به گزارش مشرق، صالح مصطفوی مربی تیم استقلال که دور از خانواده‌اش در قرنطینه به سر می‌برد، بابت اتفاقات رخ داده طی ۷۲ ساعت گذشته به شدت شوکه و البته ناراحت است. او نگران است که این بیماری از طریق وی به خانواده‌اش منتقل شده باشد.
چه اتفاقی برای تیم‌تان رخ داد؟
چه بگویم؟ آن وضعیت پرواز تیم‌مان به اهواز بود که بعید نیست در همان پرواز اتفاقاتی برای ما رخ داده باشد یا در برگشتش.
چه فکری برای روزهای آینده کرده‌اید؟
ما باید فکر کنیم یا مسئولانی که در این مدت تصمیم گرفتند لیگ باید برگزار شود؟!
هر دو! آیا بعد از ۱۴ روز قرنطینه می‌توانید باز هم با همان آمادگی به میدان برگردید؟
این سؤال را هم باید آن‌هایی پاسخ بدهند که با هر زور و ضربی بود خواستار برگزاری لیگ شدند.
شنیدید دیروز و پس از انتشار آمار کرونایی‌های استقلال برخی مسئولان پارس جنوبی این موضوع را دروغ‌پردازی دانسته بودند؟
کسانی که این اتهام را به استقلال می‌زنند در واقع اتهام را به پزشکانی می‌زنند که در دوران کرونا در بیمارستان مسیح دانشوری در خط مقدم مبارزه با کرونا بودند، کسانی که در سراسر کشور بیشترین تجربه را در این زمینه دارند، اما آن‌هایی که ادعا می‌کنند دانشی برتر از این عزیزان دارند لابد پشتوانه‌هایی دارند که می‌توانند به این افراد اتهام اشتباه بزنند.
بیشتر بخوانید:
حمله دانشگر به آنها که استقلال را متهم کردند
الان خود شما که با بازیکنان تیم در ارتباط بودید نگران نیستید کرونا گرفته باشید؟
من از لحظه‌ای که متوجه این موضوع شدم خودم را قرنطینه کردم، چون مادرم پیوند کلیه‌ای است و فرزندم آسم دارد. باید تا ۱۴ روز آنها را نبینم تا ان‌شاءالله مشکلی از این بابت نداشته باشم، اما اگر مشکلی برای من یا خانواده‌ام ایجاد شود کدام یک از این مسئولان جوابگو خواهند بود؟ من حرفهای حمیداوی را شنیدم.
مالک شهر خودرو؟
بله! او می‌گفت وقتی شهر مشهد در وضعیت بدتر از قرمز اعلام شده ما بازیکنان‌مان را کجا تمرین بدهیم؟ متأسفانه ما فقط دنبال کپی کردن در فوتبال هستیم و نمی‌بینیم در بوندس‌لیگا چه زیرساخت‌هایی وجود دارد. در آلمان دورترین شهرها با اتوبوس سه ساعت از هم فاصله دارند و هر باشگاهی بازیکنانش را با اتوبوس اختصاصی جابه‌جا می‌کند و هر تیمی هتلینگ خودش را دارد و تیم مهمان را در هتل خودش جای می‌دهد. در واقع کل تیم‌های بوندس‌لیگایی در آلمان در قرنطینه بودند تا لیگ‌شان تمام شود. از طرفی بازیکنان ۱۰ ساعت در روز در اختیار باشگاه هستند و در خارج از آن می‌دانند اگر مراعات وضعیت را نکنند جریمه‌های سنگین در انتظارشان است ولی ما کدام یک از این زیرساخت‌ها یا قوانین سفت و سخت را داریم؟ ما فقط به زور می‌خواهیم لیگ را برگزار کنیم تا احتمالاً منافع عده‌ای از بین نرود.
در سفر به جم قرار بود راهی روستا شوید؟
ما هتل پارس شهر جم را بوک (رزرو) کرده بودیم ولی جمی‌ها با زرنگی این هتل را گرفتند و ما مجبور شده بودیم از عسلویه راهی روستایی شویم که البته کلاً سفر کنسل شد. وقتی اینقدر در امکانات ابتدایی ضعیف هستیم چه اصراری است که لیگ حرفهای داشته باشیم؟ روزگاری دغدغه‌ها پیچیدن مچ بازیکنان در چمن خراب بود ولی الان پای جان بازیکنان، مربیان و خانواده‌های زیادی وسط است.
می‌دانستید بوشهر هم در جمع استان‌های قرمز است؟
روزی که لیگ تعطیل شد روزانه ۴۰۰ نفر به کرونا مبتلا می‌شدند ولی الان که تعداد مبتلایان در روز به ۲۵۰۰ نفر افزایش یافته اصرار دارند لیگ داشته باشیم! این غیرمعمول نیست؟ می‌دانید بهزاد غلامپور با شرایطی که سیاوش پسرش دارد با چه هول و هراسی در این مدت به تمرینات و مسابقات آمد و رفت داشته؟ اگر اتفاقی برای یکی از اعضای تیم ما یا بقیه رخ بدهد چه کسی پاسخگو است؟ این خیلی بد است که تصمیم‌گیرندگان اصلی فوتبال به فکر سلامتی اعضای تیم‌ها نیستند! بی‌وجدانی تا کجا؟