به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
ناصر قوامی عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم درباره اظهارات اخیر روحانی به نامه‌نیوز گفت: «اینکه آقای روحانی در سخنان گفته‌اند که زندگی مردم در حداقل ضرورتشان به خوبی اداره شده است یا آنکه گفته‌اند کالاها به وفور در اختیار مردم قرار دارد، نشان از بی‌اطلاعی آقای رئیس‌جمهور از وضع مردم دارد. یک بزرگی یک بار به من گفت خودت به خرید می‌روی؟ گفتم بله خودم می‌روم و احساس می‌کنم که چه هزینه‌های سنگینی بر مردم تحمیل می‌شود. آقای روحانی که خودش به خرید نمی‌رود و نمی‌داند که صرف وجود کالا کافی نیست و باید مردم قدرت خرید داشته باشند.»
او می‌افزاید: «دولت خود را از مردم جدا کرده و اکنون که دیگر آقای روحانی خود را نیازمند رای مردم نمی‌داند برای او اهمیتی ندارد مردم در چه سطحی زندگی می‌کنند. واقعیت این است که مردم برای آقای روحانی هیچ اهمیتی ندارند. مردم این روزها به شدت احساس نارضایتی می‌کنند و تصور می‌کنند رها شده‌اند. یک کارگر که ماهی ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان درآمد دارد، چه‌طور می‌تواند تمام کالاهای ضروری زندگی‌اش را تأمین کند؛ به‌خصوص با وضعیت تورمی که ایجاد شده است.
اگر مسئولان قدری به واقعیت زندگی مردم نزدیک شوند، متوجه خواهند شد که اتفاقا زندگی مردم در حد ضرورات اصلا به خوبی اداره نمی‌شود.»
قوامی اظهار کرد: «دولت باید پاسخ دهد که از چه منبعی می‌خواهد وام ۵۰ میلیونی ودیعه مسکن را تأمین کند؟ آیا می‌خواهد اسکناس چاپ کند؟ و در این صورت به عواقب تورمی آن اندیشیده است؟ دولت در اداره امور ناتوان شده و نمی‌تواند یک تصمیم بهنگام و درست بگیرد، نمی‌تواند به اوضاع اقتصادی سامان دهد.»
قوامی درباره این که آیا بعد از گذشت این سال‌ها از حمایت خود از روحانی پشیمان است یا خیر، گفت: «ما بین بد و بدتر روحانی را انتخاب کردیم؛ هرچند در سال ۹۲ من مخالف حمایت از روحانی بودم اما به دلیل حمایت آقای خاتمی از او ما هم حمایت کردیم. در آن زمان اولویت مطرح شده برداشتن سایه جنگ از سر کشور بود و واقعا هم این اتفاق رخ داد و حتی در دولت اول آقای روحانی انعقاد برجام رخداد بسیار مهمی بود. اما در ادامه با خارج شدن آمریکا از برجام اوضاع تغییر کرد و روحانی و دولتش هم هیچ تلاشی برای سامان دهی اوضاع نکردند.»
تعبیر «انتخاب میان بد و بدتر» درباره روحانی در حالی است که اولاً اصلاح‌طلبان هم در سال ۹۲ و هم سال ۹۶ ادعا می‌کردند دولت مورد حمایت آن‌ها شق‌القمر می‌کند و از طریق روحانی به اقتصاد کشور رونق می‌دهند. اما بر اساس بسیاری از شاخص‌های اقتصادی، عملکرد دولت برجام به مراتب بدتر از عملکرد دولت ماقبل آن است و اصلا عملکرد ضعیف این دولت با عملکرد دولت قبل از خود قابل مقایسه نیست. جالب این که خاتمی به عنوان رئیس شورای اجرایی مجمع روحانیون، خواستار رای دوباره به روحانی در سال ۹۶ با شعار «تکرار می‌کنم»، شده بود و برادر وی نیز گفته بود ما اصلاح‌طلبان، تضمین روحانی هستیم.
ثانیاً افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی امثال عارف و جهانگیری را در گود انتخابات داشتند اما با این وجود از روحانی حمایت کردند؛ بی آن که در تبلیغات سال ۹۲ یا ۹۶ به مردم بگویند بین بد و بدتر، از روحانی حمایت می‌کنیم.
اما درباره برداشته شدن سایه جنگ از سر کشور نیز گفتنی است که سایه تهدید و ناامنی را سردار شهید سلیمانی و همرزمان او از سر کشور دور کردند وگرنه دشمن در جنگ نیابتی تا پشت مرزهای ایران پیش آمده بود. دولت اوباما در حالی این تهدید را پشت مرزهای ما فربه می‌کرد که پای میز مذاکره و توافق (به ادعای روحانی برد- برد) نشسته بود.
این نکته هم عبرت‌انگیز و درس‌آموز است که مدعیان اصلاح‌طلبی نه درباره روحانی و هاشمی و نه خاتمی و عارف و سایر فعالان سیاسی، هرگز جانب ادب و احترام را رعایت نکرده و به وقتش با ادبیات توهین‌آمیز درباره این افراد سخن گفته‌اند و در مراحلی جز نگاه نردبانی و اجاره‌ای، نگاه دیگری نداشته‌اند.