در روزهایی که واکنش رهبران کشورهای مختلف در مقابل کرونا تبدیل به پاشنه آشیل آن‌ها شده و حتی در مورد کسی چون دونالد ترامپ احتمال می‌رود باعث شکست او در انتخابات ریاست جمهوری شود، مطالعات نهادها و رسانه‌های گوناگون حاکی از این امر است که برخلاف مردان، کشورهایی که تحت زعامت زنان هستند، در این قضیه عملکرد بهتری داشته‌اند و با امنیت و آرامش بیشتری این بحران را پشت سر گذاشته‌اند.

 روزنامه ایندیپندنت در این زمینه به تحقیقی اشاره می‌کند که در زمینه تبعات اقتصادی و جانی ویروس کرونا در کشورهای مختلف انجام شده و در بهایت به این نتیجه تکان‌دهنده رسیده که ده کشوری که بیشترین آسیب را از ویروس کرونا دیده‌اند همگی رهبر مرد دارند.

این مطلب که به قلم آنتونی کاتبرتسون نوشته شده چنین آغاز می‌شود:

کریستین لاگارد، رئیس سابق صندوق بین‌المللی پول، عکس‌العمل «درخشان» رهبران زن جهان را در مقابل شیوع کرونا، به‌ویژه در قیاس با همتایان مردشان در کشورهای دیگر مورد ستایش قرار داد.

لاگارد که در حال حاضر رئیس بانک مرکزی اروپاست، سیاست‌های انگیزشی و آینده‌نگرانه، و ارتباط شفاف رهبران زن را دلیل عملکرد بهتر آن‌ها عنوان کرده و گفت: «باید بگویم که من به نوبه خود از عملکرد این رهبران فهمیدم که زنان می‌توانند کارشان را بهتر انجام دهند». او در ادامه گفت که «این واکنش و جهت‌گیری زنانه من است و فکر می‌کنم این اجازه را داشته باشم که این جهت‌گیری را اعلام کنم».

با این که خانم لاگارد اظهاراتش را جهت‌گیری شخصی عنوان کرده ، اما داده‌های آماری حکایت از این دارند که واکنش او ریشه در واقعیت دارد. به عنوان مثال ده کشوری که بیشتر از بقیه دنیا از شیوع ویروس کرونا آسیب دیده‌اند، رهبران مرد دارند. میزان آسیب کشورها در این آمار بر اساس شمار کلی موارد مبتلایان و هم از نظر نسبت ابتلا در هر یک میلیون نفر جمعیت کشورها تعیین شده است.

البته کتمان نمی‌توان کرد که مقایسه کشورها بدون در نظر گرفتن فاکتورهایی مانند بودجه و هزینه‌های مقابله با بیماری، توریسم و جمعیت کشورها دشوار و نه چندان منصفانه است. همچنین تعداد رهبران زن در قیاس با مردان کمتر است و تنها ده درصد از کشورهای جهان رهبر زن دارند.

اما بر اساس مطالعه‌ای که به تازگی منتشر شده، با بررسی فاکتورهای مختلف این نتیجه به دست آمده که رهبران زن در ارزیابی بر اساس معیارهای متریک، در تک تک موارد در مقایسه با کشورهایی که رهبر مرد دارند عملکرد بهتری داشته‌اند.

این امر در مقایسه کشورهایی که جمعیت نزدیک یا یکسان دارند، نیز صادق است. مثلا مقایسه کشورهایی مانند ایرلند و نیوزیلند، که جمعیت هر دو به یک اندازه است، نشان می‌دهد که در کشورهایی که رهبرشان زن است، میزان ابتلا به ویروس کرونا به مراتب کمتر بوده است.

این مطالعه که توسط دو کارشناس اقتصاد به نام‌های سوپریا گاریکیپاتی و اوما کامبامپاتی انجام شده، در نهایت به این نظریه رسیده که دلیل اداره بهتر کشورهایی که رهبران زن دارند، به دلیل کیفیت‌های مشترک و مشابه این رهبران است.

تحقیقات قبلی که در این مورد انجام شده، حکایت از این دارند که رهبران زن کمتر ریسک می‌کنند و همچنین سبکی از رهبری‌ را دنبال می‌کنند کهکه همدلانه‌تر است و در عین حال بیشتر از مردان بر مباحث و نتایج علمی تکیه دارد.

محققان این تحقیق هم عقیده دارند که معنای این خصایص رهبری این است که رهبران زن به دلیل اهمیتی که به جان انسان‌‌ها قایل هستند، از ریسک‌های غیرضروری روی جان افراد خودداری می‌کنند، اما در عین حال آماده‌ ریسک اقتصادی هستند و در بحران کرونا هم این کار را با قرنطینه زودهنگام به انجام رساندند.

آمریکا با اولویت دادن به نتایج اقتصادی قرنطینه از اعلام قرنطینه سرتاسری خودداری کرد و همین هم منجر به افزایش شمار مبتلایان و تلفات انسانی بالای این کشور شد. در نقطه مقابل جاسیندا آردرن، نخست‌‌وزیر نیوزیلند، به این دلیل که با واکنش قاطع و سریع خود ویروس را در ماه ژوئن ریشه‌کن کرد، مورد تقدیر جهانیان قرار گرفته است.

البته بعد از آن به دلیل بازگشایی مرزها موارد ابتلا در نیوزیلند شامل موارد انگشت شماری بوده، با این حال این موارد هیچ‌گاه به ابعاد شیوع اولیه آن بازنگشته است.

دو محقق این گزارش می‌گویند: «نتایج تحقیق ما نشان از این دارد که مبارزه با کرونا در کشورهایی که رهبرشان زن است، آشکارا ساختاری بهتر داشته، این امر تا حد زیادی به این دلیل است که آن‌ها سیاست‌های انگیزشی آینده‌نگرانه‌ای در مقابل بیماری اتخاذ کرده‌اند».

آنان ادامه می‌دهند که «از نظر سازماندهی و کنترل هم، رهبران زن امتیاز بالاتری در بحران اخیر گرفته‌اند».