یکی از موضوعات داغ فضای مجازی در این روزها کرونایی شده و اخبار آغاز واکسیناسیون در بعضی از کشورها، احتمالاً این سؤال رو در ذهن شما هم ایجاد کرده که «ما کی به واکسن ایمن کرونا می رسیم؟»
موضوع تأمین واکسن برای مردم و شروع واکسیناسیون عمومی، تبدیل به پس از بیانات مقام معظم رهبری در روز نوزدهم دی ماه درباره ممنوعیت ورود واکسن‌های آمریکایی و انگلیسی به کشور، بعضی از افراد با اظهارات خودشون نوعی اضطراب و نگرانی را به جامعه تزریق کردن که «نکند مردم ایران در تزریق واکسن کرونا، از دنیا عقب بماند و جلوی واردات واکسن گرفته بشود؟»
اما در مقابل بسیاری از افراد هم بودن که فرمایشات رهبر انقلاب را بسیار هوشمندانه دانستن و گفتن که ممنوعیت ورود واکسن از آمریکا و انگلیس، زمینه ورود واکسن ایمن و مطمئن به کشور رو فراهم می کند و در واقع رهبری با هوشمندی اجازه ندادن که احتمالاً از مردم کشورمون به عنوان نمونه های آزمایشی واکسن‌های این شرکت‌ها استفاده بشود.
برای درک بهتر این موضوع کافی ست به سوابق آمریکا در سوء استفاده از ملت‌های مختلف دنیا برای انجام آزمایش های توسعه پزشکی این کشور سری بزنیم.
از کارشکنی‌های متعدد آمریکا برای واردات دارو به ایران حتی در ایام شیوع کرونا در کشورمان که بگذریم؛ سوءاستفاده این کشور از موضوع «تحقیق در روش‌های درمانی» و استفاده از مردم جهان به عنوان موش آزمایشگاهی، جایی برای اعتماد به این کشور برای ما نمی گذارد.
از مبتلا کردن مردم پورتوریکو به سرطان در سال 1931 گرفته تا آزمایشات گاز خردل روی سربازان سیاهپوست آمریکایی در سال 1944 و آزمایش بیماری سفلیس روی مردم گواتمالا در سال‌های 1946 تا 1948 تنها بخشی از جنایات هولناک آمریکاعلیه مردم نقاط مختلف دنیا، به بهانه درمان بیماری‌ها بوده و در واقع روش‌های درمانی، بهانه‌ای برای بیوتروریسم از سوی آمریکا در سال‌های گذشته بوده است.
آمریکایی‌ها در کنار جنایاتی مثل رها کردن پشه‌های ناقل تب زرد در ایالت فلوریدای این کشور و آزمایش ایدز روی مردم آفریقا، حتی به نوزادان بی دفاع هم رحم نکردن و آزمایش سرخک را روی 1500 نوزاد اسپانیایی و سیاه پوست در سال 1990 انجام دادند.
شاید براتان جالب باشد که بسیاری از بیماری‌های ناشناخته و جدید هم حاصل این سوءاستفاده‌های بیولوژیک آمریکا از مردم دنیا بوده و انتشار ویروس اِبولا در آفریقا تنها نمونه‌ای از این نقش آمریکایی‌هاست.
در زمینه واکسن هم آمریکایی‌ها سابقه سوءاستفاده از ملت‌های جهان را دارند و تزریق واکسن‌های آلوده مالاریا به 5049 نفر در آفریقا که منجر به کشته شدن 151 نفر و ابتلای 1048 نفر به تشنج و فلج اطفال شد؛ نمونه ای از این جنایات هولناک آمریکایی‌هاست.
در یک جنایت دیگر، بنیاد آمریکایی بیل گیتس از سال 2000 تا 2017 بیش از 496000 کودک هندی را علیه فلج اطفال واکسینه کرد؛ اما سه چهارم این کودکان به فلج اطفال مبتلا شدند.
البته سوابق انگلیس و فرانسه هم دست کمی از آمریکا ندارد و هنوز سابقه صادرات خون های آلوده به کشور از طرف فرانسه از یاد مردم کشورمان نرفته است.
بر این اساس، فرمایشات رهبر انقلاب درباره ممنوعیت ورود واکسن های آمریکایی و انگلیسی به کشور، آن هم در شرایطی که همین دو کشور ایران را تحریم همه جانبه و تحریم دارویی کردند ، فقط گوشه ای از آن تحریم هاست و به نوعی در یک جنگ تمام عیار با ایران به سر می برند، به خوبی نشان می دهد که نمی شود به هر واکسنی برای پایان کرونا در کشور دل بست و چه بسا که ورود این واکسن‌ها، خطرات بیشتری را متوجه مردم کند و کینه آمریکایی ها و انگلیسی ها از ملت ایران را به ثمر بنشاند.
عوارض متعدد و بعضاً شدید واکسن ساخته شده توسط یکی از شرکت های آمریکایی که حتی منجر به کشته شدن چند نفر از جمله یک پزشک و یک پرستار بعد از تزریق آن واکسن ، نشان می دهد که این واکسن که آمریکایی ها مدعی تولید آنهستند، چندان هم مطمئن به نظر نمی رسد و حتی برخی کارشناسان پزشکی معتقدند، برخی عوارض این نوع واکسن ها ممکن است سال ها بعد پیدا شود و برای سال های طولانی مردم را درگیر خود کند.
اما آیا بیانات رهبر انقلاب به معنی ممنوعیت کلی ورود واکسن کرونا به کشور است؟ مسلماً خیر. مسئولان کشورمان بارها و بارها پاسخ این سوال را داده اند و گفتند که سه روش «خریدواکسن ایمن خارجی»، «تولید مشترک با یکی از تولیدکنندگان واکسن» و « ساخت واکسن داخلی» مسیرهای تأمین واکسن کرونا برای مردم است.
جالب است بدانید که کشورمان یکی از معدود کشورهای مسلمان در دنیا بوده که در حال تولید واکسن کرونا است و این دانشمندان جوان کشورمان هستند که روز به روز با نزدیک شدن به تولید واکسن، همه دنیا را به تعجب وا می دارند و می شود گفت که مطمئن ترین واکسن کرونا برای ما، قطعا همین واکسن تولید داخل است که به گفته دکتر طبرسی عضو کمیته علمی تحقیقات واکسن ایرانی کرونا، اواخر اردیبهشت یا اوایل خرداد به بازار می آید.
اما سوال اصلی اینجاست که واکسن خارجی ایمن رو از کجا و چگونه تأمین کنیم؟ آیا به هر واکسنی می توان اطمینان کرد؟
به نظر شما در حالی که امروز 20 واکسن در دنیا در فاز سوم تولید واکسن قرار دارند و 7 واکسن در دنیا مجوز استفاده محدود هم گرفتند، آیا بهتر نیست به جای اینکه دنبال خرید واکسن های آمریکایی و انگلیسی که هیچ اطمینانی به کشورهای سازنده آن نیست و دولت و ملت ایران را به عنوان دشمنشان می شناسند، به دنبال خرید سریع واکسن های مطمئن از کشورهای مطمئن باشیم؟
به هر حال چیزی که مهمه و رئیس جمهور هم در آخرین جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا به اون اشاره کرد؛ اینه که ما باید به سرعت کار واکسیناسیون مردم را با اولویت‌های تعیین شده و از طریق خرید واکسن ایمن آغاز کنیم و به مرور و با تولید واکسن مطمئن در کشور، از این پاندمی طولانی خلاص شویم.