به گزارش مشرق، یکی از شاگردان علامه طباطبایی درباره وضع معیشت ایشان می نویسد:
ممر معاش ایشان و برادرش از کودکی منحصر بود به یک قطعه زمین زراعی در قریه شادآباد تبریز که از نیاکان ارث برده بود.
علامه می فرمود: «این ملک دویست و هفتاد سال است که ملکِ طِلقِ آبا و اجداد ما بوده است و یگانه وسیله ارتزاق ما از راه کشاورزی است.» بنابراین اگر غصب میشد رشته معاش ایشان گسسته می شد و در مضیقه واقع می شدند.
بیشتر بخوانید:
ایشان سهم امام قبول نمی کردند و معلوم است که در صورت فقدانِ منافع فلاحت و زراعت، وضع معیشت وی از یک طلبه ساده هم پایین تر می آمد، چون طلبه، گر چه از وطنش برایش مقرری نرسد، لااقل از سهم امام استفاده می کند.
البته آن منافع کشاورزی هم، در صورت وصول، فقط به اندازه تأمین احتیاجات ضروری زندگی با نهایت صرفه جویی و قناعت بود.
کتاب مهر تابان
منبع:کانال تذکرة الاولیاء