روانشناس تربیتی گفت: سالمندانی که بر دو زبان تسلط دارند، از حافظه و خلاقیت بالایی نسبت به دیگر همنوعان خود برخوردارند.

لیلا مینایی   با بیان اینکه دو زبانگی در میان سالمندان به عنوان یک پدیده در دنیا تاکنون توانسته مسایل و نیازهای فرهنگی و اجتماعی بسیاری از این قشر را رفع کند، اظهار داشت: به فرد یا افرادی دو زبانه اتلاق می شود که صرف نظر از میزان مهارت زبانی که سخن می گوید، در زندگی روزمره به طور همزمان یا به صورت متوالی، از یک زبان دیگر نیز استفاده می‌کند.

وی افزود: این دسته افراد در طول زندگی همواره به طور مدام در حال تغییر از زبانی به زبان دیگر هستند و از این رو این تغییر نه تنها در ظاهر و صورت زبان، بلکه ذهن شخص دوزبانه نیز در حال حرکت و انتقال دائم از یک نظام زبانی به نظام زبانی دیگر است.

این متخصص روانشناس گفت: این رویه در واقع تغییر و تحول از یک نظام فکری به نظام فکری دیگر است. این تغییر دائمی، قدرت انعطاف‌پذیری را در میان افراد دوزبانه بیشتر می‌کند و این برتری نه تنها در فعالیت‌های زبانی، بلکه در فعالیت‌های غیر زبانی نیز خود را نشان می دهد.

مینایی با بیان اینکه سالمندان دوزبانه از حافظه کاری، توجه و خلاقیت بیشتری نسبت به دیگر همنوعان خود که فقط به یک ‌زبان تسلط دارند، برخوردارا هستند، تصریح کرد: طبق تحقیقات به عمل آمده دو زبانگی در طول زندگی می‌تواند باعث بهبود عملکرد شناختی فرد شود از این رو ترغیب افراد به یادگیری زبان دوم لازم و مفید خواهد بود.
این روانشناس تربیتی اظهار داشت: توجه به یادگیری دو زبانگی امروزه در همه جای دنیا بیشتر شده به نحوی که در این رابطه این روش، پیشرفت قابل توجهی در زمینه‌های روان‌شناسی زبان، فراگیری زبان دوم و آموزش دوزبانگی داشته‌ است.

وی افزود: از آنجایی که سالمندی در سطح دنیا رو به افزایش است، اغلب کشورها توجه به اهمیت برنامه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی درباره توجه به این قشر را در دستور برنامه‌های خود بطور جدی قرارداده و در این رابطه مطالعه دو زبانگی از دیدگاه شناختی در سالمندان در سال‌های اخیر محققان زیادی را به خود مشغول کرده است.

مینایی با بیان اینکه آموزش و یادگیری دو زبانگی در طول زندگی اقشار مختلف مردم جامعه می‌تواند باعث بهبود عملکرد شناختی فرد یا افراد شود، اظهارداشت: باید جامعه را که خواهی نخواهی به سمت دوره سالمندی پیش می رود برای اجتناب و جلوگیری از مخاطرات وضعیت روحی و جسمی در سنین (۶۰ تا ۸۰) به یادگیری یک زبان دوم و انجام کارهای فکری ترغیب کرد.