خوراکیهای سرشار از ویتامین C شامل پرتقال، توت فرنگی، کلم بروکلی و خوراکی های غنی از ویتامین E همچون اسفناج، کدو حلوایی و مغزهایی مانند بادام و بادام زمینی می توانند خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهند.

به گفته محققان اروپایی، ویتامین های C و E آنتی اکسیدان هایی هستند که می توانند از آسیب سلول ناشی از پارکینسون جلوگیری کنند. آنتی اکسیدان ها ممکن است به مقابله با مولکول های ناپایدار و استرس اکسیداتیو که می تواند منجر به از بین رفتن ماده شیمیایی مغز موسوم به دوپامین که مشخصه بارز بیماری است کمک کند.

محققان تاکید کردند: اثر محافظتی ویتامین ها در جلوگیری از بروز بیماری پارکینسون ممکن است به ویتامین های خاص مانند ویتامین های E و C محدود شود. بنابراین، مصرف غذاهای غنی سرشار از این ویتامینها ممکن است به جلوگیری از پیشرفت بیماری پارکینسون کمک کند.

به گفته محققان اروپایی، این مطالعه نمی تواند اثبات کند که ویتامین های E و C از بروز پارکینسون جلوگیری می کنند، تنها مصرف مقادیر بالایی از این ویتامین ها با کاهش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط است و ضرورت دارد تحقیقات بیشتری برای اثبات این ادعا انجام شود.

پارکینسون اختلال حرکتی است که به تدریج باعث کاهش دوپامین- ماده شیمیایی موجود در مغز- شده و بر گفتار، راه رفتن و تعادل فرد تاثیر می گذارد. علت بروز این بیماری مشخص نیست و تاکنون درمانی برای آن یافت نشده است.