محققان دانشگاه پزشکی واشنگتن در سنت لوئیس فرضیهی جدیدی را مطرح میکنند که برخی افراد ممکن است به روشی غیرمعمول در معرض خطر عفونت به ویروس باشند: غذا خوردن.
بیش از یک سال از اولین ابتلا به کروناویروس میگذرد و بیشتر مردم از نحوه شیوع بیماری مطلعند. قطرات تنفسی که در اثر سرفه، عطسه و صحبت کردن در هوا پخش میشود میتواند وارد مجراهای تنفسی فوقانی افراد شود. ویروس از طریق دهان، بینی و حتی چشمها وارد بدن شده و شروع به انتشار در سلولها میکند و سرانجام به ریهها میرسد جایی که بیشترین آسیب را میزند.
به همین دلیل زدن ماسک، رعایت فاصلهگذاری اجتماعی، شستن دستها و تهویهی مناسب فضایهای داخلی توصیه میشود. احتمال بیماری با لمس کردن سطوح آلوده نیز وجود دارد اگرچه راه انتقال بیشتر از طریق قطرات تنفسی است اما محققان دانشگاه پزشکی واشنگتن در سنت لوئیس فرضیهی جدیدی را مطرح میکنند که برخی افراد ممکن است به روشی غیرمعمول در معرض خطر عفونت به ویروس باشند: غذا خوردن.
در روزهای ابتدایی همهگیری ما فهمیدیم که غذا نمیتواند باعث شیوع کووید-۱۹ شود. این ویروس به گیرندههای ACE۲ در بینی و ریهها متصل میشود اما در دستگاه گوارش این اتفاق نمیافتد. اسید معده میتواند ذرات موجود در غذا را از بین ببرد. همچنین پختن غذا باعث از بین رفتن ویروس میشود. متخصصان بهداشت هنوز توصیه میکنند که افراد دستهایشان را هنگامی که غذا از بیرون تهیه کرده و به خانه آوردهاند بشورند.
در ماههای بعد، مسئولان بهداشتی از جمله سازمان بهداشت جهانی(WHO)، بیشتر بر این موضوع تأکید کردند که انتقال از طریق بستهبندی مواد غذایی بعید است.
محققان در سنت لوئیس چیزی را کشف کردند که در مورد همهی افرادی که در معرض ویروس قرار میگیرند صادق نیست.
آنها افرادی را مورد مطالعه قرار دادند که از بیماری به نام مری بارت(Barrett’s esophagus) رنج میبرند. این بیماری باعث میشود سلولهای مری به ویروس کرونا متصل شوند. رفلاکس معده میتواند آسیبهایی طولانی مدت به مری بزند از جمله میتواند باعث تغییر شکل سلولهای مری شده طوری که این سلولها شبیه به سلولهای روده شوند. این سلولها که بعد از تغییر شکل دارای گیرندههای ACE۲ میشوند میتوانند به اتصال ویروس کمک کنند.
دکتر جیسون سی میلز(Jason C. Mills) در بیانیهای گفت: هنوز شواهدی مبنی بر اینکه افراد مبتلا به "مری بارت" میزان ابتلای بیشتری به کویید-۱۹ دارند و یا در معرض خطر بیشتری هستند وجود ندارد اما یکی از دلایل آن مورد مطالعه قرار نگرفتن این موضوع نیز هست. اکنون که ما این مطالعات را کنار هم گذاشتیم ارزش آن را دارد که بررسی کنیم آیا افراد مبتلا به مری بارت میزان ابتلای بیشتری دارند یا خیر.
افرادی که از این بیماری رنج میبرند به طور معمول دارویی به نام پروتون پمپ(proton pump) مصرف میکنند. این دارو ترشحات اسید معده را کاهش داده و در نتیجه میزان اسیدی بودن معده کم میشود که میتواند باعث گذر ویروسهای بیشتر از معده شده که در روده به گیرندههای مخصوص وصل میشوند.
تقریباً از هر پنج نفر در ایالات متحده یک نفر از بیماری رفلاکس معده رنج میبرد، اما این بدان معنا نیست که همهی این افراد در معرض ابتلا به ویروس از طریق غذا هستند. محققان از طریق آزمایشهایی نشان دادند که تغییرات سلولهای مری میتواند باعث اتصال ویروس به آن شود با این حال نمیتوان ثابت کرد که در زندگی واقعی نیز این اتفاق رخ دهد. همچنین مشخص نیست فردی که دچار مری بارت است ویروس را از غذای آلوده دریافت کرده و نه از طریق مجاری تنفسی.
با این حال محققان میگویند، ممکن است فردی که دارای بیماری مریبارت است و مقادیر کمی از ویروس در مجاری تنفسی خود دارد با بلعیدن ترشحات تنفسی ویروس را وارد مری کند و این موضوع باعث شدت بیماری شود. اما همهی اینها گمانه زنیهایی است که نیازمند تحقیقات بیشتری است اما آنچه داشنمندان تاکنون ثابت کردهاند این است که ویروس میتواند به سلولهای مری افراد مبتلا به مریبارت متصل شود.
بسیاری از مبتلایان به کووید-۱۹ علائم گوارشی از جمله دل درد و اسهال دارند اما مشخص نیست آیا بارت میتواند بر روی این علائم اثر بگذارد یا شدت بیماری را بیشتر کند.
میلز میگوید: نگرانی ما این است که افرادی که از بیماری بارت رنج میبرند در برابر غذای آلوده حساستر باشند. این مطالعات دادههایی در اختیار ما قرار میدهد که بررسی کنیم آیا گروه خاصی از مردم در معرض خطر ابتلا به بیماری از طریق آنچه میخورند هستند.