مینو پورپشنگ متخصص روانشناسی کودک، اظهار داشت: مدت‌ها است که تماشای کارتون و برنامه‌های تلویزیونی جای خود را به داستان گویی شبانه والدین داده، به طوری که بسیاری از پدر و مادرها به دلیل خستگی و یا مشغله ترجیح می‌دهند تا کودکان به جای شنیدن قصه و داستان با برنامه‌های کودک و فیلم‌های انیمیشن سرگرم شوند؛ در حالی که برای ارتقا دانش بچه‌ها باید دوباره فرهنگ قصه گویی والدین برای فرزندان را به شکل گسترده بسط دهیم، به خصوص در شرایط کنونی جامعه که بچه‌ها در قرنطینه‌های طولانی مدت هستند و از همسالان و اقوام دور مانده اند، این نیاز بیش از گذشته احساس می‌شود.

وی تصریح کرد: قصه و داستان، هویت کودک را شکل می‌دهند، آنها با قهرمانان قصه همزاد پنداری می‌کنند و خود را در جریان اتفاقات قرار می‌دهند این تجربه شنیداری آن هم از زبان پدر و مادر که قابل اعتمادترین افراد بچه‌ها به حساب می آیند، باعث می‌شود تا هوش اجتماعی و عزت نفس کودکان افزایش یابد.

پورپشنگ ادامه داد: بسیاری از کارتون‌ها و انیمیشن‌ها با هدف سرگرمی تهیه و تولید می‌شوند در حالی که همیشه محتوای قصه‌ها و به خصوص داستان‌های کهن جنبه تربیتی و پند آموزی دارد و این موضوعی است که والدین باید به آن توجه داشته باشند. باید توجه داشت که کودکان در زمان قرنطینه و خود محبوسی به شدت تحت فشار روحی و نیازمند آموزش و خود مراقبتی هستند و یاد دادن این نکات در قالب قصه و از زبان پدر و مادر بسیار اثر بخش است.

این روانشناس کودک اضافه کرد: قصه امکان تخیل پردازی و حس داستان پردازی کودک را تحریک می‌کند، دایره کلمات و واژگان او را بیشتر کرده و نسل جدید را با ریشه‌های فرهنگی و بومی آشنا می‌کند.

وی با بیان اینکه گوش دادن کودک به داستان، سطح تمرکز او را بالا می‌برد، افزود: علاوه بر توجه و تمرکز، گوش دادن به داستان باعث بهبود مهارت‌های ارتباطی کودک در سطوح مختلف خواهد شد و این پارامترهای با اهمیت را نمی‌توان با فیلم و کارتون جایگزین کرد، همچنین والدین باید بدانند که آموزش مهارت‌های فردی و اجتماعی بیش از کلاس زبان خارجی، رباتیک و نجوم اهمیت دارد چراکه تربیت شخصیت مستقل با اعتماد به نفس و هنر برقراری ارتباط با دیگران امری اکتسابی است که باید در دوران کودکی و پیش از شکل گیری شخصیت به آن پرداخته شود.

پورپشنگ خاطرنشان کرد: والدین باید فرهنگ قصه گویی را دوباره از سر بگیرند و در این مسیر جدی باشند چراکه قصه‌ها می‌تواند از لحاظ تربیت اجتماعی، عاطفی و اخلاقی در بچه‌ها تأثیر گذار باشند و بسیاری از مقررات، هنجارهای اجتماعی و دستورالعمل‌های زندگی را به آنها منتقل کند، بخش مهم دیگری از فواید قصه گویی آموزش چگونگی روبرو شدن با مشکلات، حل مسئله و بسیاری از الگوهای رفتاری برای کودکان است.