به گزارش خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، "دشمن توانایی تحلیل ویژگی‌های ناوشکن سهند را ندارد." این سخن امیر خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش است که سه شنبه هفته گذشته در گفتگو با بخش خبری ۱۸:۳۰ شبکه خبر بیان کرده و از رونمایی سهند خبر داده بود. اتفاقی که روز گذشته افتاد و «سهند» به ناوگان نیروی دریایی ارتش در بندرعباس تحویل داده شد. اگر چه بخشی از اطلاعات درباره ناوشکن سهند منتشر شده است؛ کارشناسان امور نظامی معتقدند سهند ویژگی‌هایی دارد که همچنان ناشناخته است. خانزادی ناشناخته بودن ناوشکن سهند را عاملی برای غافلگیری دشمن می‌داند.
ناوشکن سهند اولین ناوشکن ساخت جمهوری اسلامی ایران نیست. چندین سال است که نیروی دریایی ارتش با همکاری وزرات دفاع اقدام به ساخت ناوچه، ناو‌های محافظ و جنگنده کرده است. اولین جنگنده‌های نیروی دریایی در کلاس «موج» نام‌گذاری و «جماران» در سال ۸۸ به عنوان اولین عضو خانواده «موج» وارد ناوگان دریایی کشور شد. «جماران» بیش از آنکه یک ناوشکن تمام عیار باشد؛ یک ناو محافظ برای همراهی نفت‌کش‌ها محسوب می‌شد؛ با این وجود قابلیت‌های جماران از جمله اژدرانداز، توپ پدافندی و تجهیزات جنگ الکترونیک نشان می‌داد جماران بیش از یک ناو محافظ است. همچنین ساخت جماران نشان داد نیروی دریایی ارتش و وزارت دفاع، ساخت ناوشکن‌ها را آغاز کرده اند.
تحویل ناوشکن سهند به نیروی دریایی ارتش در بندرعباس ـ ۱۰ آذر ۹۷
ناو شکن «سهند» یک کشتی جنگی تمام عیار است و در میان ناوشکن‌های بومی در منطقه غرب آسیا (خاورمیانه) هیچ رقیبی ندارد. این موضوعی است که نه تنها مقامات نیروی دریایی ارتش که کارشناسان نظامی جهان هم به آن اذعان دارند.
سهند ناوشکنی تماما ایرانی است و به یاد ناوچه سهند که در سال ۱۳۶۷ و طی درگیری با ناوگان دریایی آمریکا در خلیج فارس غرق شد؛ به سهند نام‌گذاری شد. سهند ۱۰۰ متر طول و ۱۳۰۰ تن وزن دارد؛ کاسه ناوشکن سهند از فلزی ساخته شده است که استحکام بالاتری در برابر آتش دشمن داشته باشد. همین ویژگی در کنار طول، عرض و ارتفاع بیشتر سهند در مقایسه با ناو جماران موجب شد تا ساخت کاسه این ناوشکن ۹ سال به طول بیانجامد.
ناوشکن سهند، در دست ساخت
سهند به لحاظ قدرت ناوبری هم تحسین برانگیز است. سهند دو موتور در جلو و دو موتور در انتهای خود دارد؛ همین چهار موتور دیزلی موجب می‌شود سهند علی‌رغم وزن بالاتر، از قدرت مانور و سرعت دریانوردی بالایی برخوردار باشد. مزیت دیگر سهند این است که این چهار موتور نسبت به موتور بسیاری از کشتی‌ها، مصرف سوخت زیادی ندارد و سهند می‌تواند تا ۱۵۰ روز روی دریا فعال باشد. از سوی دیگر سهند به کمک پروانه‌های فوق العاده خود می‌تواند به سرعت تغییر جهت دهد. تغییر جهت خصوصا در سرعت‌های بالا از فاکتور‌های یک کشتی جنگی است.
ماکت ناوشکن سهند
قدرت بالای سهند در درگیری نظامی
توان رزم بالای سهند ستودنی است. روی عرشه این ناوشکن دو پرتابگر دوتایی موشک‌های ضد کشتی و موشک‌های کروز قرار دارند که می‌تواند به راحتی کشتی‌های دشمن را تا فاصله ۲۰۰ کیلومتری هدف قرار دهد. سهند در برابر خطرات هوایی هم به خوبی قدرتمند است. سامانه موشکی سطح به سطح و سطح به هوا، توپ‌های ضدهوایی و سامانه دفاع نقطه‌ای موجب شده تا سهند از هوا به راحتی قابل هدف‌گیری نباشد. از سوی دیگر باند پرواز ناوشکن سهند هم بزرگتر شده است تا انواع بالگرد‌های سبک و سنگین بتوانند بر روی آن قرار گیرند. علاوه بر این‌ها؛ ناوشکن سهند بازتاب راداری کوچکتری دارد و به همین دلیل نسبت به ناوشکن جماران سخت‌تر قابل شناسایی است.
