محققان دانشگاه آریزونا در مطالعه اخیر خود اعلام کرده‌اند که بهترین و بدترین مواد برای تهیه ماسک ها کدامند. پژوهشگران در بررسی جدید خود، توانایی پارچه‌های گوناگون را در فیلتر کردن ذرات آلوده بررسی کردند.

طی این مطالعه محققان استفاده از ماسک صورت تولید شده توسط مواد مختلف را به مدت ۲۰ دقیقه و ۳۰ ثانیه در معرض ویروسی قرار دادند و عملکرد آنها را با یکدیگر مقایسه کردند.

آنها دریافتند که ماسک‌ها بسته به نوع ماسک و مدت زمان قرار گرفتن در معرض ویروس میتواند خطرات ایجاد عفونت را به میزان ۲۴ تا ۹۴ درصد یا ۴۴ تا ۹۹ درصد کاهش دهند.

ماسک های N۹۹ که حتی در فیلتر ذرات موجود در هوا نسبت به ماسک های N۹۵ کارایی بیشتری دارند، یکی از بهترین گزینه‌ها برای انسداد و جلوگیری از ورود ویروس محسوب می‌شوند زیرا می توانند در مدت ۲۰ دقیقه و ۳۰ ثانیه در معرض ویروس قرار گرفتن تا حدود ۹۴ تا ۹۹ درصد از خطر ورود ویرس به دهان فرد جلوگیری کنند اما یافتن این ماسک‌ها کمی مشکل است و ملاحظات اخلاقی مانند رها کردن آنها در محیط زیست نیز وجود دارد.

بهترین گزینه‌های بعدی ماسک‌های N۹۵ ، ماسک های جراحی و ماسک های مجهز به فیلترهای جاروبرقی بود (vacuum cleaner filters) بودند. بله درست خواندید، فیلترهای جارو برقی را می توان در تولید ماسک‌های پارچه‌ای بکار برد تا میزان کارایی آنها افزایش یاید.

فیلترهای جاروبرقی در هنگام در معرض خطر قرار گرفتن ویروس در مدت ۳۰ ثانیه در حدود ۸۳ درصد و در هنگام در معرض خطر قرار گرفتن ویروس به مدت ۲۰ دقیقه حدود ۵۸ درصد از خطر ورود ویروس می‌کاهند.

حوله‌های چای (Tea towels) ، پارچه‌های پنبه‌ای و بالش‌های ضد میکروبی بهترین گزینه‌های بعدی برای محافظت و استفاده در تولید ماسک بودند.

اما روسری و تی شرت‌های نخی گزینه‌های مناسبی نبودند چراکه آنها خطر عفونت را بعد از ۳۰ ثانیه در معرض ویروس قرار گرفتن۴۴درصد و بعد از ۲۰ دقیقه تنها ۲۴ درصد کاهش می دادند.

محققان طی این مطالعه قصد داشتند تأثیرات مواد مختلف بر کاهش خطر عفونت را با یکدیگر مقایسه کنند.به همین ترتیب محققان داده‌هایی از مطالعات مختلف در مورد اثربخشی ماسک را جمع آوری کرده و یک مدل رایانه‌ای را برای شبیه سازی تاثیر انها در کاهش خطر عفونت تهیه کردند.