در صورتی که چک به زمان سر رسید و زمان پرداخت آن رسیده باشد، نمی‌توان آن را پرداخت نکرد. بر اساس برخی شرایط قانونی این امکان وجود دارد که صاحب چک بر اساس موارد قانونی جلوی پرداخت آن را بگیرد.

بر اساس قانون، صادر کننده چک، ذینفع یا قائم مقام قانونی آن‌  با ذکر اینکه چک گم شده یا به سرقت رفته است می‌تواند جلوی پرداخت آن را بگیرد، همچنین در صورت اعلام اینکه چک جعل شده یا از طریق کلاهبرداری و خیانت در امانت گرفته شده می‌توان دستور عدم پرداخت وجه چک را به صورت کتبی به بانک داد.

پس از صدور این دستور بانک پس از احراز هویت از پرداخت وجه چک خودداری می‌کند و در صورت ارائه چک به بانک گواهی عدم پرداخت با ذکر علت اعلام شده صادر و تسلیم خواهد شد.

علاوه بر آن دارنده چک می‌تواند علیه کسی که دستور عدم پرداخت داده شکایت کند و هر‌گاه خلاف ادعایی که موجب عدم پرداخت شده ثابت شود، دستور دهنده علاوه بر مجازات مقرر در ماده ۷ این قانون به پرداخت تمام خسارات وارده به دارنده چک محکوم می‌شود.

در صورت تحصیل چک به واسطه ارتکاب جرم می‌توان دستور عدم پرداخت چک را به بانک صادر کرد، البته ممکن است موضوع از نظر محکمه فاقد وصف کیفری تشخیص داده شود.