سهند در خانواده موج، با نام موج ۴ شناخته می‌شود، پس از جماران (موج ۱) و دماوند (موج ۲)، سهند امروز رسما به ناوگان نیروی دریایی ارتش تحویل داده شد. همچنین امیر دریادار حسین خانزادی خبر داده است که ناوشکن دنا (موج ۳) هم تا پایان سال به آب انداخته شده و تا اواسط سال آینده به طور کامل به ناوگان جنوب ملحق می‌شود.
حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب، ظهر روز چهارشنبه هفته گذشته در دیدار فرماندهان و مسئولان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، پیشرفت‌های ارتش، به ویژه نیروی دریایی را عظیم و شگفت‌آور خواندند و افزودند: «نسل کنونی نیروی دریایی به ابتکار و توانایی‌های خود عمیقاً ایمان دارد و تحقق پدیده‌هایی همچون الحاق ناوشکن سهند و زیردریایی‌های فاتح و غدیر به ناوگان دریایی، بشارت‌دهنده امکان پیشرفت‌های روزافزون است.»
بی شک پیشرفت کشور در ساخت تجهیزات جنگی نیروی دریایی موضوعی غیرقابل کتمان است. تنها در ساخت ناوشکن‌ها، کشور در ده سال گذشته شاهد رشد بالایی بوده است و امروز به طورکامل خودکفا شده ایم. امیر خانزادی در خصوص این پیشرفت نیروی دریایی ارتش گفته بود «اگر روزی ناوشکن را در ۱۲ سال می‌ساختیم، الان ظرف ۱۸ ماه می‌سازیم. هرچند من ادعا دارم که ما می‌توانیم زیر یک سال ناوشکن بسازیم و این را در آینده اثبات خواهیم کرد.»
ایران نشان داده است که عرصه دریا، اهمیت زیادی در سیاست‌های نظامی کشور دارد و حضور نظامی کشور در دریا تنها به آب‌های منطقه محدود نخواهد شد. در سال‌های اخیر نیروی دریایی حضور نظامی خود را در اقیانوس هند تثبیت کرده است. اظهارات مقامات ارشد نداجا حاکی از آن است که حضور ایران در آب‌های بین المللی باز هم گسترش می‌یابد؛ این حضور علاوه بر نشان دادن اقتدار کشور، می‌تواند یک حامی قوی برای نفت‌کش‌ها و کشتی‌های تجاری کشورمان در برابر ناوگان دشمن و دزدان دریایی باشد.
«ما امروز امنیت را در خلیج عدن برای کشتی‌هایمان فراهم کردیم.» این سخن امیر حبیب الله سیاری، معاون هماهنگ کننده ارتش و فرمانده سابق نیروی دریایی ارتش است که در گفت‌و‌گو با خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، مطرح کرد و گفت: «برخی از افراد تنها به مرزهای زمینی توجه می‌کنند؛ در حالی که امروز ما امن‌ترین آسمان را در میان کشور‌ها داریم. در امنیت دریایی، نه فقط در امن کردن آب‌های سرزمینی و حاکمیتی جمهوری اسلامی ایران، ما امروز امنیت را در خلیج عدن برقرار می‌کنیم برای اینکه اقتصاد کشور سالم بماند. قطعا پیشرفت و توسعه در سایه این امنیت ایجاد خواهد شد.»
توسعه توانمندیهای نظامی کشور از دو جهت حائز اهمیت است. موضوع اول در تقویت این توانمندی، بالارفتن امنیت کشور است. افزایش قدرت نیروهای نظامی کشورمان، هزینه تهاجم دشمن را بالا می‌برد تا جایی که همانند امروز حمله نظامی به ایران تنها به شعاری پوچ و توخالی از سوی آمریکا تبدیل شود. امروزه گزینه نظامی علیه کشورمان نه تنها روی میز نیست بلکه طرح آن هم عملا غیر ممکن است.
از سوی دیگر گسترش توانمندی نظامی می‌تواند ثبات و امنیت را در مرزهای زمینی، هوایی و آبراههای حیاتی کشور ارتقا دهد تا به کمک آن ایران بتواند بازیگری مهم در تجارت بین المللی باشد.
انتهای پیام/
گزارش از علی قدمی