به گزارش مشرق، محسن شریعتی نیا عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در نشست چشمانداز روابط ایران و چین در دو دهه آینده گفت: قرارداد بین ایران و چین رابطه دو دولت است و ملتها در آن نقشی ندارند و اولویتها را باید دولتها تعیین کنند البته شناخت فرهنگی دو ملت در درازمدت مهم خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
دستاوردهای تفاهمنامه ایران و چین چیست؟/ تلاش طولانی مدت آمریکاییها برای جلوگیری از سند همکاری ایران و پکن
ملائک: تفاهم نامه ۲۵ ساله به ثبات بین المللی ایران و چین کمک میکند
وی با بیان اینکه ایران و چین روابط تاریخی با یکدیگر دارند ادامه داد: اگرچه عمق روابط تاریخی بین دو کشور زیاد است اما در سطح دولتها چین جدید و ایران جدید خیلی یکدیگر را نمیشناسند و این شناخت بسیار ضعیف است.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه در روابط بین الملل روابط دو کشورها شامل چهار بخش تفاهم، همکاری، اتحاد و تعامل است، اضافه کرد: سال آینده روابط ایران و چین وارد پنجاهمین سال خود میشود که چهل سال از این روابط در قالب تعامل بوده است و ۱۰ سال است که تلاش میشود که وارد تفاهم شویم و ممکن است این سند همکاری نماد رسیدن به یک تفاهم باشد با امضای قرارداد روابط ایران و چین وارد مرحله سختتر از گذشته میشویم.
بیشتر بخوانید:
تحلیل فوربس از توافق ایران-چین
شریعتینیا با تأکید بر اینکه برای اجرایی شدن سند ۲۵ ساله بین ایران و چین باید برنامه عملیاتی تدوین شود، تصریح کرد: برای اینکه دولتها بتوانند این سند را اجرایی کنند باید بروکراسی راهبردی تدوین کنند که در این زمینه لازم است اعتماد راهبردی تقویت شود.
وی با بیان اینکه تاکنون رابطه ایران و چین در سطح دولتها دوجانبه نبوده است، افزود: نکته مهم این است که باید تعریف مشخصی از نوع برخورد آمریکا با این توافق و نقش آن داشته باشیم تا قرارداد اجرایی شود و باید از رابطه بازاری با چین به سمت راهبردی برویم.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی اضافه کرد: مدیریت در تفاوتها در سیاست خارجی نیز مهم است و باید در برنامه عملیات بروکراسی راهبردی آنها را جمعبندی کنیم تا به مسیر همکاریها آسیب نزند. البته باید شگفتیهای راهبردی را نیز مدیریت کنیم که یکی از این شگفتیها کرونا بود که در زمانی تاثیراتی بر روابط دو کشور گذاشت.