به گزارش گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس به نقل ازدانشگاه سمنان، علی خیر الدین استاد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه سمنان و مجری این طرح بین المللی گفت: این طرح در قالب همکاری های بین المللی وزارت علوم و با همکاری هیات جذب نخبگان غیر مقیم وزارت علوم در حال اجراست.
خیرالدین با بیان اینکه همکاری های دانشگاه سمنان و دانشگاه اسلو نروژ از سال ۲۰۱۶ آغاز شده است، افزود: عنوان این طرح تخمین چسبندگی آرماتورهای دارای خوردگی در اعضای بتن آرمه است که با همکاری بنده و دکتر مهدی کیومرثی دانشیار دانشگاه اسلو نروژ و دکتر مسعود احمدی از فارغ التحصیلان دانشگاه سمنان در حال اجراست.
وی با بیان اینکه خوردگی در سازه های بتن آرمه بسیار حایز اهمیت است و هزینه بسیار هنگفتی را برای ترمیم پروژه های عمرانی داخل و خارج از کشور ایجاد می کند اظهار داشت: اجرای موفق این طرح پژوهشی عمر مفید ساختمان ها را افزایش خواهد داد.
مجری این طرح بین المللی تصریح کرد: در این طرح پژوهشی به دنبال ارائه مدل جدیدی بر اساس محاسبات نرم و شبکه عصبی و منطقه فازی هستیم تا بحث خوردگی و چسبندگی را در سازه های بتن آرمه تخمین بزنیم.
خیرالدین افزود: اجرای این طرح پژوهشی نه تنها در تقویت روابط بین الملل بلکه در ارتقای رتبه دانشگاه سمنان هم نقش موثری دارد.
کیومرثی استاد دانشگاه اسلو هم با بیان اینکه خوردگی یکی از مهم ترین مسائل عمرانی در دنیا و از جمله در نروژ و ایران است، گفت: حدود ۹۰ درصد از پل هایی که در نروژ ساخته شده دارای خوردگی ناشی از کلراید هستند.
کیومرثی افزود: در این طرح تلاش می کنیم که بهترین و بهینه ترین مدل را ارائه دهیم و مدل های موجود در این زمینه را اصلاح کنیم که در آینده نه تنها برای پژوهشگران بلکه برای مهندسان به صورت عملی هم مورد استفاده قرار گیرد.
وی افزود: با توجه به مشکلات فراوانی که خوردگی آرماتور ایجاد می کند، به ابزاری برای بررسی سازههای دچار خوردگی نیاز است که در این طرح پژوهشی به ارزیابی مقاومت پیوستگی بین بتن و فولاد در سازه های دارای خوردگی یکنواخت پرداخته شده و سعی می شود مدلی برای این پارامتر ارائه شود.
مسعود احمدی از فارغ التحصیلان دانشگاه سمنان و از اعضای این تیم تحقیقاتی نیز گفت: به دنبال پیشنهاد مدلی کاربردی هستیم و با توسعه روابط میزان خطا را کاهش دادیم و با سیستم هوش مصنوعی کار را پیش بردیم تا مدلی ارائه شود که مشکلات خوردگی موجود در جامعه مهندسی را حل و در فعالیت های مهندسی و دنیای واقعی به راحتی از آن استفاده کرد.
انتهای پیام/