در قرون وسطا و عصرهای میانه جلاد بودن شغلی بود که از پدران به فرزندان به ارث می رسید. در تاریخ، نام جلادانی آمده که از آنها به عنوان ماهرترین جلادان تاریخ یاد می شود و در مقابل جلادانی هم بودند که کار خود را بسیار ناشیانه انجام می دادند. جلادان ناشی باعث می شدند تا قربانیان و حتی تماشاچیان آنها زجر و شکنجه بیشتری متحمل شوند.

داستان زندگی برخی بسیار عجیب است. اگر هاینریش اشمیت هیزم شکن بیچاره آلمانی در صبح آن روز منحوس در ۴ قرن پیش به میدان شهر نمی رفت، شاید هیچوقت جلاد نمی شد و سرنوشتش به گونه دیگری رقم می خورد. در آن صبح غم انگیز، هاینریش اشمیت به میدان بزرگ هوف بایرن رفته بود تا در میان جمعی از مردم شاهد مجازات سه دزد باشد. پادشاه دستور داد تا دزدان را زود اعدام کنند. اما یکی از همراهان پادشاه پیشنهاد داد تا دزد ها را به روش متفاوت تری مجازات کنند. پادشاه قبول کرد و تصمیم گرفت تا از میان جمع، یکی را به عنوان جلاد انتخاب کند. انگشت دست او به سمت مرد بلند قامتی که هاینریش اشمیت نام داشت، نشانه رفت و او را به عنوان جلاد انتخاب کرد. هاینریش از پذیرش این کار خودداری کرد، اما دستور پادشاه تغییرناپذیر بود: تو فقط دو انتخاب داری؛ یا جلاد بشوی و یا همانند این دزدان مرگ را انتخاب کنی.