مدیر بخش آتش مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی گفت: اخطار دادن‌های شهرداری به کلینیک سینا اطهر فایده‌ای نداشته و آتش‌نشانی باید رأسا برای اصلاح ایرادات ساختمان ورود می‌کرد.
ساعت ۲۰:۴۶ دقیقه روز سه شنبه ۱۰ تیرماه ۱۳۹۹، اولین پیام دریافتی از سوی شهروندان تهرانی مبنی بر وقوع انفجار و آتش سوزی در ساختمان کلینیک سینا اطهر تهران (خیابان شریعتی جنب خیابان ماهروزاده) در سامانه ۱۲۵ آتش نشانی شهرداری تهران ثبت می‌شود. خبر ناگوار و تلخ است؛ ۱۹ نفر کشته ناشی از انفجار کپسول‌های اکسیژن و آتش سوزی و خفگی.
اگرچه مقامات شهرداری تهران اعلام کردند که چند بار به مالک کلینیک سینا اطهر، در خصوص آسیب پذیر بودن ساختمان هشدار داده اند، اما برخی کارشناسان معتقدند تذکراتی که شهرداری یا آتش نشانی (به عنوان نهاد زیرمجموعه شهرداری‌ها) به مالکان ساختمان‌ها در خصوص آسیب پذیر بودن در برابر مخاطرات می‌دهند، کافی نیست و باید بر اساس قانون، شهرداری رأسا برای اصلاح ایرادات اقدام می‌کرد.
بند ۱۴ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها:
«اتخاذ تدابیر مؤثر و اقدام لازم برای حفظ شهر از خطر سیل و حریق و همچنین رفع خطر از بناها و دیوارهای شکسته و خطرناک واقع در معابر عمومی و کوچه‌ها و اماکن عمومی و دالانهای عمومی و خصوصی و پر کردن و پوشاندن چاه‌ها و چاله‌های واقع در معابر و جلوگیری از گذاشتن هر نوع اشیا در بالکن‌ها و ایوان‌های مشرف و مجاور به معابر عمومی که افتادن آنها موجب خطر برای عابرین است و جلوگیری از ناودان‌ها و دودکش‌های ساختمان‌ها که باعث زحمت و خسارت ساکنین شهرها باشد.» از وظایف شهرداری است.
تبصره: در کلیه موارد مربوط به رفع خطر از بناها و غیره و رفع مزاحمت‌های مندرج در ماده فوق شهرداری پس از کسب نظر مأمور فنی خود به مالکین یا صاحبان اماکن یا صاحبان ادوات منصوب ابلغ مهلت دار مناسبی صادر می‌نماید و اگر دستور شهرداری در مهلت معین به موقع اجرا گذاشته نشود شهرداری رأسا با مراقبت مأمورین خود اقدام به رفع خطر یا مزاحمت خواهد نمود و هزینه مصروف را به اضافه صدی پانزده خسارت از طرف دریافت خواهد کرد.
کارشناس مدیریت بحران: هشدار کافی نیست؛ شهرداری یا آتش نشانی باید رأسا ورود می‌کرد
در همین ارتباط، علی بیت اللهی مدیر بخش زلزله و آتش مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در گفت وگو با درباره آنچه ادعا می‌شود که نهادهای ذی ربط هشدارهایی به مالکان این ساختمان داده اند، اظهار داشت: اگر اخبار حادثه را مرور کنید، می‌بینید که از زبان تعدادی از مسئولان ۳ بار اخطار و از زبان تعداد دیگر از مسئولان ۴ بار اخطار ذکر شده که گویا به مالکان یا مدیران ساختمان در طی سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ داده شده است.
وی افزود: جمع بندی کلی اخبار در خصوص اخطارها و هشدارها، همانند اخطارها و هشدارهای خیلی بیشتر به مالک و مغازه داران ساختمان پلاسکو، نشان از آن دارد که این هشدارها کارگر نیفتاده و خطر بالقوه در ساختمان کلینیک سینا اطهر کماکان وجود داشته است که متأسفانه در شامگاه روز سه شنبه، منجر به رقم خوردن حادثه دردناک جان باختن تعدادی از پزشکان و کادر درمان و نیز تعدادی از بیماران و همراهان بیمار مستقر در طبقات فوقانی ساختمان کلینیک می‌شود.
کارشناس مدیریت بحران ادامه داد: با توجه به اینکه هشدارها و اخطارها به صورت کتبی بوده و بدیهی است که شمردن تعداد آنها و معلوم شدن ۳ بار اخطار و یا ۴ بار اخطار داده شده، کار چندان مشکلی نیست، لذا پیشنهاد من این است که اولاً مشخص شود که اخطار چند باره بوده است، شاید تعداد آنها بیشتر هم بوده باشد، مانند ساختمان پلاسکو و ثانیاً اینکه سه بار یا ۴ بار اخطار داده شده، چه مشکلی را حل می‌کند؟ اگر مالک و مسئول ساختمان، به اخطارها توجه نکند چه باید کرد؟ نباید کاری به کارش داشته باشیم؟ وظیفه ما فقط هشدار دادن است!؟
وی تأکید کرد: بر اساس تبصره بند ۱۴ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها تاکید شده که شهرداری (یا آتش نشانی) رأسا با مراقبت مأموران خود اقدام به رفع خطر یا مزاحمت خواهد کرد و هزینه مصروف را به اضافه صدی پانزده خسارت از طرف دریافت خواهند کرد.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با بیان اینکه علت عدم این بند و تبصره قانونی، جای بحث دارد، گفت: البته من متوجه وجود برخی محدودیت‌ها، کمبود امکانات و ضعف حمایت قضائی هستم، اما به عنوان کارشناس مدیریت بحران و بر اساس مشاهدات و بررسی‌ها معتقدم در هر جایی ما سیاست تساهل و عدول از ضوابط و مقررات را پیشه کرده ایم، بیشترین خسارت‌ها و تلفات را داشتیم و هر جا سختگیری و بر اجرای مقررات پافشاری کرده ایم، آثار مثبت آن را به وضوح دیده ایم.
وی خاطرنشان کرد: ضرورت دارد، ساختمان‌ها و اماکن مهم مانند بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها، مدارس، مراکز تجاری و به ویژه بازار تهران، ساختمان‌های بلند مرتبه و اماکن با تجمع جمعیتی بالا و … در یک طرح جدی و معین مورد ارزیابی‌های سریع ایمنی در برابر سوانح و حوادث قرار گیرند؛ چرا که در بسیاری از موارد با اقدامات ساده می‌توان جلوی خسارت و تلفات جدی را گرفت.