دانشمندان سال ها است از ارتباط میان نخوردن صبحانه و افزایش شاخص توده بدنی سخن می گویند اما تاکنون تحقیقات اندکی درباره ی آثار دیگر وعده های غذایی روز صورت گرفته است.

با این حال، محققان دانشگاه اوساکا که در پژوهش خود به بررسی عادت های مربوط به هر سه وعده ی غذایی صبحانه، ناهار و شام پرداختند، به این نتیجه رسیدند که نخوردن شام نقش بسیار تعیین کننده ای در افزایش وزن و اضافه وزن/ چاقی دارد.

دانشمندان در این پژوهش به مدت ۳ سال به مطالعه بر روی ۱۷،۵۷۳ مرد و ۸،۸۶۰ زن دانشجوی بالای ۱۸ سال دانشگاه اوساکا پرداختند. یکی از سؤالاتی که در چکاپ سالیانه ی این دانشجویان از آن ها پرسیده می شد آن بود که هر چند وقت یک بار صبحانه، ناهار و شام می خورند.

محققان همچنین مدت زمان خوردن غذا، تغییر یا عدم تغییر عادت های غذایی شرکت کنندگان در مدت انجام پژوهش و فاکتورهای سبک زندگی مانند خواب، استعمال سیگار و مصرف مشروبات الکلی را هم در نظر گرفتند.

تعداد دانشجویانی که می گفتند گاهی از خوردن شام صرف نظر می کردند اندک بود اما محققان متوجه شدند آن هایی که این کار را انجام می دادند احتمال این موارد در آن ها همواره یا گاهی بیشتر بود: اینکه ظاهر مسن تری داشته باشند، اضافه وزن و مصرف سیگار یا الکل بیشتری داشته باشند، خواب کمتری داشته باشند، دیگر وعده های غذایی خود را بیشتر از قلم بیاندازند و دو بار شام بخورند.

صرف نظر از خوردن ناهار هم بالا رفتن احتمال وقوع تمامی نتایج ذکر شده را به دنبال داشت جز افزایش شاخص توده بدنی.

محققان متوجه شدند میان نخوردن شام و افزایش وزن ۱۰ درصدی یا بیشتر و داشتن شاخص توده بدنی بالای ۲۵ که در دسته ی اضافه وزن یا چاقی قرار می گیرد، ارتباط چشمگیری وجود داشت.

لازم به ذکر است که شاخص توده بدنی محدودیت های خود را دارد (مثلاً کسی که اندام بسیار عضلانی و چربی های کمی دارد ممکن است طبق این شاخص چاق محسوب شود) اما زمانی که جمعیت گسترده ای را مورد مطالعه قرار می دهید این شاخص به طور کلی به اندازه ی کافی دقیق محسوب می شود چون داده های پرت بر یکدیگر غلبه می کنند.

این پژوهش می گوید: «نتایج نشان می دهد میان نخوردن شام که بسیار کمتر از نخوردن صبحانه رایج بود و افزایش وزن و اضافه وزن/ چاقی ارتباط بیشتری وجود دارد تا نخوردن صبحانه.»

محققان می گویند علت آنکه نخوردن شام ممکن است منجر به افزایش وزن شود آن است که باعث می شود فرد احساس گرسنگی بیشتری کند و در نتیجه در طول روز غذای بیشتری بخورد.

به گفته ی دانشمندان یک توضیح محتمل دیگر آن است نخوردن شام به معنای محروم شدن از مواد مغذی است که رژیم غذایی فرد بدون آن ها کیفیت کمتری خواهد داشت.

محققان متذکر می شوند این تحقیق با محدودیت هایی همراه بوده است. آن ها تکرار این پژوهش با جمعیت گسترده تری را لازم می دانند و علاوه بر این در تحقیق خود عواملی مانند ورزش، اضطراب یا افسردگی را در نظر نگرفته بودند.