به گزارش مشرق، داربی رفت لیگ بیستم در حالی با نتیجه مساوی ۲-۲ به پایان رسید که هر کدام از دو تیم میتوانستند برنده این مسابقه باشند اما برخی اتفاقات دیدار و مخصوصا اشتباهات بحثبرانگیز کادر فنی دو تیم باعث شد آنها سه امتیاز را با یک امتیاز عوض کنند. طبیعتا خیلی از پرسپولیسیها و استقلالیها در فاز حمایت از تیم محبوبشان سعی دارند انتقادات را نادیده بگیرند اما به هر حال ضعفهایی وجود داشته که اگر از آنها چشمپوشی شود، شاید سرخابیها بعدا ناچار شوند غرامت بیشتری بپردازند. حمایت از تیم، هیچ ربطی به ندیدن نقایص و اشکالات ندارد.
بیشتر بخوانید:
حمایت پیشکسوتان پرسپولیس از گلمحمدی
خودزنی عجیب فکری
گل دقیقه دوم از آن اتفاقاتی است که هیچکس در داربی انتظارش را ندارد. با این حال اشتباه مدافعان پرسپولیس این موهبت را تقدیم استقلال کرد. از سوی دیگر خط دفاعی آبیها در سراسر نیمه اول شکننده و پراشتباه ظاهر شد و پیاپی این هشدار را به کادر فنی داد که احتمال گل خوردن وجود دارد.
استقلال در چنین شرایطی وقت اول را با همان برتری یک گله به رختکن رفت اما محمود فکری به جای ترمیم عیوب دفاعی تیم، در تصمیمی هیجانی و عجیب شیخ دیاباته را به جای احمد موسوی به میدان فرستاد. به این ترتیب استقلال عملا با سه مهاجم نیمه دوم را شروع کرد و این مساله، ساختار دفاعی پراشتباه تیم را آسیبپذیرتر کرد. باورکردنی نیست که فکری چنین محاسبه احساسی و غلطی را در داربی انجام داد اما شاید او تصور کرد با افزودن بر قوای تهاجمی تیم میتواند پرسپولیس را در زمین خودش نگه دارد و چهبسا بر تعداد گلهایش بیفزاید.
ایده فکری اما کاملا غلط از آب درآمد و باعث شد پرسپولیس از دقیقه اول نیمه دوم تا آخر بازی صاحب بختهای متعدد گلزنی شود. شاید اگر کمدقتی بازیکنانش نبود، استقلال روز دوشنبه با یک شکست پرگل و تاریخی بدرقه میشد. تعویض غلط فکری نهتنها پیروزی در شهرآورد و صدرنشینی را از کف آبیها برد، بلکه حتی میتوانست منجر به ثبت یک فاجعه شود و کل فصل را از استقلال بگیرد. حمید مطهری، مربی پرسپولیس ساعاتی بعد از پایان بازی در یک برنامه تلویزیونی حاضر شد و تعویض دیاباته را اتفاقی به سود سرخپوشان خواند. به همین آشکاری!
اشتباهات تکراری یحیی
پرسپولیس نیمه دوم داربی را خوب بازی کرد و موقعیتهای متعدد گلزنی داشت. بعد هم مطهری در قامت یک مربی فاتح در تلویزیون آفتابی شد و کلی حرفهای شیک و قشنگ زد. هواداران هم بهشدت از یحیی گلمحمدی حمایت میکنند و خواهان اجابت توقعات او هستند.
همه اینها درست اما شاید بشود از یحیی پرسید چرا زمانی که احمد نوراللهی خسته پیاپی موقعیتهای گلزنی را از دست میداد و دچار افت روحی هم شده بود، این بازیکن را مثلا با عنصر سرعتی و روندهای مثل امید عالیشاه عوض نکرد؟ آیا عالیشاه برای تیمی که این همه فرصت ضد حمله داشت، نمیتوانست مفیدتر باشد؟ بدتر این که در دقایق پایانی بازی هم تعویض بیثمر آرمان رمضانی تکرار شد؛ به میدان فرستادن مهاجم هدف و بلندزن برای تیمی که طبیعتا در آن لحظات عقب بازی میکند. اصلا همه اینها را رها کنید! مطهری گفت: «تعویض نکردیم چون تمام بازیکنان بهدرستی داشتند وظایفشان را انجام میدادند.»
حتی به فرض صحت چنین گزارهای، این استدلال مربوط به دقیقه ۷۰ یا ۸۰ است. وقتی تایم مسابقه از ۹۰ هم رد میشود تعویض صرفا جنبه تاکتیکی ندارد و میتوان از آن برای اتلاف وقت و ایجاد سکته در جریان مسابقه استفاده کرد. پرسپولیس چهار تعویض داشت و از آنها استفاده نکرد تا در آخرین ثانیه گل بخورد. قرمزها باز هم یک پیروزی مهم دیگر را از دست دادند، باز هم دو امتیاز سوخت و باز هم کادر فنی ادعای عملکرد بینقص دارد.»