به گزارش مشرق، رژیم صهیونیستی اواخر سال ۲۰۰۸ میلادی با هدف نابود ساختن مقاومت در نوار غزه، به این منطقه حمله کرد. با این حال، در پایان ۲۲ روز جنگ نیز صهیونیستها نتوانستند به هدف خود که نابودی مقاومت بود، دست پیدا کنند. اینجا بود که حماسه و پیروزی بزرگ گروه های مقاومت فلسطین در برابر ارتش تا دندان مسلح رژیم صهیونیستی رقم خورد.
شاید مهم‌ترین توصیفی که از جنگ ۲۲ روزه غزه می‌توان داشت، این است که می توان آن را شکست سوم رژیم اسرائیل دانست. شکست میدانی و نظامی اول رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۰ میلادی یعنی زمانی که نظامیان این رژیم به ناچار از جنوب لبنان عقب نشینی کردند، رقم خورد. دومین شکست نیز در جریان جنگ ۳۳ روزه علیه «حزب الله» لبنان اتفاق افتاد. این سخت ترین شکست رژیم صهیونیستی بود، زیرا ویژگی پوشالی شکست ناپذیری آن را برای همیشه نابود ساخت.
برای پی بردن به اهمیت شکست اسرائیل در جنگ ۲۲ روزه نیازی به تحلیل و تفسیر لایه های نظامی نیست؛ کافی است بدانیم که ارتش‌های عربی تنها در مدت ۶ روز در برابر تل آویو شکست خوردند واقعیت آن است که برای پی بردن به اهمیت شکست رژیم صهیونیستی در جنگ ۲۲ روزه علیه مقاومت فلسطین و پیش از آن در جنگ ۳۳ روزه علیه مقاومت لبنان در سال ۲۰۰۶ میلادی، نیازی به تحلیل و تفسیر در لایه های نظامی نیست. کافی است بدانیم ارتش‌های عربی تنها طی ۶ روز از رژیم صهیونیستی شکست خوردند. بخش مهمی از توازن نظامی در جنگ غزه مدیون تاثیرپذیری جنبش های مقاومت از گفتمان مقاومت اسلامی و نیز حمایت معنوی تهران بود.
این در حالی بود که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، جنبش هایی که با پسوند های غیر اسلامی و بر اساس ملیت گرایی و قومیت گرایی عرب شکل گرفته بودند عملاً توفیقی در مقابل رژیم صهیونیستی و آمریکا کسب نکردند و از طرفی شکست های پی در پی آنها منجر به ضعف و سرخوردگی ملت‌های عربی شد تا آنجا که آنها دیگر پذیرفته بودند که در مقابل رژیم صهیونیستی چاره‌ای جز تسلیم نیست؛ موضوعی که رویکرد و رفتار سیاسی رهبران عرب، آن را تقویت می‌کرد.
علیرغم شکست های پی در پی ارتش های عربی در برابر رژیم صهیونیستی، سرخوردگی ملت های عربی و نیز رویکرد و رفتارهای سازشکارانه و آمیخته با روحیه تسلیمِ رهبران عرب، مقاومت فلسطین در جریان جنگ ۲۲ روزه غزه توانست اسطوره شکست ناپذیری رژیم صهیونیستی را در برابر دیدگان جهانیان به چالش بکشد و آن را تحقیر کند. در آن زمان، صهیونیستها زمانی که نوار غزه را مورد حمله قرار دادند، عملیات تجاوزکارانه خود را «سُرب گداخته» نام نهادند.
همانطور که پیشتر گفته شد، هدف اصلی و اساسی رژیم صهیونیستی از راه اندازی جنگ مذکور، نابود ساختن کامل گروه های مقاومت در نوار غزه بود. در واقع، مقامات سیاسی و فرماندهان نظامی رژیم صهیونیستی باور داشتند که طی یک بازه زمانی کوتاه ۷ تا ۱۰ روزه می‌توانند جریان مقاومت در فلسطین را از بین ببرند. آنها تصور می کردند که حتی اگر این هدف نیز محقق نشود، می‌توانند حداقل مقاومت در غزه را تا حدود زیادی تضعیف کنند؛ به طوری که گروه های مقاومت توانایی مخالفت با طرح‌های صهیونیستی، آمریکایی را نداشته باشند.
با تمامی اینها، رژیم صهیونیستی پس از ۲۲ روز جنگ و بدون تحقق اهداف خود مجبور شد به صورتی کاملاً مفتضحانه از نوار غزه عقب نشینی کند. این اولین جنگی بود که رژیم صهیونیستی در آن تمام توان خود برای نابودی مقاومت در نوار غزه را به کار گرفته بود. از همین روی، جنگ ۲۲ روزه به نمادی از توانایی و قدرت مقاومت فلسطین در غزه برای ایستادگی در برابر ارتش تا دندان مسلح رژیم صهیونیستی، تبدیل شد.
