پیمان ترحمی، داروساز در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس در خصوص صادرات داروهای ایرانی به کشورهای همسایه اظهار داشت: شرکت‌های ایرانی علی رغم همه محدودیت‌هایی که برایشان ایجاد شده، تلاش زیادی برای حفظ صادرات انجام می‌دهند ولی متاسفانه به دلایل مختلف از جمله تغییرات پیاپی آیین نامه ها و دستورالعمل های داخلی، نزد کشورهایی که مقصد صادرات داروی ایرانی هستند، بی اعتبار شده ایم.

وی ادامه داد: صادرات نیاز به ثبات و استمرار دارد و نمی توانیم به صورت متوالی برنامه و روش های خودمان را تغییر دهید و بعد به شرکت های خارجی که از ما دارو خریداری می کنند، بگوییم که بازهم بخشنامه جدیدی صادر شده و روش صادرات ما تغییر کرده است.

ترحمی اضافه کرد: دراین سال ها، سهم ما از بازار کشورهای همسایه و به خصوص افغانستان به شدت کاهش پیدا کرده و اگر می خواهیم همین سهم اندک را هم حفظ کنیم، باید برای آن طرح و برنامه داشته باشیم.
به گفته ترحمی، قوانین باید حمایت گر صادر کننده باشد و فضا را برای تسهیل صادرات باز کند، نه اینکه هر روز به شکلی آن ها را غافلگیر کنیم.

مدیرعامل شرکت داروسازی خوارزمی افزود: وقتی یک شرکت دارویی ایرانی، در کشور های مقصد، در مناقصه ها شرکت می کند و برنده می شود، به معنای آن است که مسئولیت تامین بخشی از داروی آن کشور را پذیرفته است و حفظ این اعتبار، تقویت کننده برند ملی کشورمان است.

وی تاکید کرد: حفظ و ارتقای اعتبار برند ملی، یک ضرورت است. کشور باید برای جایگاه برند ملی خود یعنی دارویی که روی آن «ساخت ایران» درج شده، اهمیت ویژه قایل شود و این موضوع صرفا وابسته به کیفیت داروها نیست. بلکه بخشی از آن به قابل اعتماد بودن و حضور مستمر در بازار کشورهای مقصد باز می گردد.

این داروساز ادامه داد: بی تردید با توجه به رقابت شدید شرکت های دارویی و علی الخصوص شرکت های ترکیه ای در انتظار خالی شدن بازار توسط شرکت های ایرانی هستند تا جایگزین آن ها شوند و بازپس گیری بازار، واقعا کار پرهزینه، دشوار و نیازمند استراتژی های خاص است.

ترحمی تاکید کرد: پزشکان کشورهای همسایه، قطعا از دارویی که یک سال در بازار دارویی یافت می شود و یک سال یافت نمی شود، عبور می کنند و به سمت داروهایی که در بازار دارویی آن ها ثبات و قرار دارد، سوق پیدا می کنند و این به معنای آن است که ما بازار را واگذار کرده ایم.

وی در پایان تصریح کرد: بحث انتقال پول صادرات دارو به داخل کشور نیز یکی از موضوعات حاد و گرفتاری های جدی شرکت های داروسازی است که هم فضای مبهمی در داخل کشور بر آن چیره شده و هم طرف خارجی نمی داند که چگونه و به چه صورت و بر اساس کدام ارز و به کدام نرخ باید آن را به شرکت ایرانی تحویل دهد.

انتهای پیام/