سرویس جهان مشرق _  سال گذشته در چنین زمانی ژنرال خلیفه حفتر فرمانده ارتش ملی لیبی و رهبر دولت مستقر در طبرق در اوج قدرت خود قرار داشت و نبرد در حومه شهر طرابلس که در شرایط شبه محاصره قرار داشت را رهبری میکرد. ژنرال حفتر مغرورانه از پایان کار دولت قانونی و تحت رسمیت سازمان ملل در پایتخت این کشور سخن میگفت و کلیه درخواست‌های داخلی و بین المللی برای صلح و آتش بس را مغرورانه رد میکرد.
اما سرنوشت اینگونه بود که ظرف مدت ۱ سال حفتر، طرفداران داخلی و حامیان خارجی‌اش از عرش به فرش رسیده و در میدان نبرد شدیدا تحقیر شوند.

از پایگاه الوطیه تا بنی ولید ؛ دومینوی سقوط رویای امارات و خلیفه تحت امرش

پس از اینکه دو موج حمله نیروهای ارتش ملی لیبی LNA به شهر طرابلس در بهار و تابستان سال گذشته میلادی با شکست مواجه شد، بسیاری از تحلیلگران معتقد بودند که با توجه به حمایت سنگین ارتش ترکیه از قوای دولت وفاق ملی GNA دیگر امکان اشغال پایتخت برای حفتر و نیروهایش وجود ندارد و میتوان با آغاز مذاکرات صلح، آتش بس دائم برقرار کرده و دو طرف به تقسیم قدرت راضی شوند. اما فرمانده مغرور با تحریک و قول حمایت امارات و مصر تصمیم گرفت یکبار دیگر برای تصرف شهر طرابلس در ماه آوریل میلادی تلاش کند.

این موضوع موجب شد تا ترکیه با گسیل تجهیزات گسترده نظامی نظیر ناوگانی از پهپادهای تهاجمی Bayraktar TB۲ ، توپخانه سنگین راکتی، حضور ناوچه‌های کلاس Oliver Hazard Perry نیروی دریایی خود و ارسال بیش از ۱۵ هزار نیروی مزدور از خاک سوریه به لیبی تصمیم به تغییر موضع دفاعی به تهاجمی بگیرد.

نخستین گام در این میان آزادی شهرهای صرمان و صبراته در غرب طرابلس بود که پایتخت این کشور را به خاک تونس متصل کرده و راه را برای تصرف پایگاه هوایی راهبردی الوطیه در غرب این کشور هموار میکرد. روز ۱۸ ماه می گذشته میلادی پس از اینکه پهپادهای ارتش ترکیه به مدت ۴۸ ساعت اقدام به سرکوب تمامی سیستم‌های پدافندی ارتش امارات در منطقه نبرد کردند، پایگاه الوطیه به تصرف نیروهای دولت وفاق ملی درآمد.

هدف بعدی برای نیروهای وفاق، تامین امنیت شهر طرابلس و پایان رویای تصرف پایتخت برای خلیفه حفتر بود. با توجه به برتری کامل قوای دولت وفاق بر روی زمین، نابودی بخش عمده توان پدافندی نیروهای حفتر و بمباران گسترده خطوط تدارکاتی و نظامی آنها توسط پهپادهای ترکیه، عملیات ظرف تنها چند روز با پیشروی خیره کننده نیروهای وفاق و فروپاشی مطلق صفوف ارتش حفتر به پایان رسید.

طی تنها ۷۲ ساعت نیروهای وفاق از فرودگاه بین المللی طرابلس تا شهر ترهونه در ۶۵ کیلومتری جنوب شرقی پایتخت را با کمترین درگیری و تلفات ممکن به تصرف خود درآوردند تا قوای خلیفه حفتر با عقب نشینی از شهر بنی ولید به طور کامل به سمت شرق عقب نشینی کرده و خطوط دفاعی خود را مجددا برپا کنند.

