در صورت فوت کسی که چک صادر کرده است وصول آن از طریق قانونی انجام می‌شود.
زمانی که یک فرد چکی را صادر می‌کند دارای اختیار است و با تصمیم خود اقدام به صدور چک می کند.
بر همین اساس در صورتی که صادر کننده چک فوت کند بانک می‌تواند قبل از انحصار وراثت یا بررسی اموال متوفی مبلغ چک را به دارنده آن پرداخت کند.
بر اساس قانون کسی که چکی را صادر می‌کند مبلغی را در نزد بانک دارد و بر همین اساس حتی اگر خود او فوت کند چک وصول می‌شود.
حتی اگر چک مدت دار باشد و تاریخ آن بعد از فوت صادر کننده باشد باز هم برای آن مزایای در نظر گرفته شده است و بر اساس ماده ۲۳۱ قانون امور حسبی بدهی‌های متوفی مدت‌دار فردی که فوت شده بعد از فوت او حل خواهند شد؛ و بر همین اساس از آنجایی که چک در زمان حیات فرد صادر شده با مرگش بدهی مدت دار و از بین می‌رود و بانک باید قبل از تاریخ سررسید و چک را به دارنده چک پرداخت کند.