روانشناس و مشاوه خانواده ماسک‌زدن، شست‌وشوی مداوم دست‌ها وتوجه به بهداشت روان را ۳ عامل اصلی مبارزه با کرونا برشمرد.
دیبا مبین، روانشناس و مشاور خانواده درباره اضطراب ناشی از کرونا گفت: به دنبال هشدار مسوولان وزارت بهداشت درخصوص احتمال اوج‌گیری ویروس کرونا در پاییز و زمستان امسال، جامعه نیز باید خود را برای اضطراب فراگیر آماده کنند چراکه با قرنطینه مجدد خانگی میزان اصطکاک در بین افراد خانواده، تنش‌های زوجین، ترس و نگرانی از ابتلا به بیماری افزایش می‌یابد و این مساله باعث بروز مشکلات روحی و روانی خواهد شد.
وی تصریح کرد: تجربه قرنطینه در اسفند و فروردین نشان داد که مردم نیازمند فراگیری مهارت‌های فردی، به خصوص در حوزه کنترل خشم، نگرانی و هیجانات هستند و احتمال در خانه ماندن مجدد باعث پایین تر آمدن آستانه تحمل و شدت یافتن اضطراب فراگیر خواهد شد.
وی با بیان اینکه زنان بیش از مردان نیازمند آمادگی روانی در ماه‌های آتی هستند، افزود: به شکل طبیعی زنان به دلیل نگرانی‌های مضاعف، بیش از سایرین در معرض اضطراب فراگیر هستند و اگر از امروز به آن توجه نشود، افزایش افسردگی و وسواس را در جامعه شاهد خواهیم بود چرا که این اختلالات ناشی از نگرانی‌ها و دلهره‌های طولانی مدت است.
مبین ادامه داد: مهم‌ترین مهارت در قرنطینه‌های خانگی مسئله تاب آوری است، زوجین به دلیل حضور طولانی مدت در کنار یکدیگر و تغییر سبک زندگی باید آموزش ببیند که آستانه تحمل و سازگاری خود را در برابر هرگونه اصطکاک بالا ببرند، آنچه مسلم است، شرایط متفاوت نیازمند آموزش‌های جدید است و از آنجایی که این روزها به مسئله بهداشت جسمی بیش از بهداشت روانی پرداخته شده زمان آن رسیده تا به سلامت روان در شرایط کرونا بیش از پیش پرداخته شود.
این روانشناس اضافه کرد: برای مقابله با کرونا فقط رعایت بهداشت فردی نظیر ماسک زدن و شست‌وشوی مداوم دست‌ها کافی نیست، بلکه بهداشت روانی نیز برای مقابله با کرونا لازم است، این بیماری باعث شده تا تکانش‌ها و فشارهای روانی متعددی برای مردم پدید آید و باید قبول کنیم که در روزهایی که مردم برای حفظ سلامت خود در قرنطینه و انزوای خانگی بودند ذهن و روان آنها تحت فشار عصبی فراوانی بود که باید در دوران پساکرونا به آن توجه شود.
مبین خاطرنشان کرد: آنچه مسلم است، بسیاری از افراد سیگنال‌های احساسی و مشکلات روحی را جدی نمی‌گیرند و تصور می‌کنند این وضعیت خود به خود بهبود پیدا می کند درحالی که به هیچ وجه این‌چنین نیست، چراکه اگر بهداشت روانی و مشکلات روحی درمان نشود این مشکلات پس از مدتی درغالب اختلال بروز می‌کند که روند درمان آنها طولانی‌تر و ریشه‌ای‌تر خواهد بود.