حجم باور نکردنی تجهیزات و تسلیحات غنیمتی دولت وفاق

اگرچه نیروهای ژنرال حفتر در میدان نبرد شانس چندانی برای پیروزی نداشتند اما تجهیزات بر جای مانده از آنها در مناطق سقوط کرده نشان میدهد اگر روحیه ضعیف و نبود اراده برای نبرد در میان نظامیان وابسته به ژنرال حفتر نبود، آنها حداقل تا مدت زمان قابل توجهی توان مقاومت در برابر رقیب و وارد کردن خسارات و تلفات قابل توجه به آنها را داشتند. به هنگام تصرف شهر ترهونه در جنوب شرق طرابلس فیلمی عجیب از چند بالگرد نظامی از جمله ۱ فروند بالگرد تهاجمی Mi۳۵ دیده شد که توسط امارات خریداری و در اختیار نیروهای حفتر قرار داده شده بود اما آنها بدون اینکه استفاده‌ای از این بالگردهای پیشرفته کرده و یا حداقل آن را به مناطق امن منتقل کنند، آنها را در کنار رمپ پروازی رها کرده و به غنیمت دشمن خود دادند.

مشاهده تصاویر و فیلم‌های منتشر شده از انبارهای تسلیحاتی نیروهای حفتر نیز نشان دهنده حجم بسیار قابل توجه تسلیحات سبک و نیمه سنگین شامل موشک‌های دوش پرتاب پدافندی و ضد زره هدایت شونده، راکت و گلوله‌های توپخانه ، خمپاره انداز و سایر تسلیحات و مهمات در این مقرها بود. تسلیحاتی که اگر در میدان نبرد مورد استفاده قرار میگرفت میتوانست تا مدت زیادی نیروی مهاجم را متوقف کرده و برای رسیدن قوای کمکی از شرق زمان بخرد، اما ظاهرا در ارتش ملی لیبی دیگر اراده‌ای برای جنگ در حومه پایتخت وجود نداشت.

عجیب ترین بخش تجهیزات به جای مانده از ارتش خلیفه حفتر، بیش از ۱۰۰ تانک، نفربر و خودروی زرهی آنها بود که بسیاری از آنها حتی در حالی که موتور خودرو روشن بوده و در حالت عملیاتی قرار داشتند به حال خود رها شدند. به جرات میتوان گفت تجهیزاتی که نیروهای دولت وفاق از مقرهای تخلیه شده توسط ارتش ملی لیبی به غنیمت گرفتند بیش از چیزی بود که خود به میدان نبرد آورده بودند!

مجموعا بر طبق تصاویر موجود ۱۹ دستگاه تانک T-۵۵، دو دستگاه  T-۷۲، نه دستگاه T-۶۲، هشت عراده توپ خودکششی پالماریا، یک عراده توپ خودکششی M-۱۰۹، سه دستگاه راکت انداز گراد ، ۴ دستگاه نفربر BMP-۱ ، دو عراده توپ خودکششی ۲S۳ آکاتسیا ، یک فروند بالگرد میل ۳۵ و مقادیر بسیار زیادی مهمات و تعداد قابل توجهی خودروهای محافظت شده و خودروی سبک را از نیروهای ژنرال حفتر (LNA) به غنیمت گرفتند.

نیروهای بی روحیه و شکست خورده حفتر حتی به خود زحمت به عقب بردن این تجهیزات با ارزش نظامی را نیز ندادند تا حداقل در خطوط دفاعی شرق این منطقه و برای جلوگیری از پیشروی بیشتر قوای مهاجم از آنها استفاده شود.

موضوعی که سبب شد تا قوای دولت وفاق فاصله قابل توجه منطقه ابوقرین تا شهر بندری و راهبردی سرت در شرق این منطقه را در کمتر از چند ساعت طی کرده و شب گذشته وارد نخستین محله‌های این شهر شوند. به زودی و با تصرف کامل شهر سرت، نقشه آینده ترکیه و دولت فائز السراج برای ادامه نبرد و یا آغاز گفتگوهای صلح مشخص خواهد شد.

اما در صورتی که اراده دولت وفاق و حامیانش بر ادامه پیشروی به سمت شرق باشد بندر نفتی راس لانوف که به نوعی شاهرگ اقتصادی دولت طبرق و خلیفه حفتر محسوب میشود میتواند هدف بعدی آنها برای ادامه نبرد باشد.