رژیم صهیونیستی علیرغم بمباران مراکز غیرنظامی و زیرساخت‌های غزه و نیز استفاده از تسلیحات ممنوعه بین المللی توفیقی در جنگ ۲۲ روزه نیافت رژیم صهیونیستی در طول جنگ ۲۲ روزه به هر ابزاری برای تحقق پیروزی بر مقاومت متوسل شد. ازجمله می توان به استفاده از تسلیحات ممنوعه توسط صهیونیستها در جریان جنگ ۲۲ روزه اشاره کرد که البته جامعه جهانی نیز هیچ واکنشی به این اقدام تل آویو نشان نداد. بدین ترتیب، رژیم صهیونیستی در طول جنگ سال ۲۰۰۸ میلادی از تسلیحات ممنوعه بین المللی علیه فلسطینیان در نوار غزه بهره برداری کرد.
شایع ترین این سلاح های بمب‌های «فسفر سفید» بود که ضمن ایجاد آتش سوزی در مکان‌های اصابت، موجب سوختگی‌های عمیق در جسم مجروحان می‌شد. نوع دیگر سلاح‌های ممنوعه بین‌المللی، «گلوله‌های اورانیوم غنی شده» بود. گلوله‌های مذکور علاوه بر اثراتی که در زمان اصابت ایجاد می‌کردند، پس از بهبودی فرد مجروح، موجب ابتلای فرد به بیماری‌های صعب العلاج همچون سرطان می‌شدند.
از سوی دیگر، جنگنده های رژیم صهیونیستی از همان روز اول جنگ مراکز و مناطق غیرنظامی را به صورت گسترده مورد هدف قرار دادند. بدین ترتیب، مساجد، مدارس، مقر آژانس آونروا، بیمارستان‌ها و خانه‌های مسکونی اهالی غزه به صورت گسترده توسط جنگنده های رژیم صهیونیستی بمباران شدند و در نتیجه این حملات، زیرساخت های نوار غزه به شدت آسیب دید و تخریب شد.
بر اساس آنچه که گفته شد، رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۸ یک جنگ تمام عیار و در عینِ حال نابرابر را علیه مقاومت فلسطین آغاز کرد. این جنگ در شرایطی آغاز شد که گروه های مقاومت از امکانات نظامیِ خاصی برای دفاع از خود برخوردار نبودند و تنها می توانستند از خمپاره ها و موشک های کوتاه بُرد استفاده کنند. در این جنگ نابرابر، رژیم صهیونیستی بیش از هزار و ۴۰۰ فلسطینی را به شهادت رساند و بیش از ۵ هزار تَن را زخمی کرد.
جنگ ۲۲ روزه در نهایت با عقب‌نشینی فضاحت‌بار صهیونیستها از غزه پایان یافت و به نمادی از تحقیر اسطوره شکست‌ناپذیری رژیم صهیونیستی تبدیل شد علیرغم تمامی آنچه که گفته شد، جنگ ۲۲ روزه فضاحت بزرگی را برای رژیم صهیونیستی رقم زد و موجب شد تا اسطوره شکست ناپذیری این رژیم رقم بخورد. گروه های مقاومت فلسطین علیرغم عدم برخورداری از امکانات و تجهیزات نظامی پیشرفته ضمن مقاومت و ایستادگی ۲۲ روزه در برابر صهیونیستها، توانستند ۱۰۰ نظامی این رژیم را به هلاکت رسانده و حدود ۱۰۰۰ تَن دیگر را زخمی کنند.
با این حال، صهیونیستها به دروغ مدعی شدند که در جریان جنگ ۲۲ روزه تنها ۱۰ نظامی‌شان کشته شده است. این دروغِ بزرگ در زمان تشییع جسدهای نظامیان صهیونیست برای همگان آشکار شد. رسوایی صهیونیستها در جنگ ۲۲ روزه به حدی بود که در همان زمان، «یوفال دیسکین» رئیس وقت سازمان امنیت داخلی رژیم صهیونیستی صراحتاً به شکست تل آویو در جریان جنگ مذکور اذعان کرد.
در همین راستا، وی در جریان جلسه کابینه رژیم صهیونیستی گفته بود: «اسرائیل در حمله به نوار غزه اهدافی از جمله توقف حملات موشکی حماس به داخل شهرک ها را داشت که در این مسیر موفقیتی و دستاوردی را محقق نساخت. اسرائیل در این جنگ همچنین نتوانست راه های انتقال تسلیحات به حماس در نوار غزه را مسدود سازد». بر این اساس، سران ارشد رژیم صهیونیستی نیز این باور را داشته و دارند که جنگ ۲۲ روزه به نمادی از تحقیر اسطوره شکست ناپذیری‌شان تبدیل شد.