یکی از بیشترین انتقاداتی که همواره به دولت‌ها در زمان بودجه ریزی مطرح بوده و هست، هزینه‌های جاری در بدنه خود دولت است که بخش عظیمی از بودجه کل کشور را می‌بلعد. در این سال ها، بدنه دولت آنقدر سنگین شده که بیش از دوسوم درآمد‌های کشور صرف هزینه‌های خود دولت می‌شود.

به گزارش «تابناک»؛ در این سال‌ها، دولت‌ها برای اینکه بتوانند از عهده حقوق و مزایای کارکنانشان برآیند، بیشترین بخش از بودجه کل کشور را صرف هزینه‌های خود می‌کنند و تنها بخش بسیار کوچکی از درآمد‌های کشور برای بخش‌های دیگری از جمله توسعه عمرانی، تولید و اشتغال یا بهداشت و سلامت می‌شود.

هدایت الله خادمی در گفت وگو با تابناک در این باره اظهار داشت: ما کشوری هستیم که دولت سنگین و بزرگی دارد و سال هاست تلاش می‌کنیم آن را کوچک کنیم و اهداف و برنامه ریزی‌های زیادی در این مسیر انجام داده ایم، ولی هرگز موفق نشده ایم. باید واگذاری‌ها به درستی انجام می‌شد و مانند دیگر کشور‌های پیشرفته، دولت مختصری داشتیم. در بسیاری از کشور‌ها دولت یا هیأت حاکم، کمتر از یک صدم ایران هم نمی‌شود، اما در ایران، ما همه را در دولت جمع کرده ایم و چون دولت بزرگ است، هزینه‌های آن هم طبیعتا زیاد خواهد شد.

این نماینده مجلس گفت: هم اکنون بیشتر درآمد دولت، صرف خودش می‌شود و تقریبا هرچه درآمد داریم، هزینه حقوق و دستمزد کارکنان دولت شده است؛ بنابراین، چنین دولتی تنها می‌تواند بخش کوچکی از این درآمد را صرف بودجه عمرانی یا تولید و یا کار‌های دیگر کند.

بنابراین، اگر دولت بخواهد هزینه‌هایش را کاهش دهد، باید از یک بخشی کم شود و همین باعث می‌شود به بخش دیگری در جای دیگر آسیب جدی وارد شود. متأسفانه گرفتاری امروز ما این است که همه درآمد کشور را بدنه خود دولت می‌بلعد.

وی ادامه داد: البته برای برون رفت از این کار، راهکار‌های بسیاری وجود دارد و لازم نیست ما چرخ را از اول اختراع کنیم. خیلی راحت می‌توان با الگوبرداری از کشور‌های پیشرفته این مشکل را حل کرد. ببینند اروپایی‌ها چه کار کرده اند، یا چین مثلا چه برنامه‌ای برای این کار پیاده کرده است و همینطور ژاپن و بسیاری دیگر که در این زمینه موفق شده اند، می‌توانند راهکاری برای اصلاح دولت ما باشند.

وی همچنین افزود: کشور‌های پیشرفته زمینه و فرصت‌ها را برای بخش خصوصی فراهم و بانک‌ها با پرداخت وام‌های کم بهره به این بخش، تولید و اشتغال را فعال می‌کنند. دولت‌ها نیز دست خود را از روی شرکت‌ها و واحد‌های تولیدی برمی‌دارند، اما در مقابل کمک حال بخش خصوصی می‌شوند تا زمانی که روی روال قرار گیرند. بعد از سوددهی نیز با دریافت مالیات از آن‌ها کشور را اداره می‌کنند؛ اما همه دولت‌های ما، چون افکارشان هنوز در این جهت است که دولت باید همه کاره کشور باشد و همه منابع باید دست خودش باشد، مخالف بخش خصوصی و رقیب این بخش است. در هیچ کشوری بانک‌ها به بخش صنعت ورود نمی‌کند، اما در ایران بانک‌ها خودشان کارخانه سیمان، پتروشیمی و این دست موارد دارند.

وی در ادامه یادآور شد: وزارت کار ما صنعت فولاد، کشتیرانی و حتی پتروشیمی دارد. اگر ما بخواهیم کشور را درست اداره کنیم، باید همه این‌ها را واگذار کنیم. تعریف از دولت، رئیس جمهور، وزرا و استانداران است. به این می‌گویند دولت، هر زمان دولت دست از این کارهایش برداشت، مشکل کشور حل خواهد شد.

وی در پایان اظهار داشت: تنها بخشی که در کشور ما موفق است، سوپرمارکت‌ها هستند. دلیل آن هم این است که صاحبان این مشاغل شبانه روز تلاش می‌کنند؛ بنابراین، اگر دیگر بخش ها را نیز به بخش خصوصی بدهند، آن‌ها هم کار خواهند کرد تا به سود دهی برسند، اما هنوز دولت‌های ما تصمیم به این کار نگرفته اند.