاستن از تخریب محیط‌زیست و جوّ زمین، استفاده از سوخت فسیلی را کاهش داده و به بهره‌برداری از انرژی‌های تجدیدپذیر روی بیاورند. اگرچه کشورهای بزرگ سرمایه‌داری مانند آمریکا یا از این پیمان خارج شدند و یا مانند آلمان و انگلیس همچنان به استفاده از سوخت‌های فسیلی ادامه می‌دهند اما تعهد به «پیمان توکیو» را برای کشورهای در حال توسعه الزامی کردند.
فیلم مستند «نردبان فریب» از پشت‌پرده این پیمان و اهداف امپریالیستی‌اش، نکات تکان‌دهنده‌ای را به‌طور مستند ارائه داد؛ از جمله مانع‌تراشی برای پیشرفت‌های صنعتی کشورهای در حال توسعه که صنایع آنها بر اساس سوخت فسیلی استوار است و الزام آنها از جمله ایران به کاستن از گازهای گلخانه‌ای تولیدی در حد ۱۲ درصد به بهانه عدم استفاده از سوخت فسیلی که دلیل اصلی تعطیلی بسیاری از کارخانجات و بیکاری شمار وسیعی از کارگران در کشور ما بود.