راسته مسگری بازار پایین را که میرویم صدای چکش مسگران به گوش میرسد...
به دم در مغازه مرحوم حاج حسن نعلچیگر میرسیم به جای دوچرخه قدیمی و فرسوده بنرهای تسلیت بر سر درب مغازه نصب شده است، این بنرها برای همان امانتدار قدیمی زنجانی است که 45 سال سر عهد خود ماند.
راسته مسگری بازار پایین را که میرویم صدای چکش مسگران و فریاد جغور بغوریها با بفرمایید غذا همه جا را گرفته است.
به دم در مغازه مرحوم حاج حسن نعلچیگر میرسیم به جای دوچرخه قدیمی و فرسوده بنرهای تسلیت بر سر درب مغازه نصب شده است، این بنرها برای همان امانتدار قدیمی زنجانی است که 45 سال سر عهد خود ماند و امانتداری کرد اما افسوس که مهلت گذرای عمر فرصت رساندن امانت به صاحبش را نداد.
قصه امانتداری حاج حسن نعلچیگر 45 سال پیش از آنجایی آغاز شد که یکی از ماموران شهرداری با یک دستفروش برخورد کرده و خواستار جمعآوری بساطش شد، حاج حسن نعلچیگر که قصد وساطت داشت از مامور شهرداری خواست تا بساط دستفروش را جمع نکند اما همان شخص دوچرخه حاج حسن را به داخل میدان پرت کرد.
مامور شهرداری چند روز بعد پشیمان از کاری که با حاج حسن کرده بود به مغازه وی برگشته و یک دوچرخه دیگر به جای دوچرخه شکسته به آن مرحوم اعطا میکند اما حاج حسین قبول نمیکند.
در نهایت مامور شهرداری برای اینکه حاج حسن نعلچیگر راضی شود دوچرخه را بیرون از مغازه گذاشته و به آن مرحوم میگوید که برای بردن دوچرخه خواهد آمد، رفتنی که دیگر بازگشت نداشت.
مرحوم حاج حسن نعلچیگر نیز که دوچرخه را امانت خود میدانست 45 سال تمام آن را نزد خود نگهداشته و هر روز دوچرخه را در جلوی درب مغازه قرار میداد تا مگر صاحبش برگردد و آن را با خود ببرد.
وی حتی یک بار از شبکه استانی فراخوان داد که دوچرخه مال هرکسی است میتواند بیاید و آن را با خود ببرد اما خبری از صاحب دوچرخه نشد.
چند هفته قبل حاج حسن نعلچیگر به دیار باقی شتافت، بدون اینکه امانت را به دست صاحبش برساند.
حسین نعلچیگر فرزند مرحوم حاج حسن نعلچیگر درباره سرنوشت امانتیپدر مرحوم خود در گفتوگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: مرحوم حاج حسن نعلچیگر متولد ۱۳۱۶، کاسب صادق و خوش انصافی بود که از 45 سال قبل دوچرخه یکی از ماموران شهرداری را به امانت نزد خود نگهداشته بود.
وی با روایت داستان امانتداری پدر خود بیان کرد: پس از یک درگیری با مامور شهرداری و در نهایت ابزار پشیمانی مامور شهرداری، وی همان دوچرخه معروف را جایگزین دوچرخه شکسته پدرم به وی اهدا میکند اما آن مرحوم قبول نمیکند.
فرزند ارشد مرحوم نعلچیگر با اشاره به اینکه هیچ کس از سرنوشت آن مامور شهرداری مطلع نیست، گفت: نکته مهم این ماجرا امانتداری پدرم بود که ما نیز همان راه را ادامه خواهیم داد.
وی با اشاره به اینکه بنده و سایر فرزندان آن مرحوم نیز از این امانت در کمال دقت نگهداری خواهیم کرد، گفت: درسی که پدرم با امانتداری به ما داد این بود که نباید انسان در مال کسی نظر داشته باشد.
نعلچیگر با بیان اینکه امانتداری نشانه درستی و کمال است، تصریح کرد: کاری که مرحوم نعلچیگر در نگهداری از این امانت انجام داد میتواند الگویی برای همگان باشد.