به گزارش مشرق، «تلخ میل دارید یا با شکر» این جمله‌ای است که احتمالاً هر بار که «آوی برکوویتز» نماینده آمریکا در خاورمیانه می‌خواهد یکی از توطئه‌های کاخ سفید را به خورد منطقه بدهد؛ از ذهن می‌گذارند چون هرچه باشد ترک عادت‌های قدیمی به ویژه اگر با وسواس همراه باشد؛ کار دشورای است.
این را با استناد به سوابق حرفه‌ای برکوویتز می‌گوییم چون قبل از اینکه در قامت یک دیپلمات، حلقه اتصال واشنگتن-تل‌آویو را محکم‌تر کند؛ کاردار یا بهتر است بگوییم قهوه‌چی مخصوص «جرد کوشنر» داماد و مشاور دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا بوده است.
بیشتر بخوانید:
روایت سی‌ان‌ان از نحوه گفت‌وگوهای تلفنی ترامپ با سران کشورهای مختلف
کلینتون شعار «بازگشت به عظمت» ترامپ را به سخره گرفت
ترامپ در تماس تلفنی مرکل را تحقیر کرد
البته ظاهراً کاخ سفید از بابت خامی این جوانک بی تجربه که فقط ۳۰ بهار از عمرش می‌گذرد، دغدغه چندانی ندارد زیرا برای خدمت در اراضی اشغالی دارا بودن تنها یک ویژگی کافی است: تعهد قلبی به رژیم صهیونیستی.
این خصلتی است که «جیسون گرینبلات» فرستاده سابق آمریکا، «جرد کوشنر» داماد ترامپ و «دیوید فریدمن» سفیر آمریکا در قدس اشغالی هر سه در آن مشترک بودند.
اما مروری بر کارنامه حرفه‌ای جوانکی که قرار است مشق دیپلماسی را در صحنه پرهیاهوی خاورمیانه بیاموزد؛ چندان خالی از لطف نیست.
برکوویتز در سال ۲۰۱۶ از دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد فارغ‌التحصیل شد که البته خالی از اعتبار نیست حال آنکه محصلان این دانشگاه به سه دسته تقسیم می‌شوند: آنهایی که بهره هوشی و استعداد بالایی دارند؛ آنهایی که جیب پر پولی برای پرداخت شهریه‌های گزاف دارند و آنها که اصل و ریشه‌شان به خانواده‌های سیاسی مشهور می‌رسد.
البته که معلوم نیست برکوویتز به کدام دسته از موارد یاد شده تعلق دارد و هدف بیشتر آن بود که بگوییم صرفاً تحصیل در هاروارد ملاک نخبه بودن نیست.
وی نخستین بار کوشنر را در حالی ملاقات کرد که هنوز مشغول تحصیل در «کوئینز کالج» بود و برای گذراندن تعطیلات عید پسح، به آریزونا رفته بود. هر دوی آنها در خانواده‌ای ارتدوکس یهودی بزرگ شده و ساکن حومه نیوجرزی بودند و این می‌توانست در ایجاد پیوند دوستی میانشان تاثیرگذار باشد.
همچنین، برکوویتز از اقوام نزدیک «هووارد ای. فریدمن» است که در بازه زمانی ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸، رئیس لابی صهیونیستی آیپک بود. او به زبان عبری تسلط کامل دارد و پیش از ورود به هاروارد، مدتی برای تحصیل به سرزمین‌های اشغالی رفت.
بعد از آشنایی با کوشنر و ریختن طرح دوستی با وی، برکوویتز مدتی در روزنامه «نیویورک آبزرور» که به داماد ترامپ تعلق دارد مشغول کار شد و بعد به کارزار انتخاباتی ۲۰۱۶ پیوست و از آنجا هم راهی کاخ سفید شد.
آنجا هم اگرچه اسماً عنوان دستیار ترامپ را داشت؛ اما رسماً به اموری مثل سرو قهوه برای کوشنر و همسرش ایوانکا یا هماهنگی جلساتی که با دیگران داشتند؛ می‌پرداخت. البته فارغ از کار کم اهمیتی که انجام می‌داده، ظاهراً در جریان همه مذاکرات طرح موسوم به معامله قرن بوده و در همه سفرهای خاورمیانه‌ای کوشنر هم حضور داشته است.
اما این همه، بی تجربگی او در امر دیپلماسی را توجیه نمی‌کند و باید با موشکافی بیشتری به دلایل انتخابش از سوی کاخ سفید پرداخت.
