به گزارش مشرق،  به تازگی محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه در مصاحبه ای اظهارات جنجانی درباره پولشویی ‏گسترده در ایران انجام داده است که با واکنش های مختلفی همراه شده است. او به طرح این ‏موضوع پرداخته است "در ایران خیلی‌ها از پولشویی منفعت می‌برند و آنجاهایی که هزاران میلیارد پولشویی انجام می‌دهند، حتماً آن‌ قدر توان مالی دارند که ده‌ها یا صدها میلیارد هزینه تبلیغات و فضاسازی در کشور، علیه قوانین ضدپولشویی ایجاد کنند".

ظریف در این سخنان به فرد یا ارگان خاصی اشاره نکرده است همین موضوع هم سبب شده است که موضع گیری های بعدی وی پیرامون اظهاراتش بر این محور قرار بگیرد که نیازی به توضیح دادن نیست. رسانه های حامی وی هم همانند همیشه مشغول قهرمان سازی از شخصیت او هستند.

اما بسیاری از شخصیت های سیاسی و جمعی از نمایندگان مجلس نه تنها این صحبت های وزیر امور خارجه کشور را فاقد اشتباه نمی دانند، بلکه معتقدند ظریف مستحق استیضاح شدن است. در همین خصوص شماری از اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با تهیه طرحی که به هیات رئیسه مجلس فرستاده شده است درخواست کردند که ظریف در جلسه این کمیسیون حاضر شود و توضیحاتی ارائه دهد.

از نگاه این نمایندگان مجلس ارائه ندادن سند و مدرک توسط ظریف برای ادعاهایش در مقطعی که کشور تحت تحریم های ظالمانه آمریکا قرار گرفته است «جای تامل جدی» دارد. در حالی که رسانه های بیگانه و مقامات کشورهای خارجی هم مشغول بهره برداری از این مصاحبه ظریف هستند.

در نامه ای که از سوی این نمایندگان منتشر شده است این رفتار ظریف در حالت تخفیف یافته حداقلی از بی تدبیری و سو مدیریت از سوی او تلقی شده است. در همین خصوص هم حسینعلی حاجی دلیگانی اعلام کرده بود اگر تا روز سه شنبه هفته جاری وزیر امور خارجه مستندات کافی خویش را ارائه ندهد طرح استیضاح وی در مجلس کلید می خورد. در حالی که این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی از آماده بودن پیش نویس طرح استیضاح ظریف خبر داده است.

علی رغم انتقادهایی که این روزها به اظهارات جنجالی ظریف می شود و ادله ای که منتقدان وی در این خصوص مطرح می کنند، هنوز اطرافیان ظریف نمی خواهند بپذیرند که صحبت های او برای کشور درست نبوده است. در این خصوص می توان به مصاحبه مرتضی سرمدی، قائم مقام وزارت امور خارجه با ایسنا اشاره کرد.

در2 تیتری که این خبرگزاری برای این مصاحبه در نظر گرفته، آمده است: « ظریف منتقدان FATF را متهم به پولشویی نکرده است» و «ارقام پولشویی در کشور گسترده است»، در حالی که هیچ کدام از منتقدان ظریف به انکار پولشویی در کشور نپرداختند بلکه می گویند برای گستردگی این موضوع می بایست وزیر امور خارجه مدارک ارائه می داد.

سرمدی در این مصاحبه خبرهایی که درباره برخورد با مفسدان اقتصادی و ارقام آنها را نشانه ای بر تایید صحبت های ظریف می داند، که البته این گزاره که کشور فساد اقتصادی وجود را تایید می کند، اما باز معنی آن گستردگی نیست و چنین شبکه هایی با حرکت به سمت شفافیت قابل تار و مار شدن هرچه بیشتر است.

