قدیمیترین درِ چوبی حرم مطهر حضرت رضا(ع)، از مهمترین آثارِ گنجینه موزه آستان قدس رضوی است که عمری ۸۰۰ ساله دارد.
درِ منبتکاری شده «دارالسیاده»، به عنوان قدیمیترین درِ چوبی حرم مطهر حضرت رضا(ع) و شاهکار هنری دوره ایلخانان مغول، یکی از جذابترین و دیدنیترین آثار تاریخی و هنری گنجینه حرم رضوی (موزه آستان قدس رضوی) است.
علیرضا افتخاری، مسوول گنجینه تاریخ حرم موزه مرکزی آستان قدس رضوی، درباره ساخت این در گفت: «این در به عنوان قدیمیترین در چوبی حرم مطهر رضوی در سال ۷۳۸ قمری و در دوره ایلخانان مغول و به سفارشی یکی از امرای وفت به دست استاد علی نجار نیشابوری ساخته شده است.»
او محل نصب قبلی این در را، شمال دارالسیاده (ورودی دارلسیاده از سمت ایوان طلای صحن عتیق) خواند و افزود: «این اثر هنری و تاریخی، پس از تعمیر و تغییرات ایجاد شده در رواقهای حرم مطهر، به موزه آستان قدس منتقل شده است که هر لنگه آن به ارتفاع ۲۹۴ و عرض ۹۹ و ضخامت ۳۰ سانتیمتر بوده و تزیینات زیبا و خیره کنندهای روی آن نقش بسته است.»
افتخاری درباره ویژگیهای تزیینی این در توضیح داد: «استفاده فراوان از رنگهای لاجوردی، زنگار و ترنج، این اثر را نسبت به دیگر آثار آن دوره متمایز کرده است. همچنین چارچوب در دارالسیاده، دارای سه حاشیه تزیینی با نقش گیاهی طرح لوتوس (نیلوفر آبی) و نقش گره پنج و شش منبتکاری شده و طرح تزیینی لوتوس است که به عنوان یک نقش کلیدی و شاخص در هنرهای قرنهای هفتم و هشتم قمری استفاده میشده است.»