بر کسی پوشیده نیست که با کنار رفتن جان بولتون مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید؛ صحنه سیاست خارجی آمریکا میان کوشنر و مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا تقسیم شد. در این میان، سهم داماد ترامپ قالب کردن طرح منحوس معامله قرن و فروش تسلیحات به اعراب خاورمیانه بود.
اما، پرداختن به مسائل ایران که پیشتر ذیل وظایف گرینبلات تعریف می‌شد از دوش برکوویتز برداشته و به «برایان هوک» سپرده شد که البته از بابت یهودی بودن با آنها وجه اشتراک دارد اما اقداماتش را با مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا هماهنگ می‌کند.
اینکه چرا برکوویتز بی‌تجربه برای ورود به صحنه سیاسی خاورمیانه انتخاب شده است را شاید بتوان در این دلایل خلاصه کرد:
*کوشنر ترجیح داده با انتخاب یک آدم ناشی؛ خود صحنه‌گردان اصلی مسائل خاورمیانه باشد.
*کوشنر به دنبال فردی بوده که به شدت به او و باورهایش وفادار باشد.
*برخی بر این باورند که ترامپ با انتصاب برکوویتز، به دنبال تنزل جایگاه نمایندگی ویژه بوده است.
البته، لازم به ذکر است که حضور برکوویتز در این جایگاه برخی حقایق را تغییر نخواهد داد که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد:
*طرح معامله قرن نوشته شده و برکوویتز شاید در اجرا اما در تدارک آن نقشی نخواهد داشت.
*هیچ یک از آنهایی که در تنظیم معامله قرن دخیل بوده‌اند تجربه دیپلماتیک نداشته‌اند و به دلیل وفاداری به رژیم صهیونیستی در اجرای این روند سهیم هستند.
* آنها خویشاوند ترامپ یا از افراد نزدیک به وی هستند.
در هر صورت، نماینده تازه‌کار هم اینک در رأس هیئتی، به اراضی اشغالی سفر کرده است. این اقدام در آستانه عملی شدن نقشه رژیم صهیونیستی برای الحاق بخش‌هایی از کرانه باختری به اراضی اشغالی صورت می گیرد و در عین حال می‌تواند بیانگر تمایل دولت آمریکا برای اجرای وعده های خود در خصوص کرانه باختری باشد.
در حالی که بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اصرار دارد، طرح الحاق ۳۰ درصد از ارضی فلسطینیان به سرزمین‌های اشغالی را فردا (اول جولای) عملی کند؛ «بنی گانتز» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی روز گذشته به برکوویتز ابلاغ کرد که این تاریخ زمان مناسبی برای الحاق کرانه باختری نیست و بهتر است کابینه رژیم صهیونیستی تمرکز خود را در وهله اول بر موضوع کرونا و بیکاری بگذارد.
این در حالی است که گفته می‌شد تیم کاخ سفید در نشستی که هفته گذشته پیرامون این موضوع برگزار کرد به جمع‌بندی دلخواه نرسید چراکه از قرار فریدمن سفیر آمریکا در سرزمین‌های اشغالی همسو با نتانیاهو، تاریخ اول جولای را برای اجرای طرح الحاق مناسب می‌بیند اما سایرین بیم آن را دارند که شتابزدگی مانع از جلب اعتماد فلسطینیان برای تن دادن به معامله قرن شود.
حتی خبرهایی مبنی بر این وجود دارد که واشنگتن ترجیح می‌دهد طرح الحاق مرحله‌ای اجرا شود به گونه‌ای که در ابتدا فقط تعداد انگشت شماری از شهرک‌های صهیونیست نشین کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی ضمیمه شوند.
از سویی، ادعاهایی نیز مطرح می‌شود مبنی بر اینکه نتانیاهو از اصرار خود برای اجرایی کردن طرح الحاق در تاریخ اول جولای عقب نشینی کرده که هنوز جزئیات آن مشخص نیست.
اما، اینکه نتیجه پایانی مذاکرات هیئت آمریکایی به ریاست برکوویتز چه خواهد بود در مقابل این واقعیت که هیچ چاشنی نمی‌تواند تلخی توطئه‌های واشنگتن-تل‌آویو را در کام ساکنین برحق کرانه باختری شیرین کند؛ بی‌اهمیت تلقی می‌شود.