اصطلاح «شل کن سفت کن» را در پنج ماه گذشته شاید کم نشنیدیم. چه برخی مسئولان و چه احتمالا در این روزها به تکیه کلام رایج بخشی از مردم درباره برخی سیاست های کرونایی تبدیل شده است، سیاست هایی که با تغییرات منطقی و گاهی غیرمنطقی تغییر می کند و همچنین بلاتکلیفی ها و دیر تصمیم گیری برای موضوعات و مسائل جامعه در مواجهه با کرونا.
بدون شک جنجال برگزار شدن یا نشدن «کنکور» در این روزها را می توان از مهم ترین مصادیق «شل کن سفت کن» های مرتبط با کرونا دانست. دلیل اهمیت و حساسیت آن هم قطعا بر کسی پوشیده نیست که چگونه این کنکور در تمام این سال ها همچون کابوسی هولناک بر پیکر زندگی دانش آموزان سایه انداخته است، کابوسی که در نهایت طی چند ساعت چه بسا سرنوشت جوان ایرانی را تعیین می کند. بماند که خدا می داند چه بر سر روح و روان و انگیزه جاماندگان از قبولی این آزمون می آید. این جملات که همچون زخمی قدیمی بر ذهن و خاطره اغلب ماست، گاهی حتی یادآوری اش هم دشوار و دردناک است.حالا با همه این تفاسیر در کمتر از یک ماه مانده به رویارویی با این «غول بزرگ»، هنوز هیچ مسئول و سازمان و نهادی به طور قطع نمی داند سرانجام، «کنکور» برگزار می شود یا نه. اگرچه مخالفان برگزاری، سلامت شرکت کنندگان را دلیل خود بیان می کنند اما در این میان سلامت روانی ناشی از بلاتکلیفی یک میلیون و 50هزار کنکوری و خانواده هایشان شاید دردناک ترین بخش ماجراست که در میان همه این شل کن سفت کن ها گم شده است.
به این چند اظهارنظر توجه کنید:
* سازمان سنجش: کنکور در زمان اعلام شده برگزار می شود. با تایید ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا، اقدام به افزایش روزهای برگزاری آزمون از 2 روز به 3 روز در آزمون کارشناسی ارشد و از 2 روز به 4 روز در آزمون سراسری شده است. (6مرداد99)
جان‌بابایی معاون درمان وزیر بهداشت: در خصوص شیوه و زمان برگزاری کنکور، ستاد ملی کرونا تصمیم می‌گیرد و هنوز تصمیم قطعی در این خصوص گرفته‌ نشده است. (2مرداد)
حریرچی معاون کل وزیر بهداشت: ممکن است شهریور و پاییز وضعیت بدتر از الان باشد از این رو امکان به تعویق انداختن کنکور وجود ندارد. (6مرداد)
* نادری عضو کمیسیون آموزش مجلس با اشاره به نشست مشترک با وزیر بهداشت: وزیر بهداشت مخالف برگزاری کنکور کارشناسی در این شرایط است. در این موضوع اتفاق نظر بین وزارت بهداشت و ما وجود دارد که نهایتاً ما به این نتیجه رسیدیم که کنکور سراسری در حال حاضر و در شرایط فعلی نباید برگزار شود و برگزاری آن در چنین وضعیتی به صلاح نیست اما هنوز تصمیم نهایی را نگرفته‌ایم.
*نامه رئیس کمیسیون بهداشت مجلس به رئیس جمهور: کنکور برگزار نشود (7مرداد)
همه این اظهارنظرها که حاکی از نوعی بلاتکلیفی جدی است، در شرایط 20 روز مانده به موعد کنکور، نشان از نبود برنامه جامع تصمیم سازی در وضعیت بحران است. در این نگاشته مجالش نیست و الا همه می دانیم که نمونه هایی از این دست البته نه با اهمیت کنکور اما در پنج ماه گذشته مصاف با کرونا کم نبوده است، مواردی که نتوانستیم به موقع تصمیم بگیریم و به موقع اجرا کنیم . درد این جاست که سرانجام تصمیم اتخاذ و اجرا می شود اما با تاخیر و تعویق. نمونه کلان آن در این 5ماه همان ماجرای حمایت های اقتصادی است که هنوز هم از اجرای تمام و کمال آن خبر چندانی نیست. نمی خواهیم شرایط ویژه کشور و دشواری های این تجربه سخت و این جمله دیروز وزیر بهداشت را که گفت: «در سخت‌ترین مراحل کنترل و مدیریت بیماری کرونا قرار داریم» نادیده بگیریم اما چرا این تصمیم گیری ها این قدر با تاخیر و در سنگین وزنی انجام می شود؟
نگرانی ما چیست؟
در خصوص این که کنکور برگزار شود یا نه، قطعا نظر کارشناسان کرونا، نظر صائب است و ما خودمان را در مقام اظهارنظر نمی دانیم اما این را هم بر نمی تابیم که چنین موضوع مهمی در مواجهه با کرونا این حجم بلاتکلیفی را بر سرمان فرود آورد. وقتی این سردرگمی برای اصل موضوع یعنی برگزاری آزمون کنکور را می بینیم، نگرانی مان برای تبعات و مسائل فرعی آن بیشتر می شود. مسائلی همچون:
- اگر کنکور برگزار نشود پس چه زمانی برگزار می شود؟
- اگر برگزار شود، چه تضمینی برای سلامت شرکت کنندگان وجود دارد؟
- اگر برگزار نشود، تدبیر آینده چیست؟ تکلیف عقب ماندگی چه می شود؟
- اگربرگزار نشود، تکلیف کنکوری های سال بعد چه می شود؟
- و...
باری! این دغدغه های جدی وجود دارد و از کجا معلوم برای آینده «پسا کنکور99» اگر کنکور برگزار نشود، فکر و برنامه ای طراحی شده باشد؟ این سوالی است که کنکوری ها از آقایان مسئول دارند که مولانا هم چنین گفت:
دوستان شرح پریشانی من گوش کنید
داستان غم پنهانی من گوش کنید
قصه بی سر و سامانی من گوش کنید
گفت وگوی من و حیرانی من گوش کنید...