به گزارش مشرق، مهدی فضائلی کارشناس مسائل سیاسی به مناسبت درپیش بودن سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی یادداشتی نوشت که متن آن به شرح ذیل است:
می گویند بزرگی یک ملت در گرو داشتن آرمان‌های بزرگ،مشکلات بزرگ، دشمن بزرگ و رهبر بزرگ است.
ملت ایران پس از انقلاب اسلامی و طی بیش از چهار دهه، از این چهار عامل بزرگ شدن به نحو اعلایی برخوردار بوده است.
آرمان‌های انقلاب اسلامی در شعارهای انقلاب متبلور است و آنگونه که رهبر حکیم انقلاب اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب فرموده اند:«برای همه‌چیز می‌توان طول عمر مفید و تاریخ مصرف فرض کرد، امّا شعارهای جهانی این انقلاب دینی از این قاعده مستثنا است؛ آنها هرگز بی‌مصرف و بی‌فایده نخواهند شد، زیرا فطرت بشر در همه‌ی عصرها با آن سرشته است. آزادی، اخلاق، معنویّت، عدالت، استقلال، عزّت، عقلانیّت، برادری، هیچ یک به یک نسل و یک جامعه مربوط نیست تا در دوره‌ای بدرخشد و در دوره‌ای دیگر افول کند».
پس از گذشت چند دهه نه تنها آرمان‌های انقلاب فراموش نشده که از منظری تکامل هم یافته است. اگر روزی این آرمان ها به ملت ایران محدود بود اکنون بحث شکل گیری تمدن نوین اسلامی مطرح است که مرزهای ایران را هم در می نوردد.
این انقلاب از نخستین روزهای پیروزی‌اش تا الآن با مشکلات عدیده بزرگی دست و پنجه نرم کرده و گردنه‌های صعب‌العبوری را پشت سر گذاشته است.
مستقر کردن نظام اسلامی و تثبیت آن به رغم غائله های متعدد در مناطق مختلف کشور، جنگ تحمیلی، ترورها،تحریم های گوناگون،جنگ نرم همیشگی و فتنه های منطقه‌ای و داخلی از جمله مشکلاتی بوده اند که مردم صبار و شکور ایران طی ۴۲ سال گذشته با آنها ورزیده شده و از آنها سربلند بیرون آمده است.
انقلاب اسلامی، همواره دشمنان بزرگی هم در برابر خود داشته است. منظورم آنهایی که به اپوزیسیون خارج کشور معروف هستند نیست چون آنها اتفاقاً بسیار حقیر و ناچیزند،بلکه منظور قلدرها و قدرت های تراز اول دنیا هستند.
ابتدای پیروزی انقلاب تقریباً هر دو بلوک شرق و غرب در مقابل ایران اسلامی بودند و بتدریج و بخصوص پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی این دشمنی‌ها متمرکز شد در غرب که بیشترین توانمندی‌های نظامی،سیاسی و اقتصادی را داشته و دارد و همچنین ایادی منطقه ای آنها.
البته نفوذی‌ها و دلبستگان به غرب در داخل را هم نباید فراموش کرد.اینها نیز همواره در داخل نقش ستون پنجم دشمن را بازی کرده و مقابل آرمان‌های انقلاب ایستادگی کرده‌اند و چه بسا در مسئولیت های حساس هم بوده اند!
اگر نگاهی عمیق و همه جانبه داشته باشیم، عبور انقلاب از این همه موانع و مشکلات رنگارنگ و بزرگ که هر کدام برای از پا درآمدن ملتی کفایت می کند فقط به معجزه می ماند معجزه ای مانند بلعیده شدن ساخته های سحره فرعون و عبور حضرت موسی از نیل!
اما همه این عوامل سه گانه یعنی آرمان‌های بزرگ، عبور از سد مشکلات عظیم و مواجهه با دشمنان بزرگ ،بدون داشتن رهبر بزرگ دست نیافتنی است. رهبر بزرگ است که خود صاحب افق دید بلند و آرمان‌های بزرگ است و افق دید امت خود را هم بالا می برد و آرمان‌های بزرگ پیش روی آنها می گذارد.
رهبر بزرگ است که در مواجهه با مشکلات بزرگ هم خود چون کوه می ایستد و هم پشت امتش را برای ایستادگی گرم می کند و رهبر بزرگ است که دشمنان بزرگ در مقابلش به صف می شوند و ابر حریف آنها می شود!
انقلاب اسلامی ایران هم در دوران قبل از پیروزی و هم پس از آن،از نعمت رهبری بزرگ برخوردار بوده است. امام خمینی(ره) بنیانگذار این انقلاب شخصیتی بی بدیل و با عظمت که نظام ستمشاهی را سرنگون کرد و دهه دشوار اول انقلاب را با استقرار نظام و تثبیت آن پشت سر گذاشت و به این مردم «توانستن» را آموخت.
آن امام بزرگ با همان دید الهی خویش، از میان همه یاران خود، یک نفر را برای ادامه راه پر فراز و نشیب انقلاب شایسته و توانمند تشخیص داد و انگشت اشاره خود را به سوی خامنه‌ای نشانه رفت.
خبرگان ملت نیز هم خود تشخیص دادند و هم آن اشاره را بدرستی گرفتند و خلفی صالح برای خمینی بزرگ انتخاب کردند؛رهبری که دشمنانش او را «ابر حریف» می خوانند!
در آستانه چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی هستیم، بدون ذره‌ای تردید طی این مدت انقلاب اسلامی به مراتب قوی تر از روزهای نخست خودش شده است و دشمنانش بارها ضعیف تر از قبل،پس باید امیدوار و مصمم گام های بعدی را محکم تر و بلند تر برداریم و باقی مانده مشکلات را تا رسیدن به تمدن اسلامی در نوردیم،انشاالله.