به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
نیوزمکس نوشت: ژنرال جی ریموند، رئیس فرماندهی فضایی ایالات متحده می‌گوید: «ماهواره ایرانی یک دوربین دستی چرخان در فضاست و بعید است که بتواند اطلاعات مورد نیاز را فراهم کند. بنابراین اولین پرتاب ماهواره‌ای ایران توسط سپاه پاسداران تهدیدی محسوب نمی‌شود.»
اگر فرماندهی فضایی ایالات متحده این مسئله را جدی نمی‌گیرد که ایرانی‌ها حالا می‌توانند یک ماهواره نظامی را بر فراز ایالات متحده به حرکت در آورند و سپاه در حال توسعه سلاح‌های فضایی است، پس کدام نهاد باید این مسئله را جدی بگیرد؟ هشدار پیرامون تهدیدات مربوط به سلاح‌های فضایی باید اولویت اول فرماندهی فضایی ایالات متحده باشد.
ماهواره نور یک ماهواره کوچک است، حجم آن تنها به چند لیتر می‌رسد و تخمین زده شده که وزن آن بین ۵ تا ۱۴ کیلوگرم است. ماهواره‌ای بسیار کوچک برای اهداف جاسوسی در آسمان.
ماهواره نور به کمک ماهواره‌بر قاصد در مدار قرار گرفت، مرحله سوم این ماهواره‌بر، یک راکت با سوخت جامد است. آرش-۲۴ احتمالا بیش از
۱۰۰ کیلوگرم و سلمان نیز احتمالا بیش از ۳۰۰ کیلوگرم وزن دارد.
با احتساب ماهواره نور-۱ و مرحله سوم، می‌بینیم که سپاه پاسداران توانایی به مدار فرستادن وزن خالصی در حدود ۱۰۵-۳۳۴ کیلوگرم بر فراز ایالات متحده را دارد.
به نظر می‌رسد سپاه پاسداران عامدانه تلاش می‌کند تا توانایی تسلیحاتی فضایی‌اش را با جداسازی نور-۱ از مرحله سوم، کمتر از حد نشان دهد. به این امید که اهمیت ماهواره کوچکی مانند نور-۱ نادیده گرفته شود. یعنی همان اشتباهی که فرماندهی فضایی مرتکب شد.
با این حال، فرماندهی فضایی ایالات متحده و دیگران به درستی نگران موارد زیر هستند.
- استفاده موشک قاصد از موتورهای با سوخت جامد در مراحل دوم و سوم یک جهش بزرگ در فناوری موشکی ایران محسوب می‌شود.
- موتورهای سوخت جامد به موشک‌ها امکان پرتاب سریع، با کمترین آماده‌سازی و افزایش توانایی برای حملات غافلگیرانه را می‌دهند.
- پرتاب‌کننده قاصد به سپاه این امکان را می‌دهد تا از هر جایی پرتاب را انجام دهد و توانایی حملات غافلگیرکننده را افزایش می‌دهد.
- سپاه، نور-۱ را بدون اطلاع قبلی پرتاب کرد و تصمیم داشت تا همه را غافلگیر کند.
اگر سپاه بتواند موشک‌های بالستیک با سوخت جامد و پرتابگرهای متحرک را توسعه دهد، به روسیه، چین و کره شمالی می‌پیوندد که تنها کشورهای جهان با موشک‌های بالستیکِ متحرک هستند. حتی ایالات متحده نیز فاقد موشک‌های متحرک است که به حملات غافلگیرکننده اختصاص دارند.
به نظر می‌رسد فرماندهی فضایی آمریکا نه تنها از تهدیدات بالقوه ماهواره‌های سپاه در حال حاضر نگران است بلکه از تهدیدات موشک‌های بالستیک ایرانی در آینده دور نیز نگرانی دارد.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در آرزوی پیروزی جهانی اسلام در پایان تاریخ است. آنها برای این هدف هر کاری لازم باشد انجام می‌دهند. از راهبردهای ناامیدکننده تا فرصت‌های فناورانه. راهبرد سپاه بیش از آنکه بر کارایی نظامی استوار باشد بر تاثیرات روانی متمرکز است.
این دست از موشک‌های سپاه، قابلیت حمل کلاهک‌های فوق‌العاده کوچک با وزن کمتر از ۹۰ کیلوگرم را دارند. تهدید راهبردی ماهواره‌های اسپوتنیک (Sputnik) روسی بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم و جنگ سرد مشخص شد.
ژنرال امیر حاجی‌زاده از پاسخ منفعل ایالات متحده به پرتاب نور-۱ خوشحال است و در نشست مطبوعاتی گفت سپاه قصد دارد در ماه ژوئن نور-۲ را وارد مدار کند. ایالات متحده باید از همین حالا شبکه الکترونیکی ملی‌اش را سخت‌تر و سامانه‌های دفاع فضایی را مستقر کند.