در همین مصاحبه قائم مقام وزیر امور خارجه سه فعالیت مجرمانه قاچاق کالا، قاچاق مواد مخدر و قاچاق سوخت را به عنوان کانون های مستعد پولشویی مدنظر قرار می دهد. در حالی که خود اذعان می کند در حوزه قاچاق کالا آمار 25 میلیارد دلاری به حدود 10 تا 15 میلیارد دلار در سال رسیده است، که این میزان حداقل از بودجه ای سالانه ای که وزارت امور خارجه در اختیار دارد خیلی متفاوت است و هرچه فعالان حوزه قاچاق بخواهند تبلیغات کنند باز هم این وزارت خانه می تواند واکنش مناسب نشان دهد.

بیشتر بخوانیم:

چرا دولت از ظریف حمایت کرد؟

البته موضوع قاچاق سوخت هم که در خصوص آن زنگ هشدار به صدا در آمده است در حالی افزایش پیدا کرد که همین دولت (یازدهم و دوازدهم با مدیریت واحد) طرح کارت سوخت و سهمیه بندی سوخت را کنار گذاشت. بنابراین در وهله اول دولتمردان و از جمله آقای ظریف باید توجه داشته باشند «خودکرده را تدبیر نیست.»

رسانه های حامی دولت طی روزهای گذشته هر کدام سعی کردند از به نوعی از وزیر امور خارجه دفاع کنند اما در لابه لای مطالب و نقل قول هایشان مطالبی هست که نشان می دهد آنها می خواهند ماجرا به سمت دیگری منحرف شود.

پروانه مافی، از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با نادیده گرفتن مقطع زمانی که ظریف این اظهارات را مطرح کرده است، ریشه برخی معضلات مالی را در دولت های نهم و دهم دیده است و در این خصوص موضوع موسسات مالی و اعتباری را مطرح کرده است. 

در ادامه هم مافی به این دلیل که ظریف را فردی قابل اعتماد می داند، به طرح این موضوع پرداخته است که حرف های ظریف سندیت دارد و تلویحا ارائه ندادن سند را موجه جلوه داده است. بعد هم این نماینده مجلس بدون ارائه سند به این گمانه زنی پرداخته است که منتقدان ظریف در پولشویی دست دارند.

این نماینده مجلس شفاف سازی امور در داخل کشور را یک خواسته عمومی و فراجناحی است با در اختیار قرار دادن اطلاعات کشور در یک بستر بین المللی یکسان دانسته است و بدون پاسخ دادن به منتقدان FATF آنها را محافظه کارانی تلقی کرده است که از شفافیت در کشور می گریزند.

غلامرضا حیدری دیگر نماینده مجلس است که در مصاحبه ای همان روند پاسخگویی مافی را دنبال کرده است. به این معنا که ابتدا ظریف را فردی قابل اعتماد معرفی می کند که اطلاعاتی دارد که همگان ندارند. اما ارائه ندادن مستندات برای صحبت هایش را در خواست نکرده است.

این عضو فراکسیون امید مجلس سپس علت فراگیر شدن تحریم ها در دولت نهم را فعالیت هسته ای عنوان می کند بدون اینکه به صلح آمیز بودن فعالیت ایران اشاره کند و عامل دوم را سخنان نابجای مسئولان وقت در این عرصه می داند. مجدد هم برجام را به عنوان یک دستاورد تلقی می کند که تا قبل از خروج ترامپ از آن توافق کارایی داشت.

حیدری با این پیش فرض که سیاست خارجی ایران طی سال های گذشته بر مبنای برقراری رابطه مثبت و تعامل با کشورها نبوده است، انگشت اتهام خود را به سمت برخی عوامل آگاه یا ناآگاه داخلی می گرداند و توضیح نمی دهد که اگر دستگاه دیپلماسی در دوران ظریف چرخش موضع داشته است چرا با این حال مجدد تحت تحریم قرار گرفتیم. البته این نماینده مجلس سلطه گری آمریکا را قبول دارد، اما توضیح نمی دهد که همین خصوصیت آمریکا یکی از دلایلی بوده است که در سال های گذشته مانع از برقراری تعامل ایران با خیلی کشورها بوده است.